Λίγες μέρες πριν την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος (πριν 10 μέρες), η Πρεσβεία του Ισραήλ τίμησε με τον τίτλο του "Δικαίου των Εθνών" μια ακόμη ελληνική οικογένεια, που τα μέλη της με κίνδυνο της ζωής τους διέσωσαν διωκόμενους Εβραίους κατά τη διάρκεια του Β. Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν η πρώτη φορά όμως, που η εκδήλωση έγινε στο εβραϊκό σχολείο της Αθήνας και την παράσταση "έκλεψαν" τα παιδιά. Την ανέλαβαν από την αρχή ως το τέλος. Με μουσική, τραγούδι, θεατρική αφήγηση αλλα και "power point", τα παιδιά της Στ Δημοτικού παρουσίασαν τον ρόλο του Μουσείου του Ολοκαυτώματος Γιαντ Βασέμ αλλά και την ιστορία της διάσωσης, προκαλώντας τη συγκίνηση όλων.
Τιμώμενοι στη σημερινή εκδήλωση ήταν ο Γιώργος και η Αφροδίτη Ασημακόπουλου, που διέσωσαν την εβραιοπούλα Ντέλια Φέρο Κόεν. Ο Γιώργος και η Αφροδίτη δεν βρίσκονται εν ζωή και το βραβείο παρέλαβε η κόρη τους Μαρία Μακρή, η οποία παρέστη με μέλη της οικογένειάς της. Από την εβραϊκή πλευρά ήταν παρόντες τα παδιά της διασωθείσας Ντέλιας, ο Αβι Κόεν και η Λέα Πέρετζ , που ήρθαν από το Ισραήλ στην Αθήνα ειδικά για την εκδήλωση.
"Η άρνηση του Γιώργου Ασημακόπουλου να συνεργαστεί με τους Γερμανούς και η ριψοκίνδυνη αποφασή του να βοηθήσει την εβραϊκή οικογένεια δίνει μάθημα θάρρους, δύναμης και ευγνωμοσύνης", δήλωσε η Σύμβουλος της Πρεσβείας του Ισραήλ Σαουσάν Χασόν, η οποία απένειμε το μετάλλιο και τον τίτλο του "Δικαίου των Εθνών" για τους δύο Έλληνες ήρωες. Αναφέρθηκε επίσης στη σημασία που είχε η διεξαγωγή της εκδήλωσης στο εβραϊκό σχολείο, όπου "πολλά από τα παιδιά που φοιτούν, είναι εγγόνια θυμάτων του Ολοκαυτώματος".
Η εβραϊκή οικογένεια αποτελούμενη από τον Ρενάτο Φέρο τραπεζίτη και βιομήχανο, τη σύζυγό του Μαρτσέλα και τα τρία παιδιά τους Ντέλια, Ροτζέρο και Γκίντο με καταγωγή από την Κέρκυρα, που διέμεναν στο Ούντινε της Ιταλίας, έφυγαν το 1938 για την Αίγυπτο διαβλέποντας τον κίνδυνο του πολέμου και ήρθαν στην Ελλάδα το 1940 όταν έληξε η βίζα παραμονής τους εκεί. Το 1943, όταν η κατάσταση άρχισε να γίνεται επικίνδυνη για τους Εβραίους, ο Ρενάτο αποφάσισε να κρύψει σε ένα μικρό διαμέρισμα τη γυναίκα του και το μικρό του γιο και ο ίδιος με τον μεγαλύτερο αποφάσισαν να ενταχθούν στο αντάρτικο.
Απευθύνθηκε λοιπόν ο Ρενάτο στον Έλληνα επιχειρηματία Γιώργο Ασημακόπουλο, ο οποίος αποφάσισε να φιλοξενήσει τη Ντέλια με το όνομα Πηνελόπη, ως δασκάλα γαλλικών των παιδιών του, της Μαρίας και του Νίκου. Ο Γιώργος Ασημακόπουλος, ένας πολύ εύπορος εξαγωγέας λαδιού, αρνήθηκε να συνεργαστεί με τους Γερμανους. Οπως αφηγήθηκε η κόρη του Μ. Μακρή, που παρέλαβε το βραβείο, οι Γερμανοί του είπαν "όπως συνεργαζόμασταν επί χρόνια θα συνεχίσουμε και τώρα" και εκείνος τους απάντησε "τότε ήσασταν φίλοι της πατρίδας μου, τώρα είστε εχθροί".
Στη μικρή αναδρομή της, η κ. Μακρή, τόνισε ακόμη ότι ο πατέρας της, τους είπε από την πρώτη στιγμή ότι η Ντέλια είναι Εβραία και "αν το πείτε κάπου δεν θα ζήσει κανείς μας". Οταν ο Ρενάτο Φέρο αναρωτήθηκε "μα είναι ασφαλές που το είπες στα παιδιά", εκείνος απάντησε "τώρα είναι απολύτως ασφαλές ότι δεν θα πουν τίποτα".
"Ειναι μια τελετή ανθρωπιάς", δήλωσε ο Αβι Κόεν, γιόος της Ντέλιας, ο οποίος μίλησε με θερμά λόγια για τους Ελληνες και μάλιστα τόνισε "βλέπω την ανθρωπιά ακόμη και σήμερα που σώζουν πρόσφυγες που έρχονται από τη Μέση Ανατολή".
Επίκαιρη αναφορά έκανε και ο διευθυντής του Εβραϊκού σχολείου Γιώργος Κανέλος. "Δεχθήκαμε να γίνει η εκδήλωση χωρίς δισταγμό, γιατί προσπαθούμε να διδάξουμε στα παδιά, σεβασμό και αλληλοβοήθεια μεταξύ των ανθρώπων και τα παιδιά έδωσαν πράγματι, τον καλύτερο εαυτό τους".
Αναφερόμενος στη λειτουργία του σχολείου, ο κ. Κανέλος είπε ανήκει στην ισραηλιτική κοινότητα και λειτουργεί στην ίδια τοποθεσία από το 1960, έχοντας στο δυναμικό του σήμερα 110 μαθητές από 2,5 ετών ως την Στ Δημοτικού. Το κριτήριο της φοίτησης είναι η ισραηλιτική θρησκεία.
Πρόκειται για ελληνικό, όχι για δίγλωσσο σχολείο, τονίζει, σημειώνοντας ότι στην εβραϊκή γλώσσα διδάσκονται η ιστορία και η παράδοση του εβραϊκού έθνους, ενώ διδάσκονται επίσης αγγλικά και γαλλικά. Στην ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ αν η διδασκαλία του Ολοκαυτώματος τραυματίζει τα παιδιά απαντά κατηγορηματικά αρνητικά:
"Δεν διδάσκουμε το Ολοκαύτωμα με σκοπό να τραυματίσουμε ή να βάλουμε σε σύνθετη συναισθηματική κατάσταση τα παιδιά. Με μεγάλη προσοχή συζητάμε με τα παιδιά των μεγαλύτερων τάξεων. Τα περισσότερα εξάλλου έχουν βιώματα από τις οικογένειές τους, ο ελληνικός εβραϊσμός είχε πολλά θύματα και προσπαθούμε να διατηρήσουμε τη μνήμη, αλλά και να βγει το αισιόδοξο μήνυμα. Δεν μένουμε μόνον στο παρελθόν, βλέπουμε καθημερινά τί γίνεται στην Ευρώπη, τί γίνεται στη χώρα μας. Πρέπει να είμαστε όλοι ευαισθητοποιημένοι πολίτες, με κριτική σκέψη και όχι αδιάφοροι".
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου