''The devil works hard, but self love works harder!''

Η συνέντευξη δόθηκε στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά 

Αρχικά αγαπητή Ελένη, θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή/έ: Καταγωγή, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ.

Ονομάζομαι Ελένη Μαρμαρίδου και είμαι τραγουδίστρια και ηθοποιός. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Θεσσαλονίκη κάτι το οποίο θεωρώ μεγάλη τύχη καθώς είναι από τις ομορφότερες πόλεις που έχω δει, και έχω ταξιδέψει αρκετά. Έχω τελειώσει το τμήμα της Αγγλικής Φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο ενώ παράλληλα σπούδασα θέατρο στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Ανδρέας Βουτσινάς καθώς και κλασικό τραγούδι (όπερα). Επειδή πάντα είχα μια αδυναμία στην ποπ μουσική και σε μια προσπάθεια να βρω τον προσωπικό μου ποπ ήχο (καθώς από ένα σημείο και μετά οι τεχνικές διαφέρουν, για την όπερα, για την τζαζ, για την ποπ κλπ) και επειδή στην Ελλάδα δεν έχουμε ακριβώς "ποπ μουσική" έφτιαξα βαλίτσες για Αμερική. Έμεινα εκεί για 3 μήνες όπου φοίτησα σε μια σχολή φωνητικής στο Μανχάταν. Καθώς η Τέχνη είναι αυτό που έχω επιλέξει να κάνω ως επάγγελμα βρίσκομαι σε μια συνεχή εκπαίδευση και αναζήτηση βελτίωσης του εαυτού μου, χωρίς να σημαίνει ότι μπαίνω σε συγκρίσεις με άλλα άτομα με τα οποία κάνουμε την ίδια δουλειά, παρά μόνο με τον εαυτό μου και με τον τρόπο που έκανα, για παράδειγμα, την δουλειά μου εχθές, τον προηγούμενο μήνα, τον περασμένο χρόνο. Θεωρώ ότι υπάρχει χώρος για όλους/ες μας και ο μοναδικός πραγματικός ανταγωνιστής μας είναι ο εαυτός μας. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που είμαι και δημιουργός στο Youtube, στο κανάλι το οποίο διατηρώ τα τελευταία χρόνια με το όνομα Eleni Belle. Ήταν ένας τρόπος να καταγράφω την εξέλιξή μου μουσικά και να μοιράζομαι αυτήν μου την πορεία με άλλους ανθρώπους. Εκτός από την μουσική, μέσα από το κανάλι μου προσπαθώ να δείχνω -κυρίως μέσα από τα vlogs μου- τον vegan τρόπο ζωής καθώς είμαι vegan τα τελευταία 7 χρόνια και πιστεύω πολύ σε αυτό. Προσπαθώ, δηλαδή, πρακτικά πλέον να δείχνω πόσο εύκολο είναι για ένα άτομο, μια κοπέλα, του σήμερα να είναι vegan χωρίς να χρειάζεται να στερηθεί τίποτα από τα αγαπημένα της πράγματα και συνήθειες -αν μιλάμε για φαγητό, ή για τρόπο διασκέδασης, ή για προϊόντα μακιγιάζ κλπ.

Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό; Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς; Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή;

Αυτόν τον καιρό ετοιμάζω κάποιες live εμφανίσεις εντός και εκτός της πόλης, με νεοσύστατο σχήμα με το οποίο θα παίζουμε (κυρίως) τζαζ μουσική, από παλιά κλασική τζαζ έως ποπ κομμάτια διασκευασμένα για να θυμίζουν κλασική τζαζ. Εκτός από αυτό συνεργάζομαι με rap και trap καλλιτέχνες για να δημιουργήσω και να κυκλοφορήσω δική μου "ορίτζιναλ" μουσική. Και φυσικά δεν θα μπορούσα να παραλείψω τις ηχογραφήσεις για πολλά cover κομμάτια τα οποία τα ανεβάζω στο κανάλι μου στο Youtube, αλλά και αρκετά video clip που "έρχονται" των οποίων, με την πολύτιμη βοήθεια φυσικά συνεργατών και φίλων, αναλαμβάνω την παραγωγή, από το casting και το σενάριο μέχρι τα ρούχα, τα φώτα, τα props και φυσικά το δικό μου κομμάτι του performing και όλη την δουλειά του μοντάζ μετά το γύρισμα. Και εδώ να πω και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον φανταστικό άνθρωπο, σκηνοθέτη και κάμερα μαν Συνοδινό Μοσχίδη ο οποίος με έχει βοηθήσει με πολλά από τα project που πρόκειται να δείτε σύντομα. Οπότε γρήγορα στο Youtube, πληκτρολογείτε Eleni Belle και κλικ στο κουτάκι "Subscribe" για να μη χάσετε τίποτα!

Είναι οι 50plus έτοιμοι να μας δεχθούν; Επαγγελματικά - Κοινωνικά.

Είναι δεν είναι, εμείς είμαστε ήδη εδώ και έχουμε ανθίσει συμβάλλοντας τόσο πολιτιστικά (υπάρχει τόσο πολύ νεανικό ταλέντο εκεί έξω) όσο και κοινωνικά. Βλέπουμε όλο και περισσότερο νέο κόσμο να αφυπνίζεται, να ενημερώνεται και να καλλιεργείται σχετικά με θέματα που έχουν να κάνουν με το προνόμιο, την ενσυναίσθηση, τα δικαιώματα τόσο των ανθρώπινων και μη ανθρώπινων ζώων, τον φεμινισμό, τις διάφορες διακρίσεις, την προστασία του περιβάλλοντος ξεφεύγοντας πλέον από τα θεωρητικά πλαίσια και αναλαμβάνοντας η καθεμία και ο καθένας από εμάς την ευθύνη του εαυτού της/του. Ο κόσμος προχωράει και εξελίσσεται όπως συνέβαινε πάντα και επειδή ακριβώς διανύουμε εξαιρετικά κρίσιμες εποχές, με την κλιματική αλλαγή, με την κρίση αξιών και ανθρώπινων σχέσεων, με την μοναχικότητα και με μια πολύ προβληματική άνοδο της ακροδεξιάς που παρατηρείται σε όλο τον Δυτικό κόσμο, τώρα είναι η ώρα που θα πρέπει να δείξουμε τα αντανακλαστικά μας, να δείξουμε την ενσυναίσθησή μας απέναντι στο μίσος και τον ατομικισμό. Τα αισιόδοξα και φωτεινά σημάδια είναι περισσότερα από το σκοτάδι, καθώς βλέπουμε όλο και μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων παγκοσμίως να στρέφεται στον βιγκανισμό, όλο και περισσότερος κόσμος στρέφεται σε βιώσιμες για το περιβάλλον επιλογές στην καθημερινότητά του, όλο και περισσότεροι άνθρωποι φροντίζουν την υγεία τους και επισκέπτονται τον ψυχολόγο, όλο και περισσότερα άτομα διαδηλώνουν ειρηνικά και ενώνουν τη φωνή τους ενάντια σε επιθέσεις και εγκλήματα μίσους. Διανύουμε θεωρώ μια κρίσιμη μεταβατική περίοδο και όλα θα κριθούν τώρα, σήμερα.

Είσαι ευαίσθητο και κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ;

Ναι, θεωρώ τον εαυτό μου ευαισθητοποιημένη στα παραπάνω ζητήματα ξεκινώντας από την αναγνώριση και την κατανόηση των προνομίων μου, ως λευκό άτομο ζώντας σε ένα σχετικά σταθερό περιβάλλον του Δυτικού κόσμου με όλες τις ανέσεις που αυτό συνεπάγεται. Εδώ να επισημάνω ότι το θέμα του προνομίου της καθεμιάς/του καθένα δεν είναι ατομικό ή προσωπικό, αλλά συγκριτικό. Δηλαδή, αν έτυχε να είμαι ένας λευκός straight cis άντρας ο οποίος θεωρώ πως δεν είμαι προνομιούχος επειδή γεννήθηκα για παράδειγμα σε μια μονογονεϊκή οικογένεια με οικονομικές δυσκολίες και άλλα προσωπικά προβλήματα, πάντα σκέφτομαι την θέση στην οποία θα βρισκόταν ένα μαύρο άτομο, ή ένα διεμφυλικό άτομο ή μια γυναίκα με τις ίδιες ακριβώς δυσκολίες. Το θέμα των προνομίων και τι σημαίνει να είναι κάποια/ος προνομιούχα/ος είναι σαν να παίζουμε όλοι ταυτόχρονα το ίδιο video game αλλά με διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας για την καθεμία/τον καθένα.

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; Τι σε ενοχλεί; Βλέπεις σημάδια βελτίωσης; Που εντοπίζεις το πρόβλημα, τι προτείνεις;

Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, η γενιά μας χαρακτηρίζεται από την δυνατότητα για εύκολη και γρήγορη πρόσβαση στην μητέρα των πηγών της πληροφορίας, το Ίντερνετ. Οπότε αυτόματα η δικαιολογία του "δεν γνώριζα" για την χ, ψ αδικία που μπορεί εσύ η ίδια/ο ίδιος να συμμετέχεις στην καθημερινότητά σου ενεργά (με τα χρήματά σου) ή παθητικά (με το να μη συμμετέχεις σε συλλογικές δράσεις, να μη μιλάς όταν συμβαίνει κάποια αδικία μπροστά σου) ακυρώνεται. Προσωπικά εκτιμώ περισσότερο την απάντηση "δεν με ενδιαφέρει" ή "δεν με νοιάζει", η οποία είναι τουλάχιστον ειλικρινής και φανερώνει την χυδαιότητα του ατόμου που τη χρησιμοποιεί, χωρίς φόβο και πάθος. Όπως προείπα όμως βλέπω όλο και περισσότερα άτομα να ευαισθητοποιούνται και να πηγαίνουν με αυτό που τους λέει η ενσυναίσθησή τους, να διαβάζουν, από έγκυρες πηγές, να ακούν ανθρώπους με διαφορετικές εμπειρίες από τις ίδιες/τους ίδιους, να συνδέονται, να επικοινωνούν και να καλλιεργούν την αγάπη, την κατανόηση και τη συμπόνοια μέσα τους παρά το μίσος και την αίσθηση ανωτερότητας. Ένα άλλο πολύ ελπιδοφόρο είναι πως τελευταία βλέπω όλο και περισσότερους συνειδητοποιημένους νέους γονείς να μιλάνε στα παιδιά τους για την ενσυναίσθηση καθώς όπως και το μίσος, είναι συμπεριφορά που μαθαίνεται. Όπως επίσης και ο σεβασμός στον εαυτό μας, στα άλλα άτομα, στα ζώα, στη φύση. Θα ήθελα πολύ να δω επιτέλους και την εκπαίδευση να συμμετέχει περισσότερο ενεργά σε αυτό, εκτός δηλαδή από τις (πολύ σημαντικές) γνώσεις και ικανότητες που διδάσκονται, να ενταχθούν κανονικά μαθήματα για την κλιματική αλλαγή και την κλιματική συνείδηση, μαθήματα για την ταυτότητα φύλου και τον σεξουαλικό προσανατολισμό, για τον σεξισμό, τον σπισισισμό, την ψυχική υγεία. Και εδώ επιστρέφω στην αρχή της απάντησής μου καθώς πολλά από αυτά τα κοινωνικά ζητήματα είτε δεν τα είχα ακούσει καθόλου, είτε είχα μια πολύ επιφανειακή, τμηματική και διαστρεβλωμένη εικόνα για αυτά μέχρι που πήρα τον πρώτο προσωπικό μου υπολογιστή και απέκτησα πρόσβαση στο ίντερνετ πλέον ως ενήλικη. Εξακολουθώ να πιστεύω πως υπάρχουν αρκετά αισιόδοξα σημάδια βελτίωσης και πως για παράδειγμα σε ένα χρονικό διάστημα (που δεν μπορώ να καθορίσω φυσικά), θα θεωρείται διαταραγμένη συμπεριφορά, έως και παράνομη, η κατανάλωση ζώων και ζωϊκών προϊόντων αλλά δεν παύω να σκέφτομαι και να πληγώνομαι και να "νιώθω" για τα θύματα που υπάρχουν και θα υπάρξουν μέχρι τότε.

Πως βιώνεις την οικονομική και πολιτική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 11 χρόνια; Εργασιακά, μα και σαν άτομο στην καθημερινότητα.

Η αλήθεια είναι πως έχω το προνόμιο να έχω μια οικογένεια που ήταν σε θέση να με στηρίξει οικονομικά και να μην μεγαλώσω μέσα σε οικονομική ανασφάλεια. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν βλέπω γύρω μου τα αποτελέσματα στην Ελλάδα, και ότι δεν ζω και δεν αντιμετωπίζω και προσωπικά πλευρές της κρίσης στα επαγγελματικά, όπου αυτή τη στιγμή κυριαρχεί η εκμετάλλευση, το θράσος και η εργοδοτική αλητεία του στυλ "Και αμα σ'αρέσει, αν οχι περιμένουν πόσες και πόσοι στη σειρά πίσω σου". Και το παρατηρώ σε όλες τις δουλειές, πόσο μάλλον στα καλλιτεχνικά, όπου πάντα υπήρχε η ψευδαίσθηση ότι δεν πρόκειται για "αληθινή" δουλειά, ότι θα πληρωθείς με "έκθεση" και "διαφήμιση" αντί για χρήματα, ότι άλλη/ος στη θέση σου θα πλήρωνε κιόλας για να μπορεί να το κάνει. Είναι ένας από τους λόγους που σκέφτομαι να φύγω μόνιμα για το εξωτερικό, όσο και αν αγαπώ την οικογένειά μου, τους φίλους μου, την πόλη μου.

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες. Κάτι φωτεινό

Ένα από τα αγαπημένα μου μότο, θα μου επιτρέψετε να είναι στα αγγλικά: ''The devil works hard but self love works harder!''

Ευχαριστούμε πολύ Ελένη, καλή τύχη σε όλα σου! 

Καλή συνέχεια στην ομάδα Θωμά, να είσαι καλά!