Γυναικεία σεξουαλικότητα – Καταρρίπτοντας τα ταμπού

Υπογράφει η νεαρά κυρια, Εύα Αφένδρα, προπτυχιακή φοιτήτρια Νομικής Δ.Π.Θ.



Τις τελευταίες μέρες παρουσιάστηκε πλήθος άρθρων και δημοσιεύσεων σχετικά με κάποιο ‘’ροζ βίντεο’’ της Ιωάννας Τούνη. Η πρώτη σκέψη του μέσου αναγνώστη, αντικρίζοντας τους περισσότερους τίτλους, είναι ότι πιθανόν το γνωστό μοντέλο δημοσιοποίησε οπτικοακουστικό υλικό ακατάλληλου περιεχομένου. Ωστόσο, μια τέτοια θεώρηση απέχει πολύ από την πραγματικότητα που τα κοινωνικά δίκτυα προσπάθησαν αρχικά να προβάλλουν. Όπως αποκαλύφθηκε ύστερα και από δημόσια τοποθέτηση της κοπέλας, οποιοδήποτε υλικό μαγνητοσκοπήθηκε και ήρθε στη δημοσιότητα έγινε χωρίς τη συγκατάθεσή της. Άτομο του περιβάλλοντός της εκμεταλλεύτηκε την ευάλωτη κατάσταση στην οποία περιήλθε  λόγω μέθης και εν αγνοία της οικειοποιήθηκε προσωπικές της στιγμές.

Είναι σημαντικό λοιπόν να επισημανθεί ότι το  ‘’ροζ βίντεο’’  της Ιωάννας στην πραγματικότητα δεν είναι  ‘’ροζ βίντεο’’. Ο χαρακτηρισμός  ‘’ροζ’’ που αποδόθηκε χάριν σκανδαλοθηρίας είναι προβληματικός επειδή αποκρύπτει την πραγματική φύση της διαρροής τέτοιου υλικού. Αποπροσανατολίζει την προσοχή του αναγνώστη από το έγκλημα – επειδή με έγκλημα έχουμε να κάνουμε – ενδύοντας το με το πατριαρχικό αφήγημα ‘’ άμυαλο θηλυκό ζητάει προσοχή ‘’, αφενός γιατί σήμερα αυτό ‘’πουλάει’’ και αφετέρου γιατί ο μισογυνισμός είναι τόσο βαθιά ριζωμένος στην κοινωνία μας που η πρώτη αντίδραση μας είναι να κατηγορήσουμε τη γυναίκα. Δεν έχει σημασία αν έκανε κάτι, όλο και κάτι θα βρεθεί για να επιβεβαιώσουμε την ανάγκη μας να πούμε πως ‘’πήγαινε γυρεύοντας’’.

Ωστόσο δεν πρέπει να μείνουμε μόνο σε αυτό που έκανε ο άνανδρος δράστης, οφείλουμε να αναλογιστούμε και γιατί το έκανε· απώτερος σκοπός του ήταν να την εξευτελίσει, να τη διαπομπεύσει για κάτι απολύτως φυσικό: τη διάθεσή της για σεξουαλική συνεύρεση. Εκεί ακριβώς εντοπίζεται και το υποβόσκων πρόβλημα. Ακόμη και σήμερα, η γυναικεία σεξουαλικότητα αντιμετωπίζεται ως ‘’ταμπού’’, παραμένει δαιμονοποιημένη. Από τις απαρχές τις ιστορίας αναπτύχθηκαν ανδροκεντρικές θεωρήσεις περί σεξουαλικότητας που δυστυχώς το συλλογικό υποσυνείδητο δεν έχει απολέσει, όπως είναι λόγου χάρη η πεποίθηση ότι η σεξουαλική δραστηριότητα πρέπει να αποσκοπεί στην αναπαραγωγή και όχι στη σεξουαλική ευχαρίστηση. Αξίζει να παρατηρήσει επίσης κανείς ότι ιστορικά, η σεξουαλική απελευθέρωση είχε ανέκαθεν αρνητικό πρόσημο, συμβολίζοντας συχνά έννοιες όπως η απληστία, η ελαφρότητα του νου κ.ο.κ. Πεποιθήσεις σαν αυτές βρήκαν έρεισμα στον συντηρητικό θρησκευτικό λόγο που ακόμη καλά κρατεί· χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι η βιβλική απεικόνιση της Εύας, της πρώτης γυναίκας που δεν ήταν παρά ένα ‘’συμπλήρωμα’’ του ανδρός και η οποία τελικά επωμίστηκε την ευθύνη για τα δεινά της ανθρωπότητας.

Σαφώς οι σημερινές κοινωνίες έχουν εκσυγχρονιστεί και τα ήθη έχουν αλλάξει πολύ από τότε· ειδικά όσον αφορά τη σεξουαλική απελευθέρωση και το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, μελετητές της Φροϋδικής Σχολής επί παραδείγματι, πνευματικοί δημιουργοί του σουρεαλιστικού ρεύματος και δευτεροκυματικά φεμινιστικά κινήματα εισήγαγαν σπουδαίες κοινωνικές τομές που επιτρέπουν στις γυναίκες του σήμερα να απολαμβάνουν περισσότερα δικαιώματα από κάθε άλλη ιστορική περίοδο. Παρόλ’ αυτά, σήμερα εντοπίζεται το εξής παράδοξο: όταν μια γυναίκα καταφέρνει να απελευθερωθεί από τις απαρχαιωμένες κοινωνικές επιταγές και ‘’αγκαλιάζει’’ τη σεξουαλικότητά της, αυτομάτως αντιμετωπίζεται σαν σεξουαλικό αντικείμενο. Ως ‘’αντικείμενο’’ πλέον λοιπόν, ο άντρας –στην περίπτωσή μας ο δράστης- θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να το μεταχειριστεί όπως εκείνος επιθυμεί, ακόμη και αν αυτό σημαίνει σεξουαλική κακοποίηση και δυσφήμιση μέσω εκδικητικής πορνογραφίας.

Δυστυχώς η γυναίκα παραμένει παγιδευμένη εξαιτίας ενός επίπλαστου σεξουαλικού πουριτανισμού που τη θέλει να φαίνεται ‘’αθώα’’, έστω κι αν δεν είναι. Τα ‘’καλά κορίτσια’’ μπορούν να είναι όσο ‘’κακά’’ θέλουν πίσω από κλειστές πόρτες αλλά αλίμονο αν η αλήθεια μαθευτεί και χαλάσει το ‘’αγνό’’ façade. Είναι στο χέρι μας να ανατρέψουμε τέτοιες νοσηρές αντιλήψεις και να διεκδικήσουμε έναν κόσμο που όλοι έχουν δικαίωμα στον έρωτα, έναν έρωτα απενοχοποιημένο, έναν έρωτα ελεύθερο.