«Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα...»

«Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα που έδιωξες τους βάρβαρους και ελεύθερη είσαι τώρα;»

...Tης  Μαρίας Στάγκου

Λίγες σειρές χαρτί είναι ελάχιστες ώστε να μπορέσω να περιγράψω τα ανάμικτα συναισθήματά μου… Πόνος, οδύνη, θυμός, οργή, ντροπή είναι μερικές από τις άπειρες λέξεις που διαθέτει η ελληνική γλώσσα και ίσως μου δώσουν την δυνατότητα να εξωτερικεύσω όλα όσα νιώθω και κρύβω μέσα στην καρδιά μου.

Άραγε τι είδους συναισθήματα θα κυρίευαν την καρδιά και το μυαλό του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Πώς θα ένιωθε ο Παύλος Μελάς και όλοι οι πρόγονοί μας με όλα όσα γίνονται γύρω από την αμφισβήτιση της ελληνικότητας της Μακεδονίας;

Άνθρωποι υπερήφανοι που έδωσαν την ζωή τους για την δική μας ελευθερία, για να μπορούμε να παρελαύνουμε στις Εθνικές επετείους ως υπερήφανοι Μακεδόνες και Έλληνες, τώρα πια οι μνήμες και οι αγώνες τους εκμηδενίζονται και ποδοπατούνται.
Παρατηρούμε μια φρενίτιδα στα σχολικά βιβλία, αναθεώρηση και αμφισβήτηση της ιστορίας και της γεωγραφίας. 

Σαν νέα και υπερήφανη Μακεδόνισσα θα ήθελα να μπορώ να κοιτάζω στο μέλλον τα παιδιά μου στα μάτια, να έχω την δυνατότητα να τα αντικρίζω ευθυτενώς και να τους μιλώ για την ιστορία της Μακεδονίας, της πατρίδας μου, του τόπου που εγώ μεγάλωσα, και να μπορώ να αφηγηθώ την βαριά της ιστορία, να νιώθω δέος για το αίμα που χύθηκε από αξιομνημόνευτους πατριώτες ώστε η Μακεδονία να παραμείνει ελληνική.

Μία ξεκάθαρη εθνική προδοσία, ένα καλοστημένο σχέδιο με θύμα την Μακεδονία και ολόκληρο τον ελληνισμό εντός και εκτός Ελλάδας, βρίσκεται στο προσκήνιο.
Σαν νέοι Έλληνες και υπερήφανοι Μακεδόνες, οφείλουμε να υπερασπιστούμε τα εδάφη μας με τον ίδιο πόθο και αγάπη, ακολουθώντας τον δρόμο που χάραξαν οι πρόγονοί μας. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Περσέα, του τελευταίου Βασιλιά της Μακεδονίας πριν την εισβολή της τότε Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του φρόντισε να βελτιώσει και να εξομαλύνει τις σχέσεις του με άλλες πόλεις οι οποίες είχαν διαταραχτεί, έλαβε ευνοϊκά μέτρα προς τον λαό ενισχύοντας την οικονομία. Η βασιλεία του Περσέως είχε απώτερο σκοπό την ενίσχυση της ισχύος της Μακεδονίας και των εδαφών της  ενάντια στις βλέψεις των εχθρών. Κυβέρνησε με αξιοπρέπεια και σύνεση απέναντι στον λαό του μέχρι την τελευταία στιγμή πριν την κατάληψη της Μακεδονίας. 

Τον ίδιο λοιπόν απαράμιλλο ζήλο κατά την γνώμη μου, οφείλουν να δείξουν οι πολιτικοί μας αρχηγοί, οι οποίοι ανεξαρτήτως κυβέρνησης διαπιστώνω με ιδιαίτερη λύπη πως δεν διατίθενται να το πράξουν.

 ‘’Θα καταφέρουν άραγε να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, άξιοι των προσδοκιών αυτών των μεγάλων ηγετών του παρελθόντος;’’

Έτσι λοιπόν οδηγούμαστε εν έτη 2018, σε αμφισβήτηση της Ελληνικής γης, της γης για την οποία μόχθησαν άνθρωποι άξιοι θαυμασμού. Αληθινοί πατριώτες. Τα παραδείγματα στα οποία μπορώ να αναφερθώ είναι άπειρα.  Καλούμαστε μετά από τόσους αγώνες και χρόνια να αντιμετωπίσουμε μία νέα απειλή, η οποία στοχεύει στη μείωση του ελληνισμού.

Η Ελλάδα και η Μακεδονία ανήκουν στους Έλληνες. Είναι  στο χέρι μας να επέλθει μια ριζική αλλαγή. Το εύλογο είναι να συνειδητοποιήσουμε την ευθύνη που μας «βαραίνει» ως Έλληνες, όπως η διατήρηση της ιστορίας και η προάσπιση των δικαιωμάτων μας. Ο σεβασμός απέναντι στα πρόσωπα των μεγάλων ηγετών του παρελθόντος και των χωμάτων, της γης που πατούμε. Ας μην επιτρέψουμε να επαναληφθεί η ιστορία με αυτόν τον τρόπο.

Ας γράψουμε εμείς την δική μας, δείχνοντας τι εστί Πατριώτης, όχι εθνικιστής, αλλά Έλληνας.