''Too hard to die or too hard to tie?'' του Άκη Γιαννούλη

* του Γιαννούλη Άκη
Φοιτητή Νομικής ΑΠΘ

 

Ο μήνας Ιούνιος ήταν ένας κομβικός για την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ , αλλά συγχρόνως ένας μήνας που σημάδεψε την ιστορία του ελληνικού έθνους. Το Σκοπιανό από τη μία και το θέμα της εξόδου της Ελλάδος από τα μνημόνια κυριάρχησαν. Το μεν πρώτο χαρακτηρίσθηκε ως ο πολιτικός τάφος των δύο κυβερνόντων κομμάτων , ενώ το δεύτερο ως μία απέλπιδα προσπάθεια του κ. Τσίπρα και του συνεταίρου του κ. Καμμένου να αντιστρέψουν το αρνητικό πολιτικό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί για αυτούς.

Τα δύο αυτά ζητήματα αν και μοιάζουν τελείως άσχετα μεταξύ τους συνδέονται στενά, καθώς η σπουδή του κ. Τσίπρα για την επίλυση του Σκοπιανού οφείλεται στις πιέσεις που άσκησε ο διεθνής παράγοντας , ο οποίος υποσχέθηκε ως αντάλλαγμα τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους. Η επιμήκυνση του χρέους ήταν τα «τριάντα αργύρια» για το ξεπούλημα της Μακεδονίας ( αυτής της μίας της ελληνικής , όχι της άλλης της βόρειας ).

Οι συνθήκες έμοιαζαν ιδανικές για τους δύο κυβερνητικούς εταίρους. Η έξοδος της Ελλάδος από τα μνημόνια θα ήταν ένα δυνατό χαρτί στα χέρια τους. Θα σφράγιζε θετικά την ετερόκλητη  συνεργασία τους. Παράλληλα το Σκοπιανό θα ήταν μία κίνηση συσπείρωσης του αριστερού ακροατηρίου για τον κ. Τσίπρα . Ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη από το 2008 υποστήριζε πως η Ελλάδα όφειλε να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Από την άλλη για τον κ. Καμμένο θα ήταν μία αφορμή για ένα διαζύγιο . Για μια ηρωική έξοδο , που θα τον βοηθούσε να συσπειρώσει το δεξιό του ακροατήριο, εξασφαλίζοντας την πολιτική του επιβίωση.

Ωστόσο μπορεί ο πρωθυπουργός να φόρεσε γραβάτα για να σηματοδοτήσει την έξοδο από τα μνημόνια , το σχέδιο όμως δεν πέτυχε. Η «καθαρή έξοδος» μόνο καθαρή δεν ήταν , αφού η χώρα θα συνεχίσει να βρίσκεται σε επιτήρηση, ενώ φορολογικά μέτρα έχουν ψηφισθεί μέχρι και το 2060! Παράλληλα οι δανειστές δεν προχώρησαν σε διαγραφή μέρους του χρέους, αλλά απλώς σε μία επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής. Επομένως οι φιέστες για την περίοδο ανάπτυξης και ευημερίας που περιμένει τη χώρα έμοιαζαν ως μία κακοστημένη παράσταση τσίρκου.

Οι αποτυχίες στην οικονομία όμως δεν θα μπορούσαν να είναι ικανές να επιφέρουν την πτώση της κυβέρνησης. Τόσο ο κ. Τσίπρας , όσο και ο κ. Καμμένος είναι ερωτευμένοι με τις καρέκλες τους και θα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να μην τις αποχωριστούν. Όμως οι κινήσεις Τσίπρα-Κοτζιά για την επιλυση του Σκοπιανού θα αποτελούσαν την αχίλλειο πτέρνα της κυβέρνησης.

Το Σκοπιανό αποτελούσε τη σημαία των ΑΝΕΛ κατά την προεκλογική περίοδο, είχε κεντρική θέση στο καταστατικό του κόμματος και αποτελούσε την κόκκινη γραμμή τόσο για τους βουλευτές,  όσο και για τον ίδιο τον αρχηγό τους , ο οποίος δήλωνε πως δε θα διστάσει να ρίξει την κυβέρνηση για το συγκεκριμένο ζήτημα. Και μπορεί οι ιδέες του κ. Καμμένου να άλλαξαν , αυτό δε σημαίνει όμως ότι άλλαξαν και οι απόψεις των υπόλοιπων βουλευτών και στελεχών του κόμματος.

Από την ημέρα ανακοίνωσης της συμφωνίας η κυβέρνηση ζει τον «εφιάλτη στο δρόμο με τις ανεξαρτητοποιήσεις». Οι ΑΝΕΛ είναι πλέον κόμμα υπό διάλυση. Διάλυση όμως των ΑΝΕΛ σημαίνει και πτώση της κυβέρνησης. Ο κ. Τσίπρας συνειδητοποιεί ότι ο συνέταιρός του δεν θα μπορέσει να αντέξει τις πιέσεις που του ασκούνται, εξαιτίας της οργής και της αγανάκτησης των ψηφοφόρων.

Αποτέλεσμα ήταν την τελευταία εβδομάδα οι Έλληνες να ζουν ένα θέατρο του παραλόγου. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί ως αποστάτες όσους βουλευτές σκοπεύουν να αποχωρήσουν και να ανεξαρτητοποιηθούν από τους ΑΝΕΛ ( ένα άλλο κόμμα). Ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος πριν λίγα χρόνια καλούσε τους βουλευτές που στήριζαν την κυβέρνηση Σαμαρά , να αποχωρήσουν ώστε να σώσουν την Ελλάδα πράττοντας σύμφωνα με τη συνείδησή τους , σήμερα καλεί τους βουλευτές των ΑΝΕΛ να πράξουν ενάντια στη συνείδησή τους για να παραμείνουν στην εξουσία. Μιλούν για χρηματισμό και προσπαθούν να σπιλώσουν την υπόληψή τους.

Από την άλλη ο κ. Καμμένος βρισκόμενος σε τεράστια σύγχυση, καλεί τους εισαγγελείς να αναλάβουν μέτρα καθώς βλέπει κίνδυνο ανατροπής του πολιτεύματος. Και αυτό το ισχυρίζεται ο άνθρωπος που μαζί με τον κ. Τσίπρα αποφάσισε το 2014 να παίξει με τους θεσμούς , ρίχνοντας τη κυβέρνηση Σαμαρά εμποδίζοντας την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας! Πάντως τελευταία φορά που οι Έλληνες βγήκαν στους δρόμους η χώρα δεν είχε μπει στο γύψο και οι πολίτες ήταν ελεύθεροι να εκφράζουν τις ιδέες τους.

Είναι πλέον γνωστό urbi et orbi, παρά τους ισχυρισμούς του κ. Τσίπρα  πως αυτή η κυβέρνηση είναι «πολύ σκληρή για να πεθάνει», ότι η  χώρα βαδίζει προς τις εκλογές. Όσες γραβάτες κι αν φορέσει ο πρωθυπουργός η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει. Ήδη αν κάποιος μελετήσει τις ανακοινώσεις του Μεγάρου Μαξίμου , δύναται να διαπιστώσει πως έχουν από τώρα αποδεχθεί πως ο κ. Μητσοτάκης θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός.

Εν κατακλείδι είναι αδήριτη ανάγκη να τονισθεί πως η γραβάτα που φόρεσε ο πρωθυπουργός για να γιορτάσει την δήθεν καθαρή έξοδο από τα μνημόνια, και που κόστισε μία «μακεδονική γλώσσα» και ένα «μακεδονικό έθνος», θα αποτελέσει και την αγχόνη για τον πολιτικό βίο τόσο του κ. Τσίπρα όσο και του κ. Καμμένου. Διότι ο λαός είναι αποφασισμένος να τους τιμωρήσει . Δυστυχώς το σχέδιό τους απέτυχε και οι ώρες που παραμένουν στην εξουσία είναι μετρημένες. Η κυβέρνηση είναι ετοιμοθάνατη και ο ελληνικός λαός είναι έτοιμος με την ψήφο του να της δώσει της χαριστική βολή.       

* Υπεύθυνος Οργάνωσης ΔΑΠ - ΝΔΦΚ Νομικής Σχολής ΑΠΘ

    

Μέλος Τομέα Επικοινωνίας και Τύπου ΚΕ.ΑΣ.Μ.