Η τρίτη μάχη

Υπογράφει ο κύριος Γιώργος Φλωρίδης
πρ. Υπουργός και πρ. Βουλευτής
Δικηγόρος

ΠΗΓΗ: Τα ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ 



Η εποχή επιφυλάσσει στη χώρα, αλλά και στον κόσμο, γεγονότα υψηλής έντασης και μεγάλων κινδύνων. Αντιλαμβανόμαστε, ότι όντως έχουμε εισέλθει σε μια εποχή παρατεταμένων κρίσεων, μέσα από τις οποίες δοκιμάζονται ηγεσίες, κυβερνήσεις και πολιτικά συστήματα και η οποία κυοφορεί μια νέα εικόνα του Πολιτικού.

Στην θητεία αυτής της κυβέρνησης, εξελίσσεται ήδη η τρίτη συνεχόμενη κρίση, η οικονομική, ως απόρροια της πανδημίας, αλλά κυρίως ως παγκόσμια αναμενόμενη υποστροφή της μεγάλης κρίσης του 2008. Είναι βέβαιο ότι η οικονομική περιπέτεια με καταλύτη τον κορωνοϊό, θα δοκιμάσει εκ νέου τις αντοχές της κοινωνίας, θα αναδιατάξει τις προτεραιότητες της χώρας και θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τα πολιτικά της πράγματα.
Αυτή η διαδοχική τρίτη κρίση, μετά το μεταναστευτικό και την πανδημία, είναι δυσκολότερη για την κυβέρνηση, όχι κυρίως από την άποψη της σημασίας της, διότι ασφαλώς η υγεία και τα εθνικά θέματα προηγούνται, αλλά από την σκοπιά των χαοτικών δεδομένων της. Το οικονομικό σκέλος της πανδημικής κρίσης είναι μια δύσκολη εξίσωση, με πολλές μεταβλητές και παράγοντες απροσδιοριστίας. Δεν ξέρουμε πόσα χρήματα  χρειάζεται να διαθέσουμε και, κυρίως, πόσα έχουμε προς διάθεση, ώστε να μην αιχμαλωτίσουμε το μέλλον μας. Αν προσθέσουμε και τις χρόνιες διαρθρωτικές αδυναμίες της οικονομίας μας, τότε τα πράγματα γίνονται ιδιαίτερα περίπλοκα. 

Η κυβέρνηση σ’ αυτά τα δεδομένα, είναι υποχρεωμένη να περπατήσει σε τεντωμένο σχοινί. Δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να κάνει απόλυτους και εμπροσθοβαρείς σχεδιασμούς, διότι κινδυνεύει να βρεθεί εκτεθειμένη. Αναζητά μια γενική κατεύθυνση, με φάση άμυνας για τον μετριασμό της κρίσης και φάση αντεπίθεσης για την επιστροφή στην ανάπτυξη. Με συνδυασμένη επιδίωξη της οικονομικής διάσωσης, αλλά και μεταρρυθμίσεις. Με στηρίξεις της υπαρκτής δομής, αλλά και αλλαγές πορείας προς νέο παραγωγικό υπόδειγμα. Δεν μπορεί να καλύψει τα πάντα, χρεάζονται προτεραιότητες. Δεν είναι εποχή για νέες μαύρες τρύπες, αντιπαραγωγικές και πελατειακές. Είναι για τολμηρά βήματα της υγιούς επιχειρηματικότητας και της δημιουργικής εργασίας.

Η φάση μέχρι τον Σεπτέμβριο, ειδικά λόγω τουρισμού, είναι καθοριστική. Θα δείξει το βάθος και κόστος της κρίσης, αλλά και την πορεία της πανδημίας. Όσο ξεκαθαρίζει το τοπίο της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης, καθώς και αυτό των αγορών, τόσο θα μπορεί η κυβέρνηση να προβαίνει σε πιο ασφαλείς και στοχευμένες κινήσεις. Σε κάθε περίπτωση, η πρόβλεψη των διαφορετικών φάσεων, η κατάλληλη τμηματοποίση των μέτρων και η ευελιξία πολιτικής του κυβερνητικού επιτελείου, θα παίξουν τον πρωτεύοντα ρόλο για την έκβαση. Θα απαιτηθεί αυξημένη πολιτική διορατικότητα, συνδυασμένη με ικανότητα υλοποίησης.

Αν και η τρίτη μάχη της κυβέρνησης αποβεί νικηφόρα, θα διαμορφώσει θετικούς όρους πρώτα για τη χώρα και κατόπιν για την ίδια. Θα μετατρέψει την πολιτική της υπεροχή σε πολιτική κυριαρχία. Η αντιπολίτευση, παρότι προσδοκά σε ανάλογα κινήματα οικονομικής και κοινωνικής διαμαρτυρίας τύπου 2012, δεν μπορεί ν’ αποτελέσει σοβαρό εναλλακτικό αντίπαλο. Έχει θέματα ταυτότητας  και όχι απλά πολιτικά. Ανήκει σε ιδεολογική εποχή χωρίς δρόμο επιστροφής. Ακόμα και σε περίπτωση κυβερνητικής φθοράς, είναι πιθανό η πολιτική εναλλακτική να μην βρίσκεται στην μορφή της σημερινής αντιπολίτευσης, αλλά σε καινούργια δεδομένα μιας εκ νέου ρευστοποίησης και αναδιαμόρφωσης του πολιτικού μας συστήματος.