Ξέρεις ποιος δε δίνει δεύτερη ευκαιρία; Ο χρόνος... #earthiscalling

της Αλίκης Παπαδοπούλου
Φοιτήτρια Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ.



Τις τελευταίες ημέρες επικρατεί έντονος διάλογος γύρω από το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής. Το ενδιαφέρον αρκετών τράβηξε η φωτογραφία κάτωθι σχετικά με το κατά πόσο είναι αληθινή. Με αφορμή τα όσα είδα μου γεννήθηκαν οι εξής προβληματισμοί:

Από μικροί και μικρές ακούγαμε στο σχολείο να μας μιλάνε για την προστασία του περιβάλλοντος με έναν τρόπο που υποσυνείδητα μας οδηγούσε στην εντύπωση ότι το νόημα αυτού του όρου έγκειται σε μια τυπική επιδοκιμασία ενός ''eco friendly mindset'' νομίζοντας ότι έτσι το προστατεύουμε.

Οι τελευταίες δεκαετίες αποτέλεσαν τη σπουδαιότερη επανάσταση: η καθημερινότητα των ανθρώπων έχει αλλάξει άρδην, λόγω της δυτικής ευμάρειας και της τεχνολογικής ανάπτυξης. Ωστόσο, τα πάντα έχουν ένα τίμημα. Η απεριόριστη πρόσβαση στα πολλά μας οδήγησε στο να ξεχάσουμε πως η γη δεν είναι άλλο παρά ένα ενδιαίτημα, στο οποίο κάθε άνθρωπος που γεννιέται είναι ένοικος αυτού. Εμείς οι ένοικοι όμως δεν το παραδίδουμε όπως το παραλάβαμε. Για την ακρίβεια, δεν ξέρουμε άμα θα καταφέρουμε να παραδώσουμε κάτι.

Ο χρόνος κυλά. Αυτή τη στιγμή η γη καταστρέφεται. Τυχαίνει να διαβάζεις αυτά και να βρίσκεσαι μακριά από το πρόβλημα, ασφαλής πίσω από μία οθόνη. Όχι για πολύ όμως. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προβλέπει ότι μεταξύ 2030 και 2050 η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη θα προκαλέσει επιπλέον 250.000 θανάτους ετησίως (ενώ ήδη έχουν συντελεστεί λόγω αυτού του φαινομένου).

Κάθε κυβέρνηση οφείλει να θέσει ως πρωταρχικό της σκοπό την υιοθέτηση της αναγκαίας νομοθετικής και δημοσιονομικής πολιτικής, κάθε εκπαιδευτικό σύστημα να στηρίζεται στην ουσιαστική και σύγχρονη ενημέρωση, κάθε επιχείρηση να αναζητήσει τον απαραίτητο στρατηγικό σχεδιασμό ώστε να λειτουργεί μ τρόπο βιώσιμο, κάθε ΜΜΕ να μιλά για το θέμα. Πρέπει να αλλάξουμε όλοι.

Δεν χρειάζεται να στηρίζεις οικολογικά κινήματα για να σε ενδιαφέρει η προστασία του περιβάλλοντος. Η υποχρέωση μας να διατηρήσουμε τον πλανήτη βιώσιμο είναι καθολική και δεν έχει ιδεολογικά αναχώματα. Το οφείλουμε σε όσους πέρασαν από εδώ και μας έδωσαν τη δυνατότητα να ζούμε έτσι. Σε κάθε γονιό που μεγάλωσε τα παιδιά του. Και σε κάθε παιδί που θα έρθει.

Όπως είπα και στην αρχή λοιπόν, ο χρόνος δε δίνει δεύτερες ευκαιρίες. Έτσι, αντί να ανοίγουν διάλογοι σχετικά με το εάν η φωτογραφία αυτή με το φλεγόμενο τάρανδο στη Σιβηρία είναι αποτέλεσμα photoshop ή πραγματική, θεωρώ ότι αυτό που πρέπει να μας απασχολήσει πράγματι είναι το τι πρέπει να κάνουμε ώστε να μην υπάρξουν (άλλοι) τάρανδοι σε μία τέτοια κατάσταση.