Η συνέντευξη δόθηκε στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά
Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή: Καταγωγή, επάγγελμα,
σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, κλπ.
Ονομάζομαι Αλεξία Αποστολίνα και κατάγομαι από Αθήνα. Τα αγαπημένα μου χόμπι είναι η γυμναστική, η εξερεύνηση νέων προορισμών καθώς και η ανακάλυψη νέων γευστικών πιάτων μιας και η μαγειρική είναι μια αγαπημένη μου ενασχόληση, διότι πάντα προσπαθώ να συνδυάζω διαφόρων χωρών κουζίνες. Έχω σπουδάζει HRM Management Communication στο American College of Thessaloniki. Από τα 20 μου ασχολούμαι με την μόδα, παλαιότερα έγραφα άρθρα σε περιοδικά ως fashion editor και τώρα ασχολούμαι με το πιο business κομμάτι της συνδυάζοντας μόδα και τέχνη!
Μένεις Ελλάδα ή φεύγεις εξωτερικό… και γιατί; Αν πας έξω θα γύριζες
ποτέ; Τι θα σου λείψει πιο πολύ από τον τόπο μας;
Για πολλούς είναι δύσκολη ερώτηση, για εμένα όμως σύμφωνα με τον τομέα επαγγέλματος μου, πανεύκολη! Εννοείται φεύγεις εξωτερικό, νέες ευκαιρίες νέες εμπειρίες και γενικότερα ένας νέος «αέρας» ανανέωσης και επαγγελματικής καταξίωσης. Ειδικότερα, είμαι έτοιμη μετά την όλη κατάσταση να φύγω εξωτερικό και ανυπομονώ με χαρά για αυτό. Πιστεύω θα είναι ευκαιρία ζωής και εκτός αυτού μου αρέσει να παίρνω ρίσκο και να αποχωρίζομαι την comfort zone μου. Προφανώς και θα γύριζα, στην θεά μου Αθήνα. Το θέμα είναι να φεύγουμε για να εξελισσόμαστε και μετά να γυρνάμε καλύτεροι άνθρωποι, επιτυχημένοι και πιο ώριμοι. Από την Ελλάδα θα μου λείψουν οι ομορφιές της, τα ονειρικά φαγητά της και γενικότερα αυτή η αίσθηση και το άρωμα της θαλασσινής μεσογειακής της αύρας. Νομίζω ο καθένας θα το έλεγε αυτό, αλλά όταν θες τα συνδυάζεις όλα ! Θα επισκέπτομαι συχνά την χώρα μου! Δεν μου άρεσε ποτέ αυτό που κάνουν μερικοί Έλληνες που έρχονται ανα δυο χρόνια η μια φορά τον χρόνο!
Είναι οι 50-60plus έτοιμοι να μας δεχθούν ως γενιά του αύριο; Επαγγελματικά, Κοινωνικά, Πολιτικά.
Θεωρώ πως είναι ανάλογα τον άνθρωπο σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία . Πολλοί άνθρωποι για παράδειγμα , σε εμένα προσπαθούσαν να με αποθαρρύνουν με την δικαιολογία πως κάτι δεν κάνω σωστά διότι δεν έχω την εμπειρία τους . Και πολλές φορές αναρωτιόμουν: « Μα αυτοί οι άνθρωποι δεν ξεκίνησαν από ένα στάδιο απειρίας έτσι ώστε να ωριμάσει και να γίνει εμπειρία ;» .Πολλοί μας θεωρούν γενιά της τεχνολογίας και γενικότερα παιδιά που δεν έχουμε προσπαθήσει πολύ . Όποτε τα επαγγελματικά , κοινωνικά νομίζω πως κατατάσσονται σε όσα προανέφερα . Υπάρχουν βεβαίως και εξαιρέσεις ανθρώπων που μας στηρίζουν και πιστεύουν σε εμάς , και αυτούς τους εκτιμώ ιδιαιτέρως . Διότι το να στηρίζεις και να κάνεις στην «άκρη» για την νέα γενιά , δείχνει και την ποιότητα σου ως άνθρωπος .
