"Πέφτει η νύχτα στο μικρό Παλέρμο..."

"Πέφτει η νύχτα στο μικρό Παλέρμο..."

«Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο. Οι δύο δολοφόνοι ανοίγουν τα μάτια και κοιτάζονται. Αφήνουμε μερικά δευτερόλεπτα. Κλείνουν κι οι δύο τα μάτια. Ο φανερός δολοφόνος σηκώνει το χέρι του. Ο ρουφιάνος ανοίγει τα μάτια του και τον βλέπει. Αφήνουμε μερικά δευτερόλεπτα. Ο φανερός δολοφόνος κατεβάζει το χέρι του, ο ρουφιάνος κλείνει τα μάτια του και μία νέα ημέρα ξημερώνει στο Παλέρμο.»

Την ιστορία αυτή, με τον δικό του χιουμοριστικό τρόπο, είπε ο αφηγητής Μιχάλης, αμέσως μετά τη μοιρασιά των τραπουλόχαρτων-ρόλων σε όλους τους παίκτες οι οποίοι κάθονταν στον κύκλο. Κατά τη διάρκεια της πρώτης «νύχτας», ο ρουφιάνος ο κρυφός κι ο φανερός δολοφόνος ακολουθούσαν πιστά τις οδηγίες του αφηγητή, ενώ παράλληλα, γέλια, φωνές κι ατάκες συνόδευαν τη φωνή του Μιχάλη. Στο άκουσμα της τελευταίας φράσης της ιστορίας η Ελένη, ο Κίμωνας, ο Γιάννης Μουκ., ο Γιάννης Μητ., ο Αντώνης, ο Αλέξης, ο Σπύρος, η Κωνσταντίνα, η Άννα, η Ηρώ, ο Γιώργος Οικ., ο Γιώργος Κ., ο Γιώργος Αν., η Μαρία, ο Ανδρέας Οικ., ο Ανδρέας Μ., ο Αναστάσης, ο Νικήτας, ο Χάρης, ο αφηγητής, η υπογράφουσα και όλοι όσοι συμμετείχαν στο παιχνίδι άνοιξαν τα μάτια τους. Κάπως έτσι ξεκίνησε η πρώτη «ημέρα» στο Παλέρμο...

Οι αθώοι πολίτες (τραπουλόχαρτα με τυχαία νούμερα)

Τα βλέμματα αναζήτησης στοιχείων ενοχής που ρίχνουν ο ένας παίκτης στον άλλον συνηθίζεται να είναι η αρχική σκηνή της πρώτης «ημέρας» της παρτίδας. Ανάμεσά στους αθώους πολίτες βρίσκονται ο κρυφός και ο φανερός δολοφόνος. Οι πολίτες με μοναδικά «όπλα» το αριθμητικό τους πλεονέκτημα, την αντίληψή τους και την έμμεση βοήθεια του ρουφιάνου πρέπει να εντοπίσουν και να βγάλουν από το παιχνίδι με ψηφοφορία τους παίκτες-δολοφόνους, ώστε να κερδίσουν. Παράλληλα όμως, καλούνται να προσφέρουν «κάλυψη» στον ρουφιάνο, ρισκάροντας ακόμα και την παραμονή τους στο παιχνίδι.

Ο ρουφιάνος (ο άσος)

Ο ρουφιάνος αποτελεί τόσο έναν ...άσο στο μανίκι του αθώου πολίτη, όσο κι έναν ...άσο σε αυτό του δολοφόνου με την οξεία αντίληψη. Γιατί; Σε ό,τι αφορά την πρώτη περίπτωση, έχει την ικανότητα να βοηθάει τους πολίτες, στρέφοντας έμμεσα τις υποψίες στο πρόσωπο του φανερού δολοφόνου, τον οποίο έχει δει στη διάρκεια της πρώτης «νύχτας». Όσον αφορά στη δεύτερη περίπτωση, όμως, μπορεί κατά λάθος να κάνει το έργο τον δολοφόνων πιο εύκολο, εάν γίνει αντιληπτός. Αυτό γιατί ο στόχος των δολοφόνων είναι να βγάλουν από το παιχνίδι τον ρουφιάνο και να αναδειχθούν με αυτόν τον τρόπο νικητές της παρτίδας.

Οι δύο δολοφόνοι

Ο φανερός δολοφόνος (κόκκινος Ρήγας) κι ο κρυφός δολοφόνος (μαύρος Ρήγας) πρέπει με κάθε τρόπο να αποφύγουν τις παγίδες και τα δολώματα των πολιτών, ώστε να μην τραβήξουν επάνω τους τις υποψίες. Για τον φανερό, σίγουρα το κομμάτι «παραμονή στο παιχνίδι» είναι δύσκολο σε περίπτωση που ο ρουφιάνος εκτελέσει το έργο του «αθόρυβα» κι επιτυχημένα. Αντίθετα, ο κρυφός έχει τεράστιο πλεονέκτημα στο να παραμείνει μέχρι τέλους στην παρτίδα και να εντοπίσει τον ρουφιάνο. Η προσοχή και των δύο δολοφόνων στη διάρκεια κάθε «ημέρας» της παρτίδας είναι στραμμένη στην αναζήτηση του ρουφιάνου, τον οποίο έχουν την ευκαιρία να βγάλουν από το παιχνίδι με δολοφονία στη διάρκεια της «νύχτας».

Ψηφοφορίες και δολοφονίες

Αφού οι παίκτες συλλέξουν στοιχεία και οδηγηθούν σε συμπεράσματα από τις συζητήσεις και τα στοιχεία που προκύπτουν κατά τη διάρκεια της «ημέρας», πρέπει να κάνουν μία ψηφοφορία για να αποχωρήσει κάποιος από το παιχνίδι. Ο παίκτης που θα συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους αποχωρεί και δείχνει την κάρτα του. Ο ρόλος του παίκτη που φεύγει δίνει επιπλέον στοιχεία στην ομάδα για την εξέλιξη του παιχνιδιού. Η παρτίδα συνεχίζεται με τη «νύχτα» να πέφτει ξανά στο Παλέρμο...

Όλοι κλείνουν τα μάτια τους και ο αφηγητής λέει: «Η νύχτα πέφτει στο Παλέρμο και οι δύο δολοφόνοι αποφασίζουν ποιον παίκτη θα βγάλουν από το παιχνίδι». Αφού αποφασίσουν διακριτικά ποιος θέλουν να αποχωρήσει, τον δείχνουν στον παίκτη που αποχώρησε την πρώτη «ημέρα» και αυτός με τη σειρά του ειδοποιεί την ομάδα ότι όλα είναι έτοιμα για να συνεχιστεί το παιχνίδι. Οι δολοφόνοι κλείνουν τα μάτια τους και ο αφηγητής διατάζει να ξημερώσει μια νέα ημέρα στο Παλέρμο, κατά τη διάρκεια της οποίας αποκαλύπτεται ποιο ήταν το θύμα των δύο δολοφόνων.

Το τέλος του παιχνιδιού

To παιχνίδι συνεχίζεται με την «ημέρα» (συζητήσεις και ψηφοφορία) και τη «νύχτα» (δολοφονία) να εναλλάσσονται χωρίς τη συμμετοχή των παικτών που έχουν αποχωρήσει και εφόσον τουλάχιστον ο ένας δολοφόνος βρίσκεται στο παιχνίδι. Η νύχτα σταματάει να πέφτει στο Παλέρμο και επιτρέπεται μόνο ψηφοφορία σε δύο περιπτώσεις:

1. εάν ανάμεσα στους 4 τελευταίους παίκτες βρίσκονται οι δύο δολοφόνοι, ο ρουφιάνος κι ένας αθώος πολίτης.

Στην περίπτωση αυτή, εάν μετά την ψηφοφορία αποχωρήσει ο πολίτης ή ο ρουφιάνος, τότε κερδίζουν οι δολοφόνοι. Αντίθετα, εάν βγει από το παιχνίδι ο ένας δολοφόνος, η παρτίδα συνεχίζεται με ψηφοφορία, όπως στην επόμενη περίπτωση.

2. εάν ανάμεσα στους 3 τελευταίους παίκτες βρίσκονται ο ένας δολοφόνος, ο ρουφιάνος και ένας αθώος πολίτης.

Το τελευταίο στάδιο στο οποίο μπορεί να φτάσει η παρτίδα είναι η ψηφοφορία των «τριών». Στην τελευταία αυτή «ημέρα» του παιχνιδιού υπάρχουν δύο ενδεχόμενα:

1. να κριθεί ο νικητής του παιχνιδιού. Ο πολίτης και ο ρουφιάνος κερδίζουν εάν βγάλουν από το παιχνίδι τον δολοφόνο, ενώ ο δολοφόνος, εάν διώξει τον ρουφιάνο.

2. να υπάρξει ισοπαλία εάν μετά την ψηφοφορία των τριών τελευταίων παικτών αποχωρήσει ο αθώος πολίτης.

«Καλπάζει» η φαντασία στο Παλέρμο..!

Οι παραλλαγές του «Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο» είναι πάρα πολλές. Η κάθε παρέα των παικτών μπορεί να προσαρμόσει το παιχνίδι στα ...μέτρα της, ορίζοντας τους δικούς της κανόνες. Αρκετοί προτιμούν να μην κερδίζουν οι δολοφόνοι μόλις αποχωρήσει ο ρουφιάνος ή να μην επιτρέπεται οι παίκτες που αποχωρούν να δείχνουν τις κάρτες τους. Το «Παλέρμο» συνηθίζεται να παίζεται με περισσότερους από 6 παίκτες. Οι πολυάριθμες παρέες συχνά επιλέγουν να χρησιμοποιούν κι άλλους ρόλους, οι πιο συνηθισμένοι από τους οποίους είναι:

Τσιράκι (Ντάμα): Το τσιράκι βλέπει τους δολοφόνους στη διάρκεια της πρώτης «νύχτας» και τους βοηθάει όσο παραμένει στο παιχνίδι. Οι δολοφόνοι όμως δεν γνωρίζουν την ταυτότητά του.

Δήμαρχος: Προτού μοιραστούν οι ρόλοι, οι παίκτες ορίζουν έναν Δήμαρχο. Στις ψηφοφορίες η ψήφος του Δημάρχου είναι διπλή.

Γιατρός (Βαλές): Αμέσως μόλις οι δολοφόνοι δείξουν στον παίκτη που έχει αποχωρήσει ποιον θέλουν να βγάλουν από την παρτίδα στη διάρκεια της νύχτας, κλείνουν τα μάτια κι ο γιατρός ανοίγει τα δικά του. Έχει έτσι την ευκαιρία να μαντέψει σωστά και να σώσει το θύμα των δολοφόνων. Εάν οι δολοφόνοι και ο γιατρός κάνουν την ίδια επιλογή, τότε ο «εκλεκτός» παραμένει στο παιχνίδι χωρίς όμως οι υπόλοιποι παίκτες να μάθουν κάτι περισσότερο από το ότι δεν έγινε δολοφονία τη «νύχτα».

Μαζέψτε λοιπόν επίδοξους ντετέκτιβ, αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη και γίνεται ...άσοι στο «Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο»!