Λαθούρη Μαρία | ''Αθήνα Ψηλά'', για μια Αθήνα αντάξια του ονόματος, του βεληνεκούς και του αποτυπώματος της

Αρχικά αγαπητή θα μου πεις τα βασικά για σένα: 

Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, τοπική αυτοδιοίκηση κλπ. 

(Μπορείς να είσαι όσο λαλίστατη θες!)

Αποτελώ το μικρότερο ηλικιακά μέλος της πενταμελούς οικογένειάς μου. Έχω δύο υπέροχες αδερφές και υπέροχους γονείς και κατάγομαι από τη Στυλίδα Φθιώτιδας. Εκεί γεννήθηκα και μεγάλωσα μέχρι τα 16 μου χρόνια, οπότε και μετακόμισα με την οικογένειά μου στην Αθήνα και σύνέχισα το λύκειο εδώ, στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων. Η Νομική Σχολή της Αθήνας ήταν τότε ο στόχος μου και το ‘εισιτήριο’ που θα με οδηγούσε στο επάγγελμα που είχα καταλήξει ότι ταιριάζει στην προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία μου και θέλω να ακολουθήσω στη ζωή μου. Αμέσως μετά την αποφοίτησή μου, αποφάσισα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου εκτός Ελλάδας, όπου ολοκλήρωσα με επιτυχία μεταπτυχιακό στο διεθνές εμπορικό δίκαιο στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης. Παράλληλα με τις σπουδές μου εκεί, απασχολήθηκα στο citizen advice Scotland, δηλαδή σε έναν οργανισμό που παρέχει τηλεφωνικά και δωρεάν νομικές και μη συμβουλές στους πολίτες της Σκωτίας, ενώ λίγο αργότερα μου δόθηκε η ευκαιρία να απασχοληθώ σε μεγάλο δικηγορικό γραφείο του Λονδίνου. Γρήγορα όμως συνειδητοποίησα ότι δεν μου ήταν πολύ εύκολο να ζω μακριά από τους δικούς μου ανθρώπους και τη χώρα μου, οπότε αποφάσισα να επιστρέψω και να προσπαθήσω να αναζητήσω εργασία εδώ, στην Αθήνα. Ολοκλήρωσα λοιπόν την προβλεπόμενη άσκησή μου σε ένα δικηγορικό γραφείο και ξεκίνησα -και εξακολουθώ- να εργάζομαι ως δικηγόρος συνεργαζόμενη με εταιρείες κατασκευαστικές, εταιρείες στον χώρο της Ενέργειας και την Υγείας, ενώ ταυτόχρονα απέκτησα και ένα δεύτερο μεταπτυχιακό δίπλωμα στο Ναυτικό Δίκαιο. Σήμερα, οι δραστηριότητές μου δεν περιορίζονται όμως μόνο στα όρια τη μάχιμης και συμβουλευτικής δικηγορίας που ασκώ καθημερινά. Συμμετέχω ενεργά σε δραστηριότητες του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, έχω ενεργό ρόλο σε ημερίδες και εκδηλώσεις συναφείς και μη με το επάγγελμά μου, συνεργάζομαι υπό την ιδιότητά μου με διάφορους Φορείς και Οργανισμούς, και αναλύω κατά καιρούς επίκαιρα νομικά ζητήματα ευρύτερου κοινωνικού ενδιαφέροντες σε ενημερωτικές τηλεοπτικές εκπομπές. Εν ολίγοις, βρίσκω μεγάλο ενδιαφέρον στο να ασχολούμαι με πολλά και διαφορετικά πράγματα, από τα οποία νιώθω ότι μπορώ να κερδίσω γνώση και εμπειρίες και να προσφέρω την ίδια στιγμή από όσα ήδη έχω μάθει από την μέχρι τώρα πορεία μου.

Τι κάνεις επαγγελματικά και πολιτικά αυτόν τον καιρό; 

Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς; 

Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή;

Πέρα από την καθημερινή επαγγελματική μου δραστηριότητα, τη δικηγορία, η χρονική περίοδος που διανύουμε θα έλεγα ότι είναι αφιερωμένη στη νέα μεγάλη πρόκληση που έχω θέσει στον εαυτό μου, δηλαδή στην υποψηφιότητά μου στον δήμο Αθηναίων στις επερχόμενες εκλογές. Ο στόχος είναι να καταφέρω μέσα από την εκλογή μου να αποτελέσω μέλος μια ομάδας η οποία -με τον Κώστα Μπακογιάννη επικεφαλής- θα επιδιώξει με όλες τις δυνάμεις της να αλλάξει την σημερινή εικόνα της πόλης, μετατρέποντάς τη σε μία πόλη όμορφη, καθαρή, ασφαλή, πράσινη, προσβάσιμη, σύγχρονη και λειτουργική, με εμβληματικά έργα ανάπτυξης και ανάδειξης του πολιτιστικού αποθέματός της. Αισθάνομαι την ανάγκη να προσφέρω με όσες και όποιες δυνάμεις διαθέτω στην πόλη που αγαπώ, ζω και εργάζομαι.

Ως δραστήρια, μορφωμένη και δυναμική κυρία -και μάλιστα νέα- βιώνεις διακρίσεις/μπούλινκ/επιθέσεις στον επαγγελματικό σου χώρο από άτομα ‘’φτασμένα’’; 

Είναι οι 50άρηδες έτοιμοι να μας δεχθούν;

Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς: Ο εργασιακός χώρος για μια γυναίκα γίνεται πολλές φορές δύσκολος. Η νεότητα και η καλή εμφάνιση αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ‘προβλημάτων’ στον επαγγελματικό χώρο. Κάθε γυναίκα όμως που μπαίνει στον δικό μας χώρο είναι νομίζω προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει τις σχετικές δυσκολίες. Ωστόσο, στο βαθμό που με αφορά, τέτοιου είδους προβλήματα ήταν μέχρι τώρα διαχειρίσιμα,  και σίγουρα όχι στο σημείο να με κάνουν να σταματήσω να κάνω αυτό που αγαπώ, αντιθέτως μάλιστα με πείσμωσαν να συνεχίσω με μεγαλύτερη ζέση και αυτοπεποίθηση. Πάντως, ένας «φτασμένος» πενηντάρης, βλέπει συνήθως με συμπάθεια ένα νέο που προσπαθεί, και συνεργάζεται εποικοδομητικά μαζί του με αμοιβαίο όφελος, αφού ο ένας συνεισφέρει με την εμπειρία και τη γνώση του και ο άλλος με την πρόσφατη ακαδημαική κατάρτιση, τη φρεσκάδα και τον ενθουσιασμό του.

Είσαι ευαίσθητη και κοινωνικοποιημένη, σε ότι αφορά κοινωνικά, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ;

Παρακολουθώ καθημερινά τις σημαντικότερες διεθνείς και εγχώριες εξελίξεις, σε ό,τι αφορά κυρίως πολιτικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα. Φυσικά και είμαι ευαισθητοποιημένη σε περιβαλλοντικά θέματα, σε θέματα που αφορούν συνανθρώπους μας που λόγω φύσης, περίστασης ή ιδιαιτέρων συνθηκών βρίσκονται σε αδύναμη θέση και χρειάζονται την κατάλληλη μέριμνα, φροντίδα ή προσοχή μας, αλλά και σε θέματα ζώων που επίσης χρειάζονται το σεβασμό και την αγάπη μας. Με προβληματίζει η ανθρωπογενής εντεινόμενη αλλοίωση του περιβάλλοντος. Θεωρώ ύβρη να συμπεριφερόμαστε ως ιδιοκτήτες και αφεντικά του πλανήτη και του περιβάλλοντός του.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας (18-38); 

Τι σε ενοχλεί; 

Βλέπεις σημάδια βελτίωσης; 

Που εντοπίζεις το πρόβλημα;

Με ενοχλεί ότι ο η γενιά μας, αλλά και ο σύγχρονος άνθρωπος γενικά, έχει απομακρυνθεί πολύ από τις βασικές κλασικές αρχές και αξίες της ζωής και έχει εστιάσει στο χρήμα και στον υλικό ευδαιμονισμό, ενώ στις ανθρώπινες  σχέσεις κυριαρχεί ο αμοραλισμός, ο κυνισμός, τα ψεύτικα χαμόγελα. Πολύ σπάνια επίσης θα ακούσεις μια συζήτηση περί φιλοσοφίας ή ηθικής στο τραπέζι μια παρέας νέων. Κυριαρχούν συνήθως οι συζητήσεις για εφήμερα, «ανάλαφρα» θέματα και πρόσωπα της επικαιρότητας. Είναι αλήθεια ότι ο καταιγισμός των πληροφοριών που καθημερινά δεχόμαστε μπορεί να μας μπερδέψει. Σε μια εποχή που πρόβλημα δεν αποτελεί πλέον η πρόσβαση στην πληροφορία αλλά το φιλτράρισμα αυτής, οι νέοι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την κριτική μας σκέψη και να βρούμε την ισορροπία, ώστε να δεχόμαστε κατά το δυνατόν έγκυρες γνώσεις και πληροφορίες και να τις αξιοποιούμε σωστά. Το πρόβλημα διεθνώς λέγεται “information pollution” (πληροφοριακή μόλυνση). Ο μεγάλος Έλιοτ έλεγε ότι «οι άνθρωποι εγκαταλείψαμε την σοφία, για τη γνώση, και μετά εγκαταλείψαμε τη γνώση, για την είδηση/πληροφορία!». Θα προσέθετα ταπεινά, ότι τα τελευταία χρόνια εγκαταλείψαμε και την πληροφορία, για την ψευδή πληροφορία (fake news) και την υποκρυπτόμενη διαφήμιση.

