Η Χίλαρι Κλίντον προωθεί το βιβλίο της και ετοιμάζεται να διεκδικήσει την προεδρία το 2016

Η Χίλαρι Κλίντον προωθεί το βιβλίο της 

και ετοιμάζεται να διεκδικήσει την Αμερικανική 

Προεδρία το 2016

Δυόμιση χρόνια πριν από τις αμερικανικές εκλογές, η αντιπαράθεση που ονειρεύονται οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές είναι ανάμεσα στη Χίλαρι Κλίντον και τον Τζεμπ Μπους. Η πρώτη κυριαρχεί στις δημοσκοπήσεις και ο δεύτερος είναι ένα από τα φαβορί για το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Κανένας από τους δύο, βέβαια, δεν έχει καταστήσει γνωστές τις προθέσεις του.

Πρώην κυβερνήτης της Φλόριντα, τραπεζίτης και επιχειρηματίας, ο ηλικίας 61 ετών Μπους μοιάζει να προετοιμάζει το έδαφος για την υποψηφιότητά του με επανειλημμένες δηλώσεις υπέρ της ανάγκης να υπάρξει μεταρρύθμιση στη μετανάστευση. Οι παράνομοι που έρχονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, είπε τον περασμένο Απρίλιο, δεν διαπράττουν έγκλημα, αλλά μια ερωτική πράξη για να βοηθήσουν τις οικογένειές τους. Παντρεμένος με μια μετανάστρια από το Μεξικό, με την οποία μιλά ισπανικά, ο Μπους θα μπορούσε να συμφιλιώσει τους ισπανόφωνους ψηφοφόρους με το κόμμα του. Ηδη όμως έχουν ξεκινήσει οι αντιδράσεις των πιο συντηρητικών, καθώς και των στελεχών του Tea Party, που δεν έχουν χωνέψει τις αυξήσεις των φόρων από τον πατέρα Μπους.

Στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα ακούγονται κι άλλα ονόματα, που όλοι όμως έχουν μειονεκτήματα. Ο Ραντ Πολ, αγαπημένος των ελευθεριακών, δεν εκπροσωπεί παρά μια πτέρυγα του κόμματος. Ο Μάικ Χάκαμπι είναι πολύ συντηρητικός και ηττήθηκε ήδη μια φορά, το 2008. Ο Κρις Κρίστι είναι δημοφιλής, αλλά δεν τον βοηθά η εμφάνισή του. Ο Πολ Ράιαν δεν μαγνητίζει ακριβώς τα πλήθη. Ο Σκοτ Γουόκερ, κυβερνήτης του Ουισκόνσιν, δεν είναι γνωστός παρά μόνο για την αντίθεσή του με τα συνδικάτα. Ο Τεντ Κρουζ είναι ο αγαπημένος του Tea Party, αλλά γεννήθηκε στον Καναδά από πατέρα Κουβανό. Ο Μάρκο Ρούμπιο παρουσιάζει μια δημοσκοπική καθήλωση. Κανείς απ'όλους αυτούς δεν ξεπερνά το 13% στην πρόθεση ψήφου στις προκριματικές εκλογές.
Η Χίλαρι, αντίθετα, παρουσιάζει διαφορά 50 μονάδων από τον ισχυρότερο αντίπαλό της, τον Τζο Μπάιντεν. Ο τελευταίος θα είναι 74 ετών το 2016 και θα πρέπει να εκπληρώσει τις υποσχέσεις που δεν τήρησε ο Ομπάμα. Οι άλλοι πιθανοί υποψήφιοι (Ελίζαμπεθ Ουόρεν, Αντριου Κουόμο, Μάρτιν Ο'Μάλεϊ) λαμβάνουν λιγότερο από το 6% των ψήφων στις δημοσκοπήσεις.

Το κακό για τη Χίλαρι είναι ότι μια γυναίκα δεν είναι ποτέ μια «φυσική» υποψήφια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όπως επισημαίνει βέβαια στη Λιμπερασιόν η δημοσιογράφος Ρεμπέκα Τράιστερ, που ειδικεύεται στη θέση των Αμερικανίδων στην πολιτική και έχει γράψει το βιβλίο «Τα Μεγάλα Κορίτσια δεν κλαίνε», το τοπίο έχει αλλάξει, εμφανίζονται στην τηλεόραση περισσότερες γυναίκες και μαύροι. Αλλά σε μια εκστρατεία της Χίλαρι θα υπάρχει πολύς σεξισμός, αυτό είναι βέβαιο.

Το γεγονός ότι έχασε την περασμένη φορά την έχει κάνει πιο συμπαθή στα μάτια των Αμερικανών, λέει η δημοσιογράφος του New Republic. Της καταλογίζουν βέβαια ότι είναι συνδεδεμένη με την εποχή των Κλίντον, ότι έχει ήδη ασκήσει την εξουσία. Οι δυναστείες υπήρχαν πάντα όμως στην αμερικανική πολιτική! Πριν από τους Κλίντον, υπήρχαν οι Κένεντι, οι Μπους, οι Κουόμο. Οποιος κοιτάξει την αμερικανική ιστορία θα διαπιστώσει ότι όλες οι «πρώτες φορές» των γυναικών στην πολιτική έχουν σχέση με το ότι ήταν κόρες, χήρες ή αδελφές ανδρών πολιτικών. Η Νέλι Τέιλοου Ρος, η πρώτη γυναίκα κυβερνήτης (στο Ουαϊόμινγκ), εξελέγη μετά τον θάνατο του άνδρα της, το 1924. Το ίδιο συνέβη με την πρώτη γυναίκα που εξελέγη στη Γερουσία, τη Χάτι Κάραγουεϊ (στο Αρκανσο). Η Ολυμπία Σνόου, που ήταν για καιρό γερουσιαστής στο Μέιν, εισήλθε κι αυτή στην πολιτική μετά τον θάνατο του συζύγου της, το 1973. Αλλά και η Νάνσι Πελόζι γεννήθηκε σε μια οικογένεια πολιτικών.

Με άλλα λόγια, καταλήγει η αμερικανίδα δημοσιογράφος, ο δυναστικός χαρακτήρας της πολιτικής στις Ηνωμένες Πολιτείες υπήρξε για καιρό ο μόνος τρόπος να έχουν οι γυναίκες πρόσβαση στην εξουσία.

Κουτσομπόλης ο Σαρκοζί, αυταρχικός ο Πούτιν, αποφασιστική η Μέρκελ

Τι γράφει στο βιβλίο με τα απομνημονεύματά της που

 κυκλοφόρησε σήμερα - Το 2000 έφυγε από το Λευκό

 Οίκο...χρεοκοπημένη και φτωχή!

Τρέφει απέραντο θαυμασμό για την Άνγκελα Μέρκελ, τη γυναίκα με την «ατσάλινη αποφασιστικότητα», ενώ για το Νικολά Σαρκοζί υποστηρίζει ότι είναι απολαυστικός στην παρέα κι ότι του αρέσει το κουτσομπολιό.

Στο βιβλίο με τα απομνημονεύματά, της υπό τον τίτλο «Hard choices» που κυκλοφορεί σήμερα,η Χίλαρι Κλίντον πλέκει το εγκώμιο στη Γερμανίδα καγκελάριο, την οποία είχε την τύχη να γνωρίσει από κοντά, όπως υποστηρίζει, όταν ήταν «Πρώτη Κυρία» των ΗΠΑ. Χαρακτηρίζει «κουτσομπόλη» τον πρώην πρόεδρο της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί καθώς επίσης «αυταρχικό και εύθικτο» τον ισχυρό άνδρα του Κρεμλίνου, Βλαντιμίρ Πούτιν.  

Η γνωριμία των δύο γυναικών έγινε το 1994 στο Βερολίνο, όταν η Μέρκελ υπηρετούσε στο γραφείο του μέντορά της, του τότε καγκελάριου της Γερμανίας, Χέλμουτ Κολ και η Χίλαρι ήταν «Πρώτη Κυρία» των ΗΠΑ. Η Μέρκελ είναι «μια νεαρή γυναίκα που θα πάει μακριά», γράφει στο βιβλίο της για εκείνη την εποχή η Κλίντον, σημειώνοντας ότι οι δύο γυναίκες έχουν κρατήσει από τότε επαφή. Όταν η Μέρκελ εξελέγη καγκελάριος το 2005, η Κλίντον είπε ότι είναι «ενθαρρυντικό να βλέπεις την Άνγκελα να κινεί τα νήματα στην Ευρώπη». Αργότερα, όταν οι δύο γυναίκες συναντήθηκαν εκ νέου, η Κλίντον ήταν υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ και η Μέρκελ «ήταν καθοριστική, έξυπνη, απλή, που πάντα έλεγε ακριβώς αυτό που είχε στο μυαλό της» όπως αναφέρει το βιβλίο. 