Είσαι ευαίσθητο και κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά,
πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ;
Από πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου μέσα σε όλα που λέμε . Οτιδήποτε είχε να κάνει με βοήθεια προς τον συνάνθρωπο , ζώα , περιβάλλον ήμουν εκεί . Είμαι γραμμένη σε οργανώσεις για ανθρώπινα δικαιώματα , υπερασπίζομαι με δυναμισμό τα δικαιώματα των ζώων , και φέρομαι με σεβασμό στο περιβάλλον γιατί είναι η πηγής ζωής και ύπαρξης μας . Για τα πολιτικά δεν θα αναφερθώ , διότι ποτέ δεν ήταν το κύριο μέλημα μου . Έχω άποψη περί ποίου κόμματος να επιλέξω, να υποστηρίξω αλλά δεν εκφράζομαι σε μεγάλο βαθμό πάνω σε αυτά. Αυτό που με αφορά περισσότερο είναι πιο σημαντικό . Η ζωή .
Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; Τι σε ενοχλεί; Βλέπεις σημάδια
βελτίωσης; Που εντοπίζεις το πρόβλημα, τι προτείνεις;
Θεωρώ πως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο ανταγωνισμός και όχι ο συναγωνισμός. Πολλοί νέοι άνθρωποι δημιουργούν εχθρικό κλίμα ανάμεσα τους στον βωμό της καριέρας. Το θεωρώ λάθος, ο καθένας μας έχει τις δικιές του δυνατότητες έτσι ώστε να πετύχει στο αντικείμενο δουλειάς του. Πλέον δεν με απασχολεί το συγκεκριμένο θέμα όπως παλιά. Κάνω την δουλειά μου έχοντας ξεπεράσει όλα αυτά. Έχω συμβιβαστεί κ πορεύομαι αναλόγως.
Πως βιώνεις την οικονομική και κοινωνική κρίση που περνά η πατρίδα μας
εδώ και 12-13 χρόνια; Εργασιακά, μα και σαν άτομο στην καθημερινότητα.
Εργασιακά είναι μια δύσκολη κατάσταση γιατί πολλά σημαντικά επαγγέλματα δεν έχουν τις οικονομικές απολαβές που τους αξίζει, με αποτέλεσμα να υπάρχει χαμηλή ζήτηση για Ελλάδα και υψηλή προς το εξωτερικό όπου φεύγουν όλοι πλέον. Σαν άτομο στην καθημερινότητα πλέον το έχω συνηθίσει και ελπίζω για ένα καινούργιο αύριο, τολμώντας την δοκιμή νέων οριζόντων.
Πως βίωσες και βιώνεις τον covid 19 και τα αποτελέσματα του;
Όσον αφορά την μαύρη σελίδα της χρονιάς που σιγά σιγά φεύγει, δεν περίμενα ποτέ πως θα περάσουμε τόσα δεινά , πως θα νιώσουμε τόση ανασφάλεια και φόβο για έναν ιό τον οποίο κατά την γνώμη μου δεν τον κατατάσσω στην κατηγορία φονικών, μην τρελαθούμε. Γνωρίζουμε όλοι πως υπάρχουν χειρότερες ασθένειες . Από εκεί κ πέρα κάνω υπομονή, να πω την αλήθεια δεν βλέπω πολλές ειδήσεις, διότι διακρίνω έναν εκφοβισμό του πλήθους. Προφυλάσσω τον εαυτό μου με τα κατάλληλα μέτρα κι ευελπιστώ σύντομα για ένα εμβόλιο έτσι ώστε να ξανά μπούμε δυναμικά σε μια νέα καθημερινότητα.
Σου δίνω ένα τζίνι με 3 ευχές… ποιες ευχές κάνεις;
Πιστεύω πως η ύπαρξη ενός τζίνι θα τα έκανε όλα ανέλπιστα μαγικά και όπως αξίζει για τον πλανήτη γη. Οι ευχές που θα επιλέξω είναι απλές αλλά περιεκτικές. Υγεία, ευτυχία, ψυχική υγεία. Νομίζω αυτές οι τρεις «Χάριτες» αποτελούν συστατικό που εναγωνίως επιζητούν εν έτη 2020-2021 πολλοί άνθρωποι ανά τον κόσμο.
Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό
σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες. Κάτι φωτεινό.
Είμαι βέβαιη πως το αύριο αναμένεται να είναι λαμπρό! Το προσωπικό μου Μότο είναι: φτάσε την κορυφή, πάλεψε, και ας είναι επίπονος ο δρόμος. Πολλές φορές σε διάφορα δύσκολα project είτε της σχολής είτε τον επαγγελματικών μου με έχει βγάλει ασπροπρόσωπη. Όλα είναι θέμα αποφασιστικότητας, θάρρους και αισιοδοξίας. Οκ θα πέσουμε. Το θέμα είναι η δύναμη να σηκωθούμε! You can do it people!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου