Τετάρτη 17 Μαρτίου 2021

The ReMARKables: Συνέντευξη από τον Χρήστο Δ. Σούλη, Οικονομολόγο και Πρόεδρο της Β3 Νομαρχιακής Διοίκησης της Νέας Δημοκρατίας στον Βόρειο Τομέα της Αθήνας στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά


The ReMARKables: Συνέντευξη από τον Χρήστο Σούλη, Οικονομολόγο και Πρόεδρο της Β3 Νομαρχιακής Διοίκησης της Νέας Δημοκρατίας στον Βόρειο Τομέα της Αθήνας στον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά 


Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητέ Χρήστο: Καταγωγή, ηλικία, οικογένεια, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, πολιτική ενασχόληση.


Καλησπέρα Θωμά. Καταρχάς θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πολύ για την τιμή της συνέντευξης και θα μπω κατευθείαν στο δια ταύτα. 

Η καταγωγή είναι από Πελοπόννησο, συγκεκριμένα από την Αμαλιάδα από την πλευρά του Πατέρα μου και από Καστοριά από την πλευρά της μητέρας μου. Παρόλα αυτά έχω γεννηθεί και μεγαλώσει μέχρι κάποια ηλικία στο Μόντρεαλ του Καναδά. 

Είμαι 31 ετών με σπουδές στα χρηματοοικονομικά, την πολιτική οικονομία και τις πολιτικές επιστήμες. Είμαι Οικονομολόγος, έχω εργαστεί στο εξωτερικό και την Ελλάδα, είμαι στον ιδωτικό τομέα σχεδόν μια δεκαετία τώρα και τα τελευταία τρία χρόνια εργάζομαι σε πολυεθνική Βρετανική εταιρεία στον χώρο των τραπεζικών προϊόντων, με αναφορά τις αγορές Ελλάδας και Κύπρου.

Τα χόμπι μου, παρότι ο χρόνος δεν είναι αρκετός πλέον λόγω φόρτου εργασίας & υποχρεώσεων, είναι το διάβασμα, το τένις, μαζευόμαστε με φίλους από τα παλιά και παίζουμε 5χ5 ποδόσφαιρο και οι εξορμήσεις σε όμορφα ορεινά μέρη αλλά φυσικά και στην μεγάλη μου αγάπη την θάλασσα, η οποία με χαλαρώνει όσο τίποτα άλλο. 

Η οικογένεια μου είναι μια κλασική ελληνική οικογένεια με αύρα Αμερικής, θυμίζει δηλαδή λίγο την οικογένεια από την γνωστή ταινία <γάμος αλα Ελληνικά>.  

Οι γονείς μου, συνταξιούχοι πλέον, περνούν τον μισό χρόνο στον Καναδά και τον μισό χρόνο στην Αθήνα και την εξωτική Κουρούτα στην Ηλεία. Επίσης δηλώνω χαζο-θείος με 4 ανιψάκια από τα 3 μεγαλύτερα αδέλφια μου, τον Γιώργο, την Μαρία και την Χρύσα. 

Η Πολιτική πάντα υπήρχε στο DNA μου από μικρό παιδί, παρότι δεν προέρχομαι από Πολιτική οικογένεια. Όσο με θυμάμαι, θυμάμαι έναν Χρήστο που ήταν ανήσυχο πνεύμα, που έψαχνε, διάβαζε, μάθαινε, προβληματιζόταν. Ποτέ δεν με ενδιέφερε ο ρόλος του Ιδιώτη με την αρχαία έννοια του όρου.  

Παρόλα αυτά η επίσημη ενασχόλησή μου ξεκίνησε με την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη το 2016 ως Προέδρου της ΝΔ στο μπαράζ ανανεώσεων που ξεκίνησε τότε ο Πρόεδρος με νέα άτομα και ήταν ιδιαίτερη τιμή για μένα, ένα νέο παιδί που προέρχεται από μια μεσαία οικογένεια μεταναστών στο εξωτερικό, χωρίς μηχανισμούς, να μου δοθεί μια τέτοια ευκαιρία να στεγάσω τις πολιτικές μου πεποιθήσεις και ανησυχίες. 

Στην αρχή ως Επιστημονικός Συνεργάτης της Γραμματείας Επιστημονικών φορέων και στην συνέχεια ως εκλεγμένος και μάλιστα πρώτος σε σταυρούς από την βάση, Νομαρχιακός Σύμβουλος της Β3 ΝΟΔΕ Βορείου Τομέα Αθηνών. 

Για ένα χρόνο διετέλεσα Αντιπρόεδρος της ΝΟΔΕ και από τις 12 Μαρτίου του 2019 έως και τώρα είμαι Πρόεδρος αυτής της σπουδαίας και δυναμικής Νομαρχιακής που καλύπτει μια από τις μεγαλύτερες εκλογικές Περιφέρειες της Ελλάδας.