Πολλοί νέοι επίσης αποστρέφονται την πολιτική, όπως την έχουν γνωρίσει τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα παρατηρώ ενθαρρυντικά σημάδια, και είμαι αισιόδοξη ότι σταδιακά όλο και περισσότεροι νέοι θα συμμετέχουν όλο και πιο ενεργά στη διαμόρφωση του δικού τους κοινού μέλλοντος, επιλέγοντας και τους ικανότερους εκπροσώπους της γενιάς τους να τους εκπροσωπήσουν.

Πως βιώνεις την οικονομική και πολιτική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 10 χρόνια; Εργασιακά, μα και σαν άτομο στην καθημερινότητα.

Η κρίση επηρεάζει την καθημερινή ζωή όλων μας, και ιδιαίτερα εμάς των νέων ανθρώπων. Κάποιοι από εμάς απομονώνονται/βιώνουν τον αποκλεισμό, καθώς δεν έχουν στοιχειώδη οικονομική άνεση να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, βρίσκοντας ενδεχομένως καταφύγιο στη στοργή της πατρικής οικογένειας. Οι περισσότεροι καθυστερούν να δημιουργήσουν οικογένειες,  γιατί δεν νιώθουν ότι έχουν την βασική οικονομική δυνατότητα. Όσοι τυχεροί εργαζόμαστε, αμειβόμαστε πολύ χαμηλότερα από παλαιότερα, στο ένα πέμπτο ή ένα δέκατο της αμοιβής που θα είχαμε σε μια άλλη ευρωπαική χώρα για την ίδια ή λιγότερη εργασία. Αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότεροι και πιο προικισμένοι ακαδημαικά φεύγουν δικαιολογημένα στο εξωτερικό. Εγώ επέλεξα να μείνω εδώ και «να το παλέψω» επαγγελματικά, ενώ τώρα μου δίνεται η ευκαιρία να συνεισφέρω στην προσπάθεια του Κώστα Μπακογιάννη και του συνδυασμού μας για την αναβάθμιση και ανάπτυξη της Αθήνας μας, που μεταξύ άλλων θα δώσει ευκαιρίες απασχόλησης και επιχειρηματικότητας και σε νέους ανθρώπους.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; 

Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; 

Η φράση που σε παρακινεί, αν θες. 

Κάτι φωτεινό.

Πιστεύω ότι η περίοδος κακουχίας των Ελλήνων τα τελευταία χρόνια θα τερματισθεί σύντομα. Μια νέα περίοδος ανόδου και οικονομικής άνθησης θα εγκαινιασθεί, με ρυθμούς μάλιστα εντυπωσιακούς ώστε να καλυφθεί η καθυστέρηση των τελευταίων ετών. Η κρίση, τα απωθημένα, ο φθόνος, τα κατώτερα ένστικτα και οι θυμωμένες επιλογές μας οδήγησαν σε ακόμα πιο λάθος κατεύθυνση. Πιστεύω ότι όλοι τώρα γίναμε σοφότεροι! Το προσωπικό μου σύνθημα είναι: Κοιτάζω μπροστά, βάζω φιλόδοξους και ρεαλιστικούς στόχους και αγωνίζομαι να τους πετύχω. Θέλω να υπηρετήσω το καλό, βλέποντας το δικό μου συμφέρον ως αναπόσπαστο κομμάτι μέσα στο κοινό καλό. Όσον αφορά τις επερχόμενες εκλογές για την Αθήνα, το σύνθημα που με εκφράζει είναι το «Αθήνα ψηλά» του συνδυασμού μας, καθώς και το «για μια Αθήνα αντάξια του ονόματός της, του οικουμενικού βεληνεκούς και του τεράστιου πολιτιστικού αποτυπώματος και αποθέματός της!»