Αρχικά αγαπητέ θα μου πεις τα βασικά για σένα:
Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ.
(Μπορείς να είσαι όσο λαλίστατος θες!)
Λοιπόν, είμαι ο Νίκος Κατσενης και είμαι χειρούργος ουρολόγος. Γεννήθηκα στο Αγρίνιο και μεγάλωσα στην Πάτρα όπου σπούδασα και ειδικεύτηκα στην επιστήμη μου. Υπήρξα για σχεδόν 2 χρόνια μετανάστης στη Γερμανία όπου εργάστηκα ως ειδικός ουρολόγος σε ένα μεγάλο νοσοκομείο της Φρανκφούρτης. Η μετανάστευση μου εκεί δεν αποτέλεσε ανάγκη αλλά επιλογή, ώστε να μπορέσω να εξελιχθώ τόσο ως επιστήμονας άλλα και ως άνθρωπος. Όπως επιλογή ήταν και η απόφαση μου να επιστρέψω στην Ελλάδα, στο Παλαιό Φάληρο, όπου συνεχίζω ως σήμερα να δραστηριοποιουμαι. Στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που μου απομένει εκτός δουλειάς, οικογένειας και ενασχόλησης με τα κοινά προσπαθώ να χωρέσω τον αθλητισμό, το σινεμά και την ανάγνωση επιλεγμένων βιβλίων. Μακάρι η μέρα να είχε παραπάνω ώρες…
Τι κάνεις επαγγελματικά και πολιτικά αυτόν τον καιρό;
Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς;
Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή;
Το διαστημα που διανυουμε αποτελει για μενα προκληση σε πολλα επιπεδα. Η αποφαση μου να διεκδικησω μαζι με μια ομαδα αξιολογων ανθρωπων τον δημο του παλαιου φαληρου στις ερχομενες εκλογες, συνεπαγεται έναν μεγαλο φορτο εργασιας τοσο σε επιπεδο προγραμματικων διαβουλευσεων οσο και στη συνεχη επαφη με θεσμικους φορεις και απλους δημοτες. Ταυτοχρονα η επαγγελματικη μου δραστηριοτητα δε συγχωρει μακροχρονη απουσια. Οποτε όπως καταλαβαινετε αυτό είναι ένα πολύ πυκνο διαστημα. Είναι όμως το τιμημα του να ασχολειται με την πολιτικη καποιος που εχει επαγγελμα και ζει από αυτό.
Ως δραστήριος, μορφωμένος και δυναμικός κύριος -και μάλιστα νέος- βιώνεις διακρίσεις/μπούλινκ/επιθέσεις στον επαγγελματικό σου χώρο από άτομα ‘’φτασμένα’’;
Είναι οι 50άρηδες έτοιμοι να μας δεχθούν;
Κοιταξτε, στον επαγγελματικο στιβο, κανεις, ουτε μεγαλυτερος ουτε συνομηλικος, δε θα δει την ανελιξη σου με αγαπη και θαυμασμο. Ο ανταγωνισμος είναι κατι που υπηρχε, υπαρχει και θα υπαρχει, και πιστευω ότι μας βοηθα να γινουμε καλυτεροι. Αν με ρωτατε αν εχουν ποτε ξεπεραστει ορια ευγενειας ή κοινωνικων συμβασεων ως ακραια μορφη συμπεριφορων στο χωρο εργασιας η απαντηση είναι όχι. Ισως ο χαρακτηρας μου δεν αφησε τετοια περιθωρια.
Είσαι ευαίσθητος και κοινωνικοποιημένος, σε ότι αφορά κοινωνικά, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ;
Αυτή είναι μια ερωτηση που μπορει να απαντηθει από μονολεκτικα ως με χιλιαδες λεξεις. Παντα ημουν ενας ανθρωπος που δεν τον ενδιεφερε μονο να ΄΄κοιταζει τη δουλιτσα του΄΄. Η ελληνικη αλλα και η διεθνης πολιτικη κατασταση ηταν παντα στα ενδιαφεροντα μου. Θεωρω ότι η πολιτικη είναι το εργαλειο ασκησης διοικησης της κοινοτητας που εχουμε ονομασει κρατος αλλα και του τροπου συμβίωσης των κοινοτητων αυτων. Εξ ορισμου κατι πολύ σημαντικο και αρα εξαιρετικα ενδιαφερον. Σε αυτόν τον ορισμο εμπιπτουν όλα τα επιμερους, όπως περιβαλλον, νομικος πολιτισμος κλπ. Όλα είναι ζητηματα εντελει πολιτικα.
Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας (20-40);
Τι σε ενοχλεί; Βλέπεις σημάδια βελτίωσης;
Που εντοπίζεις το πρόβλημα;
Η γενια 20-40 είναι μια αδικημενη γενια καθως το μελλον της εχει υποθηκευτει από τις λαθος επιλογες των προηγουμενων γενεων. Και ο ψογος μου ως προς αυτή είναι αυτό ακριβως, ότι δεν εχει συνειδητοποιησει τον πολεμο αυτό των γενεων που ακομα μαινεται. Χαρακτηριστικο παραδειγμα το ασφαλιστικο αλλα και τα εργασιακα δικαιωματα. Αν ειχε επελθει αυτή η συνειδητοποιηση, η γενια 20-40 θα ειχε διεκδικησει τις λυσεις που καθιστουν τα πραγματα δικαιοτερα και θα το ειχε πετυχει. Αλλωστε το μελλον νομοτελειακα κερδιζει..
Πως βιώνεις την οικονομική και πολιτική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 10 χρόνια; Εργασιακά, μα και σαν άτομο στην καθημερινότητα.
Η κριση ξεκινησε ως οικονομικη αλλα αποκαλυψε τις χρονιες χτυπητες αδυναμιες μας. Κατεληξε κριση θεσμικη, κριση πολιτισμικη και κριση κοινωνικη. Και δεν την εχουμε ξεπερασει ακομα ακριβως γιατι το βαθος της ξεπερνα 5 προβληματικους δημοσιονομικους δεικτες. Ετσι λοιπον τη βιωνω. Ως μια συνολικη αποτυχια ανθρωπων, κρατους, θεσμων, πολιτικων και πολιτων. Αυτά τα δεδομενα εχουν καταστησει και τους πολιτες περισσοτερο αδιαφορους, πιο κυνικους, αδειους από ελπιδα. Το εμποριο της τελευταιας νομιζω μας στοιχισε πολύ τοσο οικονομικα οσο και ψυχολογικα. Θα πρεπει με καποιο τροπο να την ανακτησουμε ειδαλλως κινδυνευουμε ακομα και με δημογραφικη εξαφανιση.
Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο;
Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο;
Η φράση που σε παρακινεί, αν θες. Κάτι φωτεινό.
Αποφεύγω τα τσιτάτα γιατί μου θυμίζουν πολιτικαντηδες στο μπαλκόνι. Αν θα ευχόμουν κάτι για τα επόμενα χρόνια αυτό θα ήταν να κάνει καθείς τη δουλειά για την οποία είναι διορισμένος ή επιφορτισμενος το δυνατόν στο ακέραιο. Αν ο δάσκαλος αρχίσει να διδάσκει περισσότερο, ο εφοριακός να επιβάλει τη φορολογική νομοθεσία περισσότερο, ο αστυνομικός να συλλαμβάνει το έγκλημα και ο αιρετός να δουλεύει με γνώμονα έστω κάποιο σύστημα αξιολόγησης κοκ, τα πράγματα θα βελτιωθούν γρήγορα. Όπως έγραφε ο Σικελιανός ‘’ σπρώχτε με γόνα και με στήθος, να τον βγάλουμε απ’ τη λάσπη’’ (σσ τον ήλιο) Δουλειά λοιπόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου