The ReMARKables: Η Γιαννιού Ραλλού, Μέλος την Νέας Γενιάς του ΚΙΝΑΛ, μιλά στο OfftRN και τον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά

The ReMARKables: Η  Γιαννιού Ραλλού, Μέλος την Νέας Γενιάς του ΚΙΝΑΛ και του ΠΑΣΟΚ, μιλά στο OfftRN και τον Μαρκόπουλο Χ. Θωμά 

THE REMARKABLES.. H νέα μας στήλη μας, 3 μηνών και 5 ημερών ζωής, κλείνει τις 60 συνεντεύξεις, με ένα υπέροχο, έξυπνο, νεαρο άτομο! So proud! Προοδευτικών και ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Για να δούμε τι μας είπε η όμορφη κυρια... 

Αρχικά θα μου πεις τα βασικά για σένα αγαπητή: 

Καταγωγή, ηλικία, επάγγελμα, σπουδές, χόμπι, ασχολίες εκτός εργασίας, οικογένεια, καθημερινότητα κλπ.

Ονομάζομαι Γιαννιού Ραλλού και είμαι 18 χρονών. Γεννήθηκα και μεγαλώνω στο Μαρούσι. Είμαι πρωτοετής φοιτήτρια στο τμήμα Τουρκικών σπουδών και σύγχρονων Ασιατικών σπουδών του ΕΚΠΑ και μέσα από το τμήμα αυτό θέλω να αποκτήσω άριστες γνώσεις στη διπλωματία. Πέραν από τις σπουδές ασχολούμαι και με τα κοινά τα τελευταία 3 χρόνια. Όταν βρίσκω ελεύθερο χρόνο επιλέγω να βρίσκομαι με αγαπημένα πρόσωπα ώστε να περνώ ευχάριστο και ποιοτικό χρόνο ή να γυμνάζομαι. Διαμένω ακόμη με την οικογένεια μου και θα έλεγα πως τα θετικά είναι περισσότερα από τα αρνητικά. Έχω άριστη σχέση με τους γονείς και την μικρότερη αδερφή μου και με στηρίζουν σε κάθε μου βήμα.

Μένεις Ελλάδα ή φεύγεις εξωτερικό… και γιατί; 

Αν πας έξω θα γύριζες ποτέ; 

Τι θα σου λείψει πιο πολύ από τον τόπο μας;

  Μένω στην Ελλάδα και δεν προτίθεμαι να φύγω κιόλας , ούτε για ανεύρεση εργασίας , αλλά ούτε και για σπουδές. Ίσως να έφευγα για κάποιο μεταπτυχιακό, αλλά ακόμη είμαι υπό σκέψη. Θεωρώ πως η Ελλάδα μας έχει προοπτικές ανέλιξης με τα χρόνια σε πολλούς τομείς. Φυσικά, αυτό προϋποθέτει και την ύπαρξη ικανών πολιτικών οι οποίοι θα διαθέτουν εκείνα τα όπλα που θα καταπολεμήσουν το λεγόμενο «brain drain». Κακά τα ψέματα μετά την οικονομική κρίσει που βίωσε και συνεχίζει να βιώνει η ελληνική κοινωνία η το brain drain ή αλλιώς η «μετανάστευση εγκεφάλων» συνεχίζει να μας ταλανίζει. Άρα, αντί για brain drain χρειαζόμαστε ένα «brain gain», που θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της οικονομίας , η οποία θα πρέπει να βασίζεται στη διαμόρφωση ευκαιριών για ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και την καλλιέργεια κουλτούρας εταιρικότητας και καινοτομίας.

Είναι οι 50-60plus έτοιμοι να μας δεχθούν ως γενιά του αύριο; 

Επαγγελματικά, Κοινωνικά, Πολιτικά.

Πιστεύω πως είναι έτοιμοι, ναι. Η γενιά των 50-60 plus(η γενιά των γονιών μας) , είναι η γενιά εκείνη που βίωσε τις λεγόμενες «χρυσές εποχές». Είδαν μια οικονομία πανίσχυρη που τους έδωσε την ευκαιρία για επαγγελματικά-οικονομικά ρίσκα (χρηματιστήριο), για κοινωνικό κύρος και εν τέλει για άνετη ζωή. Δυστυχώς , όμως, η δική μας γενιά δεν είχε την τύχη να τα ζήσει όλα αυτά. Αντίθετα, βίωσε κρίση(οικονομική κυρίως) , μία αστάθεια στην πολιτική σκηνή της χώρας και μια εύθραυστη Δημοκρατία. Η γενιά μας λοιπόν έχει την ανάγκη για ένα restart που είναι έτοιμη να δεχτή η γενιά των γονιών μας γιατί πολύ απλά το έχει και εκείνη ανάγκη. Για ένα restart, συγκεκριμένα, στην οικονομία , την κοινωνία , την πολιτική. Ήρθε η ώρα να βγούμε μπροστά και να φέρουμε την αλλαγή.  Το νέο μπορεί. Έχει την κουλτούρα , τις ιδέες , τις σκέψεις που σίγουρα θα αποτελέσουν εφαλτήριο για μια κοινωνία αξιών που πάνω απ’ όλα θα έχει τον πολίτη πρωταγωνιστή. Ευχαριστούμε την γενιά 50-60 για τα διδάγματα της , γιατί ναι ήταν η γενιά που έριξε τα θεμέλια για μια υγιή δημοκρατία, για κοινωνική απελευθέρωση και εν τέλει για λαϊκή κυριαρχία. Είναι χρήσιμοι , αλλά τώρα είναι η σειρά μας. 

Είσαι κοινωνικοποιημένο άτομο σε ότι αφορά κοινωνικά, 

διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια, κλπ; 

  Σαφώς και είμαι. Έχω ιδιαίτερη αγάπη στα ζώα από πολύ μικρή ηλικία. Πρέπει να σεβόμαστε όλοι οποιοδήποτε είδους ζώο και να του δίνουμε μια θέση στην κοινωνία μας. Επίσης, άλλη μια ευαισθησία μου είναι η προστασία του περιβάλλοντος. Είναι , αν θέλεις μια πρόκληση για όλους μας. Θεωρώ πως από τις πρώτες προτεραιότητες μιας κυβέρνησης θα πρέπει να είναι η «πράσινη ανάπτυξη». Μία πράσινη ανάπτυξη είναι αυτομάτως μια στρατηγική επιλογή οικονομικής ευημερίας. Επομένως, χρειαζόμαστε μία βιώσιμη ανάπτυξη.  

  

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας; 

Τι σε ενοχλεί; 

Το παράπονο μου για τους συνομήλικους μου είναι η αποχή τους από τα κοινά. Στεναχωριέμαι να ακούω άτομα να λένε πως «η δική μας ψήφος δεν θα φτιάξει την κατάσταση». Ε όχι, αυτή η αντίληψη πρέπει να αλλάξει , καθώς οι αντιλήψεις αυτές θα μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια την πολιτική κατρακύλα με τα επακόλουθα της. Πρέπει να διεκδικούμε διαρκώς. Μπορεί να μην φταίμε εμείς για αυτή την άρνηση που μας διακατέχει σαν γενιά, αλλά τα προγενέστερα λάθη. Ωστόσο, είμαστε εμείς οι οποίοι θα τα διορθώσουμε και θα συμβάλλουμε στην νέα σελίδα της Ελλάδας.  

Πως βιώνεις την οικονομική και κοινωνική 

κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 12-13 χρόνια; 

Τι σε ταλαιπωρεί; 

Εργασιακά, Κοινωνικά μα και σαν άτομο στην απλή σου ζωή.

Σε επαγγελματικό επίπεδο μπορώ να πω πως δεν έχω εμπειρία, επειδή δεν έχω βγει ακόμη στην αγορά εργασίας. Μπορώ όμως να αναφερθώ στο πως βίωσε η οικογένεια μου εν συνόλω την οικονομική κρίση. Σαφώς και όλες οι οικογένειες επηρεάστηκαν από την κρίση και ιδίως στον οικονομικό τομέα. Άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο. Μια από αυτές τις οικογένειες που επηρεάστηκαν ήταν και η δική μου. Τα πρώτα χρόνια της κρίσης , πάθαμε μια οικονομική σύγχυση οπότε φυσικό επόμενο, ήταν να ήμασταν πολύ προσεκτικοί στις οικονομικές μας δραστηριότητες. Ναι μεν, περιορίστηκαν κάποιες συνήθειες μας , όμως ούτε εγώ ούτε η αδερφή μου στερηθήκαμε πράγματα και ιδίως στο κομμάτι της εκπαίδευσης. 

  

Πως βίωσες και βιώνεις τον covid 19 και τα αποτελέσματα του;

Η έναρξη της covid-19 εποχής με πέτυχε πάνω στην τελική ευθεία των πανελληνίων. Έπαθα ένα ψυχολογικό σοκ στην κυριολεξία. Δεν ξέραμε αν θα δώσουμε πανελλήνιες, με ποιον τρόπο θα δώσουμε και ποια ημερομηνία θα δώσουμε. Όλα ήταν στον αέρα. Ωστόσο, είχαμε τους καθοδηγητές καθηγητές μας να μας κρατούν σε μία πνευματική εγρήγορση και να μας τονώνουν διαρκώς το ηθικό. Και αν θέλεις τους είμαι ευγνώμον. Εν τέλει , δώσαμε πανελλήνιες στα μέσα του Ιουνίου. Όμως έρχεται το level 2 στην συνέχεια. Όσοι καταφέραμε να εισαχθούμε στις σχολές μέχρι στιγμής δεν έχουμε καταφέρει να πάμε. Πετύχαμε δηλαδή, τη μέση της πανδημίας. Ο ψυχολογικός αντίκτυπος είναι μεγάλος όπως καταλαβαίνεις. Σαν νέοι δεν μπορούμε να συμμετέχουμε με φυσική παρουσία στην εκπαιδευτική διαδικασία και δεν μπορούμε να διασκεδάσουμε κιόλας. Εγώ σαν Ραλλού πλέον κουραστεί με όλο αυτό. Ωστόσο, δεν χάνω ούτε την ψυχραιμία μου , ούτε και την αισιοδοξία μου. Επιπλέον, όσον αφορά τα αποτελέσματα αυτής της της κατάστασης τώρα φαίνονται. Βλέπουμε μέρα με τη μέρα την κακή διαχείριση στο σύστημα υγείας, την ανεπάρκεια στα εμβόλια, τον κλαυσιγελή σχεδιασμό για το άνοιγμα της αγοράς αλλά και για τα ΜΜΜ, τον ελλιπή σχεδιασμό για την εκπαίδευση. Είναι ανήθικο κατά τη γνώμη μου η εκπαίδευση να μπαίνει για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα σε καραντίνα. Για τον οικονομικό αντίκτυπο είναι νωρίς ακόμη να μιλήσω. Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα θα φανούν σε βάθος χρόνου. Το μόνο που απεύχομαι είναι να μην γυρίσουμε σε εποχές 2010, αν και δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό αυτό.

Σου δίνω ένα τζίνι με 3 ευχές… ποιες ευχές κάνεις;

3 ευχές ε; Αρχικά, να μπορέσω να ανταμώσω με αγαπημένα μου πρόσωπα όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Η δεύτερη είναι , προφανώς, να έχουμε υγεία αλλά και να επιδιώκουμε να είμαστε υγιής. Η τρίτη είναι να είμαστε οραματιστές και κυνηγοί της αλλαγής. Κατά την άποψη μου έτσι θα καταφέρουμε να πετύχουμε.

  

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες, που σε εμπνέει. Κάτι φωτεινό για την νέα χρονιά.

«Να κοιτάμε ψηλά». Αυτό είναι το προσωπικό μου μότο. Να αγωνιζόμαστε για εμάς και το κοινό καλό. Να χτίσουμε μια νέα πραγματικότητα που όλοι θα έχουμε θέση σ ’αυτήν. Όπως προανέφερα, είμαι αισιόδοξη, άρα μπορώ να πω ότι τα καλύτερα είναι μπροστά μας. Ακόμη, και τα χειρότερα, όμως, να είναι μπροστά μας εμείς θα πατήσουμε πάνω σε αυτά ώστε να δημιουργήσουμε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο.