Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2020

Δεν φταίει το Big Brother...

Syntagma Square


Υπογράφει η νεαρά κυρία
Ραφαηλία Τσάκωνα
Φοιτήτρια Νομικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α.



Αυτό δεν είναι ένα ακόμη άρθρο για το σχόλιο τού Αντώνη Αλεξανδρίδη, παίκτη του “Big Brother” υπέρ της κουλτούρας του βιασμού: «Με τις γκόμενες πάω με μία κάθε μέρα για να αδειάζει το πακέτο αλλιώς έχει βιασμό». Ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Η παραγωγή τού «Σκάι» ήξερε το ποιόν του Αντώνη πριν τον βάλει στο παχνίδi. Το θέμα δεν είναι ο Αντώνης, καθώς «άνδρες» με τις ίδιες απόψεις εντοπίζουμε χιλιάδες γύρω μας. Το θέμα είναι τόσο το ίδιο το ριάλιτι, το «Big Brother», ένα διαχρονικό σκουπίδι της τηλεόρασης, όσο και το κανάλι που εκούσια προβάλλει ένα τέτοιο υποπροϊόν. Γιατί θυσιάζονται θεμελιώδεις αρχές όπως αυτή της αξίας του ανθρώπου στον βωμό της τηλεθέασης; Γιατί είναι επιτρεπτό μεγάλα κανάλια όπως ο «Σκάι» να ισοπεδώνουν αξίες στον βωμό του κέρδους;

Τα ερωτήματα αυτά επιδέχονται πολλών απαντήσεων• επειδή ανοίγουμε την τηλεόραση σε προγράμματα υποκουλτούρας• επειδή επιτρέπουμε στα τηλεοπτικά κανάλια να θίγουν τη νοημοσύνη μας• επειδή τη στιγμή που το κοινό έχει ανάγκη να δει, ή ν’ ακούσει κάτι καινούριο, κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο αγώνας για λιγότερη κυτταρίτιδα, καλύτερους κοιλιακούς και πλουσιότερα μαλλιά οφείλουν να είναι οι κύριες ασχολίες των σύγχρονων γυναικών και ανδρών αντίστοιχα. Κι εμείς συνεχίζουμε να ανοίγουμε το «χαζοκούτι». Καταλαβαίνει,λοιπόν, κανείς ότι το “Big Brother” είναι ένα  δέντρο στο δάσος προγραμμάτων χαμηλής ποιότητας, τα οποία δρουν ως μέσο αποχαύνωσης του τηλεθεατή. Οι ψυχαγωγικές εκπομπές τής ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης αποτελούνται κυρίως από ριάλιτι σόου, παιχνίδια επιβίωσης και ερωτικά παιχνίδια με αποδέκτες τους τηλεθεατές, οι οποίοι αντιμετωπίζονται σαν μία ομοιόμορφη μάζα με κοινά ενδιαφέροντα. Ελάχιστα προγράμματα ιδιωτικής τηλεόρασης εστιάζουν σε θετικά πρότυπα, με γνωστότερα το “Happy Traveller” με τον Ευτύχη Μπλέτσα ή το “Kitchen Lab” με τον Άκη Πετρετζίκη.

Βέβαια ας μην χαιρόμαστε. Οι εκπομπές αυτές δεν μεταδίδονται προς όφελος του κοινού, αλλά επειδή κάνουν μεγάλα νούμερα που αποφέρουν στους ιδιωτικούς φορείς παχυλές χρηματικές εισπράξεις. Με άλλα λόγια, είναι όλα θέμα τηλεθέασης. Την εξουσία τηλεθέασης κρατούν κυριολεκτικά στα χέρια τους οι τηλεθεατές. Συνακόλουθα, μόνος υπεύθυνος για την χαμηλή ποιότητα της ελληνικής τηλεόρασης είναι ο ίδιος ο τηλεθεατής, δηλαδή εμείς. Οι τηλεοπτικοί σταθμοί, με σταθερό σκοπό το κέρδος, εκπέμπουν διάφορα προγράμματα  και όταν ανακαλύψουν τι προτιμά ο τηλεθεατής πετάνε όλα τα άλλα και κρατάνε αυτό, ακόμη και αν είναι χαμηλής ποιότητας. Ας σημειωθεί ότι οι  επιλογές των τηλεθεατών βρίσκονται σε συνάρτηση με το γενικότερο μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο του λαού. Συνήθως, τα ευτελή τηλεοπτικά προγράμματα απηχούν τηλεθεατές που ανήκουν σε χαμηλότερα μορφωτικά και οικονομικά κοινωνικά στρώματα.

Όλα συνοψίζονται στη δύναμη των τηλεθεατών. Κάθε τηλεθεατής έχει ατομική ευθύνη για τη φθίνουσα ποιότητα των τηλεοπτικών εκπομπών ακόμη κι αν τις παρακολουθεί με τη δικαιολογία ότι δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει. Πάντα υπάρχει μια εναλλακτική λύση, ειδικά σήμερα με το διαδίκτυο να αποτελεί πηγή εύρεσης αναρίθμητων προγραμμάτων για παρακολούθηση και όχι μόνο. Δεν αρκεί η φραστική αποδοκιμασία εκπομπών σαν το “Big Brother”. Ο τηλεθεατής του 2020 οφείλει τόσο να χρησιμοποιεί την κριτική του σκέψη πριν συντονιστεί στην τηλεόραση, όσο και να καταδικάσει έμπρακτα τις τηλεοπτικές αθλιότητες που αναπαράγονται. Πώς; Βγάζοντας την τηλεόραση από την πρίζα και αναγνωρίζοντας τα ατομικά του «τηλεοπτικά λάθη». Έτσι, μπορεί να βάλει το «λιθαράκι» του στην εδραίωση μίας συνολικά ποιοτικής τηλεόρασης.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου