Μια ενδιαφέρουσα έκθεση ζωγραφικής στην Αυστρο-ελληνική Καπναποθήκη Κιλκίς
Έκθεση ζωγραφικής του Φώτη Μισόπουλου στην Αυστροελληνική Καπναποθήκη Κιλκίς
Ο Δήμος Κιλκίς και το Τμήμα Απασχόλησης, Τουρισμού και Πολιτισμού σας καλούν στα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής του Φώτη Μισόπουλου με τίτλο: «Αλφάβητα» τη Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014 και ώρα 8.30 μ.μ. στον εκθεσιακό χώρο της Αυστροελληνικής Καπναποθήκης.
Ο Φώτης Μισόπουλος γεννήθηκε το 1954 στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης και σπούδασε Αρχιτεκτονική και Πολεοδομία στη Φλωρεντία και το Μιλάνο. Ατομικές και ομαδικές εκθέσεις από το 1984 μέχρι σήμερα. Έργα του υπάρχουν στην Πινακοθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης, στον Δήμο Κιλκίς, στην ΠΕ Κιλκίς και σε διάφορες ιδιωτικές συλλογές. Ζει στ' Ωραιόκαστρο κι εργάζεται στο Κιλκίς.
“ Ο Φώτης Μισόπουλος παρουσιάζει εδώ ένα απόσταγμα των καλλιτεχνικών και πνευματικών του αναζητήσεων των τελευταίων χρόνων.
Εικαστικός δημιουργός, ποιητής αλλά πρωτίστως στοχαστής, με την έννοια του αναγεννησιακού ανθρώπου, ο Μισόπουλος συγκινεί σε κάθε έκφραση των προβληματισμών του με τη βαθύτητα της σκέψης του και τη δύναμη της ζωγραφικής του.
Ο Φώτης Μισόπουλος γεννήθηκε το 1954 στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης και σπούδασε Αρχιτεκτονική και Πολεοδομία στη Φλωρεντία και το Μιλάνο. Ατομικές και ομαδικές εκθέσεις από το 1984 μέχρι σήμερα. Έργα του υπάρχουν στην Πινακοθήκη του Δήμου Θεσσαλονίκης, στον Δήμο Κιλκίς, στην ΠΕ Κιλκίς και σε διάφορες ιδιωτικές συλλογές. Ζει στ' Ωραιόκαστρο κι εργάζεται στο Κιλκίς.
“ Ο Φώτης Μισόπουλος παρουσιάζει εδώ ένα απόσταγμα των καλλιτεχνικών και πνευματικών του αναζητήσεων των τελευταίων χρόνων.
Εικαστικός δημιουργός, ποιητής αλλά πρωτίστως στοχαστής, με την έννοια του αναγεννησιακού ανθρώπου, ο Μισόπουλος συγκινεί σε κάθε έκφραση των προβληματισμών του με τη βαθύτητα της σκέψης του και τη δύναμη της ζωγραφικής του.
Μετά τη διαμόρφωση μιας προσωπικής μυθολογίας τις τελευταίες δεκαετίες, η τέχνη πλέον για κείνον σημαίνει να βυθίζεται στο ασυνείδητο, αναζητώντας έναν νέο κώδικα επικοινωνίας ως παρηγορία της αγωνίας του καλλιτέχνη να ισορροπήσει ανάμεσα σε ορατό και αόρατο, ανάμεσα σε Αρχή και Τέλος, ανάμεσα σε γέννηση, έρωτα και θάνατο.
Αποδομεί και πλάθει εκ νέου γράμματα-σύμβολα, αλφάβητα-αινίγματα, που δεν διαβάζονται συμβατικά. Προσωπικά αλφάβητα συνθέτουν λέξεις-κραυγές-επικλήσεις, εν μέρει μόνον ανιχνεύσιμες, όπως ΕΡΩΣ, ΕΡΩΣ ΙΛΕΩΣ, ΕΛΕΟΣ, ΧΑΙΡΕ. Με το «αγγελικό και μαύρο φως στις δημοσιές του πόντου» ο καλλιτέχνης υπαινίσσεται ότι «πνεύμα Θεού εφέρετο επί των υδάτων» και τολμά να αναδυθεί ως δημιουργός-θεός.
