Λίγες μέρες πριν το τέλος του χρόνου είναι σύνηθες όλοι να κάνουμε έναν απολογισμό. Κάτι τέτοιο φαίνεται ιδιαιτέρως επιτακτικό φέτος καθώς, πέραν του δύσκολου έτους που αφήνουμε πίσω μας, το 2021 σηματοδοτεί μια χρονιά με ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα. Συμπληρώνουμε 200 χρόνια ανεξαρτησίας, όπου η χώρα μας κατάφερε να μεταμορφωθεί από μια καθημαγμένη χώρα υπό οθωμανικό ζυγό στην ευρωπαϊκή Ελλάδα του σήμερα.
Στην κορυφή της λίστα αποτίμησης είναι αναμφίβολα και οι σχέσεις μας με την Τουρκία. Στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια έχει συντελεστεί μια εκ βάθρων αλλαγή στην πολιτική αντίληψη και την κατεύθυνση της χώρας. Κυριαρχεί ένας αναθεωρητισμός που αντικατοπτρίζει τα πολλά εσωτερικά προβλήματα της χώρας, όχι μόνο της κοινωνία της, αλλά πρωτίστως της ηγεσία της. Πρόκειται για μια κρίση ταυτότητας.
Η Τουρκία το τελευταίο διάστημα επεδίωκε τα πάντα, μονά-ζυγά δικά της. Εντός του ΝΑΤΟ μεν, ενεργοποίηση των ρωσικών S-400 δε. Από την μία αυτοπροβολή ως δήθεν σταθεροποιητικός παράγοντας, και από την άλλη υπονόμευση της ειρήνης και του διεθνούς δικαίου στην Ανατολική Μεσόγειο, την Λιβύη, την Συρία, το Ιράκ, τον Καύκασο.
Η Ελλάδα αντιμετώπισε αυτήν την Τουρκία με σύνεση και στρατηγικό σχεδιασμό. Αναπτύξαμε νέες συμμαχίες στην περιοχή και ενδυναμώσαμε τις ήδη υπάρχουσες. Η αξιοπιστία των ελληνικών θέσεων δεν φάνηκε μόνο στις κρίσιμες στιγμές κλιμάκωσης με την Τουρκία, αλλά και στην ενεργή διπλωματία του διαλόγου, που οδήγησε στην υπογραφή συμφωνιών οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με την Ιταλία και την Αίγυπτο.
Μέσα σε μία θύελλα υγειονομικής, οικονομικής και περιφερειακής κρίσης, καταφέραμε να μετακινήσουμε την Ευρώπη σε μια θέση που για δεκαετίες τώρα, ίσως και από την 1η μέρα ένταξης μας σε αυτήν, αποτελεί πάγιο στόχο της εξωτερικής μας πολιτικής: τα ελληνικά συμφέροντα είναι ευρωπαϊκά συμφέροντα, τα ελληνικά σύνορα είναι ευρωπαϊκά σύνορα, η ελληνική ασφάλεια είναι ευρωπαϊκή ασφάλεια. Αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε και να το αξιοποιήσουμε.
Το 2021 λοιπόν είναι μια χρονιά αποφάσεων για εμάς, αλλά ίσως περισσότερο για την Τουρκία, για την οποία στενεύουν τα περιθώρια. Ο Ερντογάν καλείται να αποφασίσει αν θα συνεχίσει την επικίνδυνη για το λαό του αλλά και τη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή πολιτική, ή αν θα επανέλθει στον δυτικό άξονα, σεβόμενος όμως τους διεθνείς κανόνες και τις δημοκρατικές αρχές.
Η Ελλάδα πρέπει να έτοιμη για κάθε ενδεχόμενο. Έχω πει επανειλημμένως ότι με τον γείτονα σου διαλέγεσαι σε καλές αλλά κυρίως σε δύσκολες στιγμές. Με την Τουρκία έχουμε κυρίως δύσκολες στιγμές. Αυτό δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε μία αντιπαραγωγική εσωστρέφεια. Αν η Τουρκία μειώσει την προκλητικότητα, δίνοντας μία ευκαιρία στην διπλωματία, οφείλουμε να αδράξουμε την ευκαιρία και να ξεκινήσουμε τις διερευνητικές επαφές. Μοναδικός στόχος η οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών και υφαλοκρηπίδας, βάσει διεθνούς δικαίου, και σε περίπτωση αδιεξόδου, προσφυγή στην Χάγη.
Το 2021 είναι μια χρονιά αποφάσεων πρωτίστως για την Τουρκία που θα πρέπει να ανακρούσει πρύμνα και να προσέλθει στο τραπέζι των διερευνητικών επαφών, αλλά και για την χώρα μας. Μετά από δεκαετίες ελληνοτουρκικών εντάσεων, έχουμε την ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα ως ευρωτουρκικό. Να κλείσουμε μια σημαντική εκκρεμότητα με την αυτοπεποίθηση που μας δίνει η σύγχρονη, ισχυρή Ελληνική δημοκρατία.
Άρθρο της Ντόρας Μπακογιάννη στην εφημερίδα «TA NEA» Σαββατοκύριακο
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου