Οδοιπορικό στην Μεγάλη Εβδομάδα

Οδοιπορικό στην Μεγάλη Εβδομάδα

...του Μιχάλη Θεοχαράκη...

Σε όλους μας είναι γνωστό ότι η ερχόμενη εβδομάδα ονομάζεται μεγάλη. Φυσικά, δεν λέγεται μεγάλη επειδή διαρκεί περισσότερο από τις υπόλοιπες εβδομάδες, αλλά λόγω των μεγάλων θεολογικών γεγονότων που διαδραματίζονται σε αυτήν...

Μ.Δευτέρα: Η ημέρα αυτή είναι αφιερωμένη στον Πάγκαλο Ιωσήφ στο πρόσωπο του οποίου προτυπώνεται ο Χριστός. Ο Ιωσήφ,αφού πουλήθηκε από τα 10 αδέλφια του, συκοφαντήθηκε και φυλακίστηκε αδίκως για χρόνια. Έπειτα όμως βγήκε από το δεσμωτήριο  με πολλή δόξα και τιμήθηκε σαν βασιλιάς καθώς έγινε κύριος της Αιγύπτου. Με όλα αυτά προεικόνισε στον εαυτό του τα Πάθη και τη μετέπειτα δόξα του Ιησού Χριστού. Επίσης, μαζί με την ιστορία του Ιωσήφ αναφέρεται και αυτή της άκαρπης συκιάς την οποία κατηράσθη και ξήρανε ο Κύριος, πράγμα που απεικονίζει τη συναγωγή των Εβραίων που έμεινε πια χωρίς πνευματική χάρη. 

Μ. Τρίτη: Την ημέρα αυτή τελούμε την ανάμνηση της παραβολής των δέκα παρθένων. Η παραβολή αυτή μας διδάσκει ότι κατορθώνοντας κάποιος να είναι συνετός και φιλάνθρωπος παίρνει χάρη από τον Θεό και ότι αυτός είναι ο πραγματικός σκοπός της πνευματικής ζωής. Το άλλο που μας διδάσκει είναι ότι πρέπει πάντα πρέπει να είμαστε έτοιμοι δηλαδή μετανοημένοι γιατί δεν γνωρίζουμε πότε θα είναι το τέλος της επίγειας ζωής μας.

Μ. Τετάρτη: Την ημέρα αυτή η αμαρτωλή πόρνη γυναίκα (για την οποία έγραψε το τροπάριο η υμνογράφος Αγία Κασσιανή) έπλυνε τα πόδια του Κυρίου με πολύτιμο μύρο και τα σκούπισε με τα μαλλιά της. Με την κίνηση αυτή, δείχνει την μετάνοιά της η οποία γίνεται δεκτή από τον Χριστό. Έτσι, τονίζεται η αγάπη του Θεού που πάντα μας συγχωρεί χωρίς να λαμβάνει υπόψη το ύψος της αμαρτίας, αρκεί να μετανοήσουμε.

Μ. Πέμπτη: Αφού ο Κύριος με το μυστικό Δείπνο παραδίδει τη Θεία Ευχαριστία στου μαθητές Του, τους πλένει τα πόδια δίνοντας το παράδειγμα της άκρας ταπείνωσης και διακονίας. Στη συνέχεια ακολουθεί Αρχιερατική προσευχή Του στη Γεσθημανή υπέρ όλου του κόσμου, πράξη που δίνει το παράδειγμα της υπακοής στο θέλημα του Θεού Πατέρα. Μετά από αυτά ακολουθεί η προδοσία από τον μαθητή Του Ιούδα και η παράδοσή Του στους αρχιερείς. Εκεί κρίνεται ένοχος θανάτου, χαστουκίζεται, κολαφίζεται, φτύνεται και εμπαίζεται μέχρι το πρωί της επομένης.

Μ. Παρασκευή: Εκείνη την ημέρα ο Πιλάτος παραδίδει τον Κύριο μας στους στρατιώτες για να μαστιγωθεί και να σταυρωθεί. Οι στρατιώτες με τη σειρά τους συνεχίζουν το εμπαιγμό με την κόκκινη χλαμύδα, το ακάνθινο στεφάνι και το καλάμι αντί σκήπτρου. Το μαρτύριο συνεχίζεται με την πορεία προς το Γολγοθά όπου και σταυρώνεται ανάμεσα σε δυο ληστές, ο μεν αριστερά Τον πειράζει ο δε αριστερά σώζεται λόγω της μετάνοιας του. Μέχρι την τελευταία του πνοή, οι Εβραίοι τον χλευάζουν και τον ειρωνεύονται πληρώνοντας όλες τις προφητείες των γραφών. Μετά το «τετέλεσται» οι κρυφοί μαθητές Του, αγοράζουν το σώμα και το ενταφιάζουν με τις ανάλογες τιμές σε καινό μνημείο.

Μ. Σάββατο: Το πνεύμα του Κυρίου βρίσκεται στον Άδηγια 33 ώρες αντίστοιχα των 33^ων ετών στη γη, κηρύττοντας τα εν φυλακή πνεύματα κατά τη ρήση του απ. Πέτρου  (η εις Άδου κάθοδος) όπου σώζει τους δικαίους της Παλαιάς Διαθήκης και αυτούς που πιστεύουν. Όμως οι αρχιερείς, φοβούμενοι από τα λεγόμενα Του ότι θα αναστηθεί την Τρίτη μέρα, πείθουν τον Πιλάτο να βάλει φρουρά έξω από το μνήμα.

Κυριακή του Πάσχα: Είναι η Λαμπρή μέρα της Αναστάσεως του Σωτήρος Χριστού. Είναι η μέρα της συμφιλίωσης του Θεού με τον άνθρωπο η οποία είχε πάψει με την πτώση του Αδάμ και της Εύας. Η γιορτή λέγεται Πάσχα και είναι συνώνυμη με το Πάσχα των Εβραίων, που στην γλώσσα τους σημαίνει διάβαση. Όπως οι Εβραίοι πέρασαν από τη δουλεία των Αιγυπτίων και οδηγήθηκαν μέσω της διαβάσεως της ερυθράς θαλάσσης στη γη της Επαγγελίας, έτσι και ο Χριστός από το θάνατο και τον Άδη πέρασε στη Ζωή και στον Παράδεισο  ενώνοντας τα ουράνια με τα επίγεια δίνοντας την δυνατότητα στον κάθε άνθρωπο να πορευθεί και αυτός ομοίως.