«Και των ανθέων οι λιτανείες θα προηγούνται…» [Ο. Ελύτης] επικυρώνουν την έννοια της θυσίας, ως προϋπόθεση λύτρωσης. Το κάθε γράμμα, η κάθε λέξη ενδύεται συμβολισμούς, οπτικοποιεί τον Λόγο.
«Είναι μια ζωγραφική που αντιστρατεύεται το θεαματικό. Θεάται εντός!
Σε έναν χώρο που ορίζεται απ’ το αίνιγμα…!» (Φ.Μ.)
Εγκαθιστώντας τα έργα σε άμεση επαφή με τη γη, ο καλλιτέχνης απεκδύεται αυτών. Τα παραδίδει στην ενσυναίσθηση εκείνου που τα βιώνει. Το έργο δεν είναι πια στο ύψος των ματιών του θεατή, υπόκειται και υποκειμενοποιείται.
Τα σωρευμένα ή παρατεταγμένα παπούτσια – σύμβολα βημάτων ή περιπλάνησης [«Τα παπούτσια στο διάδρομο / στάθηκαν ακίνητα», Γ. Ρίτσος] υποδηλώνουν θεατές που συμμετέχουν στο έργο, με την απουσία ή παρουσία τους, όρθιοι ή καθήμενοι και συνομιλούν με τα έργα. Τα καπό γίνονται φορείς ζωγραφικής, ευτελή υλικά φέρουν έννοιες, στο πνεύμα της arte povera, με τον εννοιολογικό χαρακτήρα μιας pittura semiotica.
Ο Φώτης Μισόπουλος συνδιαλέγεται μορφοπλαστικά με τους κλασσικούς ή αφηρημένους εξπρεσσιονιστές [Munch, Nolde, Kokoschka, Capogrossi, Miro, Rothko, de Kooning] και επικοινωνεί διαλεκτικά με μεταμοντέρνους δημιουργούς της Transavantguardia [Chia, Cucchi, Clemente].
Χωρίς αμφιβολία οι εικαστικές διαδρομές του ανήκουν στην καλλιτεχνική πρωτοπορία της εποχής μας.”
Καίτη Στεφανάκη
ιστορικός τέχνης
Διάρκεια έκθεσης : 30.6. 2014-13.7.2014
Ώρες λειτουργίας:10.00-12.00 το πρωί και 7-8.30 το απόγευμα
«Είναι μια ζωγραφική που αντιστρατεύεται το θεαματικό. Θεάται εντός!
Σε έναν χώρο που ορίζεται απ’ το αίνιγμα…!» (Φ.Μ.)
Εγκαθιστώντας τα έργα σε άμεση επαφή με τη γη, ο καλλιτέχνης απεκδύεται αυτών. Τα παραδίδει στην ενσυναίσθηση εκείνου που τα βιώνει. Το έργο δεν είναι πια στο ύψος των ματιών του θεατή, υπόκειται και υποκειμενοποιείται.
Τα σωρευμένα ή παρατεταγμένα παπούτσια – σύμβολα βημάτων ή περιπλάνησης [«Τα παπούτσια στο διάδρομο / στάθηκαν ακίνητα», Γ. Ρίτσος] υποδηλώνουν θεατές που συμμετέχουν στο έργο, με την απουσία ή παρουσία τους, όρθιοι ή καθήμενοι και συνομιλούν με τα έργα. Τα καπό γίνονται φορείς ζωγραφικής, ευτελή υλικά φέρουν έννοιες, στο πνεύμα της arte povera, με τον εννοιολογικό χαρακτήρα μιας pittura semiotica.
Ο Φώτης Μισόπουλος συνδιαλέγεται μορφοπλαστικά με τους κλασσικούς ή αφηρημένους εξπρεσσιονιστές [Munch, Nolde, Kokoschka, Capogrossi, Miro, Rothko, de Kooning] και επικοινωνεί διαλεκτικά με μεταμοντέρνους δημιουργούς της Transavantguardia [Chia, Cucchi, Clemente].
Χωρίς αμφιβολία οι εικαστικές διαδρομές του ανήκουν στην καλλιτεχνική πρωτοπορία της εποχής μας.”
Καίτη Στεφανάκη
ιστορικός τέχνης
Διάρκεια έκθεσης : 30.6. 2014-13.7.2014
Ώρες λειτουργίας:10.00-12.00 το πρωί και 7-8.30 το απόγευμα
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου