Τι γράφει ο Θαπατέρο για Παπανδρέου
Μια χαραμάδα στις κλειστές πόρτες των ευρωπαϊκών συμβουλίων και των διασκέψεων κορυφής ανοίγει το βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού της Ισπανίας Χοσέ Λουίς Ροντρίγκες Θαπατέρο «El dilema. 600 dias de vertigo» («Το δίλημμα. 600 ημέρες ιλίγγου»).
Σε αυτό αποκαλύπτεται μέρος των διεργασιών που έλαβαν χώρα στο κρίσιμο διάστημα που μεσολάβησε από τα τέλη του 2009, όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου έφερε στον αφρό της παγκόσμιας επικαιρότητας με δραματικό τρόπο το ελληνικό πρόβλημα, μέχρι τον Νοέμβρη του 2011 και την ταραχώδη σύνοδο των G20 στις Κάνες, που ακολουθήθηκε από τις κυβερνητικές ανατροπές σε Ελλάδα και Ιταλία.
Οπως θα μπορούσε να μαντέψει κανείς, η χώρα μας απασχολεί πολύ τον συγγραφέα. Η λέξη «Ελλάδα» εμφανίζεται στον τίτλο κεφαλαίων και υποκεφαλαίων και συνολικά 160 φορές στο βιβλίο. Ενδεικτικό της έμφασης που δίνεται στη χώρα μας είναι ότι οι λέξεις «Γαλλία» και «Γερμανία» εμφανίζονται 42 και 76 φορές αντίστοιχα.
Στο υποκεφάλαιο με τίτλο «DE NUEVO Grecia…Y AHORA ITALIA?» (ΕΚ ΝΕΟΥ η Ελλάδα… ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΙΤΑΛΙΑ;») ο Θαπατέρο γράφει:
«Η ιδέα του δημοψηφίσματος έπεσε σαν βόμβα στις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και τις Βρυξέλλες. Ήταν μέρες μεγάλης νευρικότητας. Φαινόταν ότι ύστερα από τόσες φορές που πήγε η στάμνα στην πηγή, αυτήν τη φορά θα έσπαζε και το ευρώ θα ανατινασσόταν.»
Εκείνες τις ημέρες μίλησα σε αρκετές περιπτώσεις προσωπικά με τον Παπανδρέου σχετικά με την πρωτοβουλία του. Του επισήμανα με σεβασμό, λόγω της ειλικρινούς εκτίμησης που νιώθω γι αυτόν, τους σοβαρούς κινδύνους που συνόδευαν την αιφνιδιαστική πρότασή του. Δεν ήταν εύκολο να πω στον Παπανδρέου κάτι που ακουγόταν σαν μομφή….
«Δεν μπορώ άλλο» μου είπε… Τον καταλάβαινα και δεν ανέφερα ξανά το δημοψήφισμα.
Όσο περνούσε ο καιρός, η θέση της Ελλάδας διεθνώς χειροτέρευε, όσο και τα οικονομικά της μεγέθη. Ακόμα δυσχερέστερη την έκανε το γεγονός ότι εξαρτιόταν από κράτη και κυβερνήσεις που ήθελαν να φανούν σκληρές και αρεστές στους πολίτες τους. Ο Θαπατέρο, αναφερόμενος στις συζητήσεις του καλοκαιριού 2011 για το δεύτερο «πακέτο» προς την Ελλάδα, κάνει λόγο για «εξοργιστικές δυσκολίες που ορισμένες χώρες, όπως η Φινλανδία, δημιουργούσαν, με τις ακόρεστες απαιτήσεις τους».
«Τον Παρθενώνα, τα ελληνικά νησιά…; Μέχρι που θέλεις να φτάσεις; Είναι αυτό που θέλεις για εγγύηση;» έφτασε να αναφωνήσει ένας αγανακτισμένος Παπανδρέου και σχεδόν έτσι ήταν, με μορφασμούς ασυνήθιστους για έναν ηγέτη με πρόσωπο πάντα ήρεμο και ήπιο…»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου