Ένα μεγάλο γιατί στην γκρίζα πλευρά του πλανήτη

Της Μαγδαληνής (Μάγδας) Χόνδρου,
Φοιτήτρια Γερμανικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α.

Ακούω δεξιά και αριστερά στις ειδήσεις, στα δελτία τύπου, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
πως όλο και περισσότερες πυρκαγιές ξεσπούν σε όλο και περισσότερες χώρες του πλανήτη.

Και έρχομαι και διερωτώμαι? 

Γιατί όλα αυτά? Γιατί να καίμε τα δάση μας, τη πηγή του οξυγόνου μας ? Γιατί? Θα έρθω λοιπόν σε κάτι που είχα θίξει ξανά στο πρώτο μου άρθρο.

Θα έρθω στην "μανία" του ανθρώπου να αποκτήσει περισσότερα από όσα έχει την δεδομένη.

στιγμή. Και πάνω στην "μανία" του αυτή, δεν κοιτά τα ζωάκια που χάνουν τη ζωή τους τόσο
άδικα, το οξυγόνο που ολοένα και λιγοστεύει, τα δάση που από καταπράσινα μετατρέπονται
σε επίγεια κόλαση . Θαρρώ πως όλα αυτά κάποια στιγμή θα σταματήσουν.
Θαρρώ πως θα μάθουμε να σεβόμαστε το περιβάλλον.

Θαρρώ πως θα αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση.

Και εύχομαι μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου να μην βγει σωστή αυτή η παροιμία γιατί
τότε, φίλοι μου, τίποτα δεν θα διορθώνεται:

"Όταν το τελευταίο δέντρο θα έχει κοπεί, όταν τα ποτάμια θα έχουν μολυνθεί, όταν τα
ψάρια της θάλασσας θα είναι νεκρά, τότε ο άνθρωπος θα καταλάβει ότι τα χρήματα δεν
τρώγονται” Indian Cree Prophecy...

Μην αφήσεις άλλο χρόνο να περάσει, ο πλανήτης μας χρειάζεται, τα ζώα και εμείς
χρειαζόμαστε αυτόν.

Βοηθά με όποιον τρόπο μπορείς, όσο μπορείς.

Γίνε η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο, μπορείς! Όλοι μπορούμε.

Εις το Επανιδείν, Μάγδα