Ναι, (και) αύριο θα είμαι εκεί

της Μπαλάσκα Χριστίνας

Γιατί όταν θα με ρωτήσουν ύστερα από χρόνια, όταν και οι συγκυρίες ή οι τυχόν ισορροπίες θα είναι διαφορετικές, θέλω να μπορώ να απαντήσω με αξιοπρέπεια για το τι έκανα εγώ, ως φορέας και θεματοφύλακας του πολιτισμού και της ιστορίας της πατρίδας μου.

Γιατί καμία συμφωνία, της οποίας η έμπνευση εξαντλείται σε ισορροπίες ευκαιριακές και μεσοβέζικες ανίδεων και αμέτοχων συμφερόντων, δεν μπορεί να φέρει την ειρήνη στα οποιαδήποτε έθνη.

Γιατί δεν είναι απλώς ένα όνομα και γιατί το να διεκδικείς την αποκατάσταση του ιστορικώς αληθούς δεν μπορεί ποτέ να δικαιολογείται από φόβο.

(Γιατί ακόμη και αυτό το όνομα ετυμολογικά μόνο στα ελληνικά βρίσκει το σπίτι του...)

Γιατί η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας και η διακήρυξή της είναι υποχρέωση κάθε φορέα της εκάστοτε εθνικής και πολιτισμικής ταυτότητας.

Γιατί οι πλατείες δεν ανήκουν σε φασισταριά ή λουμπεναριά και δεν ανέχομαι να παραχωρήσω την θέση μου σε εκείνους, που τόσο πρόθυμα ξεφτυλίζουν όσα πιστεύουμε.

Γιατί η σιωπηλή πλειοψηφία πρέπει κάποτε να φωνάξει!

Γιατί, έστιν ουν Ελλάς και η Μακεδονία!