Η Κλίντον επισημαίνει ακόμη ότι, ως επιστήμονας, η Μέρκελ ήταν πολύ καλή γνώστης των θεμάτων, όπως η κλιματική αλλαγή και η πυρηνική ενέργεια. Η Χίλαρι Κλίντον γράφει επίσης ότι πέρασε πολύ χρόνο μιλώντας με τη Μέρκελ και τους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης. 

«Είτε συμφωνείς με τη νομισματική πολιτική της, είτε όχι, ήταν αδύνατο να μην εντυπωσιαστείς από την ατσάλινη αποφασιστικότητα της» σημειώνει η πρώην επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας για την καγκελάριο Μέρκελ.

Από τους ηγέτες που ήρθε σε επαφή τα τέσσερα χρόνια ως επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας (2009 έως το 2013), η Χίλαρι κάνει ειδική αναφορά όχι μόνο στη Μέρκελ αλλά και στον πρώην πρόεδρο της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί και τον ισχυρό άνδρα του Κρεμλίνου, Βλάντιμιρ Πούτιν.

Για τον Σαρκοζί, μάλιστα, γράφει στο βιβλίο της ότι «κουτσομπολεύει τους πάντες» κι ότι ως πρόεδρος της Γαλλίας, διαμαρτυρόταν συνεχώς για ότι έπρεπε να συνομιλεί με γηραιούς ηγέτες: Οι περισσότεροι ήταν προχωρημένης ηλικίας, είχαν γκρίζα μαλλιά και ήταν γένους αρσενικού», γράφει η Χίλαρι για τον πρώην ένοικο των Ηλυσίων.

Για τα αμερικανικά ΜΜΕ, η έκδοση του βιβλίου της Χίλαρι εντάσσεται στην ανεπίσημη προεκλογική εκστρατεία της, αν και η ίδια δεν έχει ακόμα ανοίξει τα χαρτιά της για το αν θα διεκδικήσει τον προεδρικό θώκο στις εκλογές του 2016,ως υποψήφια με τον Δημοκρατικό Κόμμα.

Η χρεοκοπία των Κλίντον
Η οικογένεια Κλίντον εγκατέλειψε το 2000 το Λευκό Οίκο με πολλά χρέη και... άδειο κουμπαρά, αποκάλυψε η Χίλαρι Κλίντον, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο αμερικανικό δίκτυο ABC News, λίγες ώρες πριν την κυκλοφορία του βιβλίου με τα απομνημονεύματά της,υπό τον τίτλο: «Hard Choices». 

Ο σύζυγός της, Μπιλ Κλίντον, έχοντας διατελέσει δύο φορές πρόεδρος των ΗΠΑ, έτρεχε από δικαστήριο σε δικαστήριο, όταν ολοκλήρωσε και τη δεύτερη θητεία του, για διάφορα σκάνδαλα που είχαν στιγματίσει την παραμονή του στο Λευκό Οίκο, κυρίως όμως για τη ροζ υπόθεση της Μόνικα Λεβίνσκι. «Είχαμε πολλά χρέη καθώς έπρεπε, μεταξύ άλλων, να αποπληρώσουμε δάνεια για τις σπουδές της μονράκριβης κόρης μας, Τσέλσι», είπε η πρώην επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας. 

Οι «χρυσές ομιλίες» του ζεύγους σε ξένα πανεπιστήμια και συνέδρια δεν επαρκούσαν για να καλύψουν τα δικαστικά έξοδα που έφθαναν τα 10,6 εκατομμύρια δολάρια, επισημαίνει η Χίλαρι. Η δήλωσή της ότι το πρώην προεδρικό ζεύγος των ΗΠΑ αντιμέτωπισε σοβαρά οικονομικά προβλήματα με την αποχώρησή του από το Λευκό Οίκο, προκάλεσε την έντονη δυσφορία των Ρεπουμπλιακάνων που έσπευσαν να την κατηγορήσουν ότι είναι εκτός... πραγματικότητας.«Νομίζω ότι έχει χάσει εδώ και πολύ καιρό την επαφή με τον μέσο άνθρωπο. Το θέμα δεν είναι αν ήταν χρεοκοπημένοι ή όχι. Είναι το πώς ακούγονται όλα αυτά στους απλούς ανθρώπους», δήλωσε το κομματικό στέλεχος των Ρεπουμπλικάνων, Ρέινς Πρίμπους.