Η πιο όμορφη και θετική στιγμή στην μέχρι τώρα κομματική και πολιτική σου πορεία και η πιο… σκοτεινή, δύσκολη;


Μπορώ να χαρακτηρίσω 3 όμορφες και θετικές στιγμές. 1. Την εκλογή μου ως πρώτου Νομαρχιακού Συμβούλου 2. Την ημέρα που ανέλαβα Πρόεδρος της Νομαρχιακής και 3. το αποκορύφωμα όλων, την 7η Ιουλίου του 2019 όταν η Νέα Δημοκρατία κέρδισε κατακράτος τις εκλογές. ήταν μια δικαίωση για όλους μας και τον σκληρό αγώνα που δώσαμε μέχρι εκείνη την ημέρα, σε όλα τα επίπεδα.

Από εκεί και πέρα δεν μπορώ να χαρακτηρίσω κάποια στιγμή σκοτεινή αλλά από δυσκολίες πολλές και σε καθημερινή βάση. Η Πολιτική στην πλειοψηφία της έχει πολλές καθημερινές δύσκολες στιγμές, άλλοτε μικρότερες άλλοτε μεγαλύτερες. Δυσκολίες που δεν μαθαίνει κανείς.  Είναι αναμφίβολα ένας αγώνας αντοχής και όχι ταχύτητας και επιβάλλει γερό στομάχι. Είναι πραγματικά ένα τεράστιο αίσθημα ευθύνης. 


Είναι οι 60plus έτοιμοι να μας δεχθούν ως γενιά του αύριο; 


Νομίζω είναι. Σε αυτό βοήθησε το γεγονός ότι δεν είμαστε μια ηλικία που μεγάλωσε σε στρωμένα ροδοπέταλα αλλά το αντίθετο. Σπουδάσαμε και ξεκινήσαμε την επαγγελματική μας ζωή στην καρδιά της κρίσης και αυτό νομίζω μας σκληραγώγησε και μας ωρίμασε, με αποτέλεσμα οι 60plus να δείχνουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους 30αρηδες απ' ότι ίσως έδιναν πιο παλιά οι αντίστοιχες γενιές.  


Εκλογές 2023-24… θα σε δούμε σε κάποιο ψηφοδέλτιο; 


Είμαι ένας άνθρωπος που απεχθάνομαι την επιπολαιότητα και την βιασύνη, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε πράγμα έρχεται στην ώρα του και την κατάλληλη στιγμή παίρνω τις αποφάσεις μου. 

Η προσφορά είναι στο αίμα μου, λατρεύω την πατρίδα μου, αγαπώ την κοινωνία στην οποία ζω και θέλω πάντα με κάθε τρόπο να προσφέρω,  εξαργυρώνοντας τις γνώσεις μου και τις εμπειρίες μου μέσα από την επαγγελματική μου πορεία αλλά να δίνω και τον αγώνα των ιδεών του φιλελευθερισμού και της αγάπης για την Πατρίδα. 

Δεν μπορώ να κρύψω ότι η φιλοδοξία μου για την κεντρική πολιτική σκηνή υπάρχει. Είμαι ένας εραστής αυτής της φιλοδοξίας, όχι όμως σκλάβος της. 


Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; Τι σε ενοχλεί; 


Το μεγάλο μου παράπονο από την γενιά μου είναι το γεγονός ότι δεν πιάνει την ζωή στα χέρια της και αρκείται στο να κατηγορεί πάντα κάποιον. Κάποιος ή κάποια πάντα θα φταίει και αφού συμβαίνει αυτό δεν κάνουμε κάτι εμείς. Σηκώνουμε τα χέρια ψηλά. 

Ονειρεύομαι και θέλω μια νέα γενιά που θα θέλει ανεξαρτήτως των συνθηκών και των δυσκολιών, να δημιουργεί και να προκόβει. Να πιάνει την ζωή ''από τα μαλλιά'', μια να πέφτει δυο να σηκώνεται  και να πεισμώνει ότι θα τα καταφέρει.

Είναι εύκολο να ρίχνουμε τις ευθύνες πάντα κάπου αλλά το δύσκολο είναι να αναλαμβάνουμε την ευθύνη της προσωπικής μας προκοπής. Μέσα από την ατομική προκοπή έρχεται και η συλλογική. Η γενιά μου είναι μια γενιά μορφωμένη με αρκετές κοινωνικές εμπειρίες και παραστάσεις και έχω βαθιά πίστη σε αυτήν.


200 χρόνια Ελλάδα και Επανάσταση. Η σκέψη πάνω σε αυτό; 


200 χρόνια από την επανάσταση για την Εθνική Κυριαρχία και για την ανεξαρτησία του γένους. Μια μικρή πρόταση νομίζω τα λέει όλα. 

Πράγματι ήταν αδύνατο να σκεφτεί κάποιος το 1821 ότι ο υποδουλωμένος ελληνισμός, όχι μόνο θα μπορούσε ξεκινήσει μια επανάσταση απέναντι στους Οθωμανούς, αλλά να επιδείξει και την απαιτούμενη αντοχή στην διάρκεια αυτής της επανάστασης που μας επέτρεψε να δημιουργήσουμε μια μικρή σπίθα ανεξάρτητου Κράτους που θα ολοκληρωνόταν έναν αιώνα σχεδόν μετά με την ολοκληρωτική μορφή που έχει σήμερα η Ελλάς. 

Δεν πυροδοτήθηκε απλώς μια επανάσταση, μια εξέγερση, τουναντίον αυτή συνεχίστηκε περισσότερο απ' ότι θα μπορούσε να πιστέψει κάποιος. 

Αυτό για μένα είναι και θα πρέπει να είναι ο συνδετικός κρίκος της Ελλάς του τότε με την Ελλάς του σήμερα.  Η εθνική μας αντοχή, τα εθνικά μας αντανακλαστικά, αυτά που δοκιμάζονται διαρκώς και πάντα στο τέλος αποδεικνύουν την ανθεκτικότητα τους, το μεγαλείο ψυχής που κρύβουμε ως έθνος και ότι όταν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να καταφέρουμε το ακατόρθωτο. Ελλάς ενωμένη ποτέ νικημένη. 

Η επέτειος αυτή πρέπει να μας θυμίζει ότι η ανεξαρτησία μας, η ελευθερίας μας, η κυριαρχία μας, ποτέ δεν είναι μια δεδομένη συνθήκη. Ίσα ίσα θα πρέπει να προοδεύουμε ως χώρα συνεχώς και να δημιουργούμε τις συνθήκες ώστε κάθε επόμενη γενιά να κρατάει σταθερά τις αξίες αυτές που κατακτήθηκαν με αίμα και αυταπάρνηση και με θεμέλιο αυτό να μεγαλουργεί διαρκώς η Πατρίδα μας. 


Πως βίωσες και βιώνεις τον covid 19 και τα αποτελέσματα του;


Βιώνω την εποχή COVID δύσκολα ψυχολογικά όπως όλοι. Είναι όμως μια περίοδος διδακτική, μια περίοδος που με ωρίμασε αρκετά και με έκανε να μην θεωρώ τόσο δεδομένα πράγματα, καταστάσεις και συνήθειες που μέχρι πρότινος δεν μπορούσε να φανταστεί ούτε ο πιο απαισιόδοξος ότι θα στερηθούμε. Μια αγκαλιά, μια χειραψία,  ένας καφές, μια εξόρμηση, μια βόλτα στο γήπεδο να δεις έναν αγώνα, η επαφή με τον κόσμο λόγω πολιτικής. Όλα αυτά, μικρά καθημερινά πράγματα που σίγουρα θα εκτιμήσω περισσότερο απ' ότι πριν, 

Μα πάνω απ' όλα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή η θυσία γίνεται για το πολυτιμότερο αγαθό, την υγεία μας. Δίνουμε τον δικό μας αγώνα ώστε να μπορέσουμε να κερδίσουμε τις ζωές μας πίσω και να εκτιμήσουμε πλέον ακόμα και το πιο μικρό "ασήμαντο" πράγμα μέσα στην κανονική μας ζωή. Λίγο ακόμα και βγαίνουμε στο ξέφωτο. 


Σου δίνω ένα τζίνι με 3 ευχές… ποιες ευχές κάνεις;


Τρεις ευχές λοιπόν. Εύχομαι υγεία σε όλο τον κόσμο, εύχομαι ευημερία σε όλο τον κόσμο και εύχομαι πολλή αγάπη. Η αγάπη είναι το καλύτερο γιατρικό. 


Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες, που σε εμπνέει.


Μια θετική ελπιδοφόρα σκέψη για το αύριο είναι ότι σύντομα θα κερδίσουμε τις ζωές μας πίσω και η πανδημία θα αποτελέσει παρελθόν. Ο κόσμος θα αρχίσει πάλι να ζει, πάλι να χαμογελάει και θα βγούμε όλοι πιο δυνατοί και σίγουρα θέλω να πιστεύω πιο σοφοί. 

Όσο για την φράση που με παρακινεί και με εμπνέει, ανήκει στον σπουδαίο Μαχάτμα Γκάντι <<Πρέπει να είσαι η αλλαγή που επιθυμείς να δεις στον κόσμο>>...





Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου