Υπογράφει η Ραφαέλα Κατικαρίδου
Συντάκτρια - Αναλύτρια Ανθρωπιστικών, Πολιτικών και Κοινωνικών Ζητημάτων
Ραφαέλα Κατικαρίδου, Απόφοιτη Πολιτικών Επιστημών Αριστοτελείου Παν. Θεσσαλονίκης
Η Ραφαέλα Κατηκαρίδου είναι 25 ετών με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτη του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ως ενεργό μέλος σε διοικητικό συμβούλιο πολιτιστικού συλλόγου συμμετέχει κατά καιρούς σε διάφορα πολιτιστικά δρώμενα. Το τελευταίο καιρό ασχολείται επαγγελματικά με τον τομέα του τουρισμού. Στον ελεύθερό της χρόνο της αρέσει να διαβάζει λογοτεχνικά βιβλία και να ασχολείται με την φωτογραφία και τη μουσική. Ως λάτρης της rock και της metal αγαπάει επίσης και τις συναυλίες.
Αδέσποτα ζώα … Όλα τους είναι βασανισμένα. Αν κάτι βιώνουνε στη –συχνά σύντομη – ζωή τους , αυτό είναι η εγκατάλειψη και η απόρριψη καθώς και ο πόνος που αυτές επιφέρουν. Όπως και εμείς έτσι και αυτά χρειάζονται την αγάπη . Κάποια από αυτά αφού χρησιμοποιήθηκαν σε μάχες , κυνήγι ή απλά διασκέδαση κατέληξαν στο δρόμο σαν αντικείμενα είτε απλά γεννήθηκαν εξ αρχής εκεί . Τέτοια πλάσματα βρήκαν προσωρινό σπίτι η ακόμα και τους σωτήρες τους σε διάφορες φιλοζωικές οργανώσεις ανά την χώρα.
Τα φιλοζωικά σωματεία είναι μη κερδοσκοπικές οργανώσεις ανθρώπων που προσφέρουν υπηρεσίες , χρήματα , χρόνο μα κυρίως αγάπη σε κάθε ζώο που το έχει ανάγκη. Η εθελοντική τους δράση στοχεύει στην παροχή ευημερίας και προστασίας σε κάθε ζωντανό πλάσμα. Στις εγκαταστάσεις τους δε θα βρούμε μόνο γνωστές ράτσες , ούτε καλλωπισμένα και γεμάτα χαρά κουτάβια και γατάκια σαν από διαφήμιση . Θα βρούμε όμως ζώα φοβισμένα, κακοποιημένα και γεμάτα σημάδια . Πολλά από αυτά σε μεγάλη ηλικία να αποζητούν πλέον λίγη ασφάλεια για τα τελευταία στάδια της ζωής τους.
Δυστυχώς , οι περισσότεροι οι οποίοι έχουνε αποφασίσει να προβούν σε απόκτηση κατοικίδιου ζώου δεν απευθύνονται σε φιλοζωικά σωματεία . Ένας λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό είναι προφανώς η ελλιπής ενημέρωση που υπάρχει στη χώρα μας σχετικά με αυτό το θέμα . Ένας άλλος λόγος όμως είναι το ότι οι περισσότεροι εστιάζουν στο να αποκτήσουν μια αγαπημένη , καθαρόαιμη και καλαίσθητη ράτσα από κάποιο pet shop και όχι στο να σώσουνε μια αθώα ψυχή που το έχει πραγματικά ανάγκη.
Οι φιλοζωικές οργανώσεις έχουνε ως στόχο να βρούνε στο κάθε ζώο τον κατάλληλο κηδεμόνα . Δεν είναι λίγες οι φορές που ταλαιπωρημένα και μισοπεθαμένα ζώα, τα οποία κάνεις δεν περίμενε να τα καταφέρουνε , με την πολύτιμη βοήθεια αυτών των ανθρώπων, ορθοπόδησαν σωματικά και κυρίως ψυχικά και βρήκανε το παντοτινό τους σπίτι.
Είναι γεγονός ότι ο αριθμός των αδέσποτων ζώων στη χώρα μας αγγίζει τα τρία εκατομμύρια. Υπολογίζεται ότι το 70% εξ αυτών δε γεννήθηκαν στο δρόμο αλλά εγκαταλείφτηκαν. Επιπλέον, παρουσιάζει ολοένα και αυξητική τάση το ποσοστό κακοποίησης ζώων. Και ας έχουνε πλέον πλήρη νομική υπόσταση… Και ας μπορεί ο παραβάτης να επιβαρυνθεί με πρόστιμο έως 30.000€…
Και όσο εμείς οι άνθρωποι τείνουμε να γινόμαστε όλο και πιο ψυχροί, εκείνα ασχέτως τις πληγές τους προσφέρουνε απλόχερα την αγάπη . Αρκεί να τους δώσουμε και εμείς λίγη από τη δική μας. Ίσως χρειαστεί καιρός για ένα ταλαιπωρημένο ή/και κακοποιημένο ζώο να γίνει ξανά όπως ήταν κάποτε. Ίσως χρειαστεί ακόμα περισσότερος καιρός ώστε να μπορέσει να εμπιστευτεί ξανά ανθρώπους , αλλά αξίζει η υπομονή και η επιμονή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα δει κάνεις πότε από την πλευρά τους αχαριστία.
Δε ζητούν κάτι παραπάνω από τα βασικά , και όμως δίνουνε τόσα παραπάνω. Είναι οι φίλοι που πάντα θα έχεις δίπλα σου και δε θα σε προδώσουνε ποτέ . Είναι εκείνοι που θα κάνουνε τα πάντα να για να νιώσεις και πάλι χαρούμενος όταν είσαι θλιμμένος. Είναι εκείνοι που θα σε περιμένουνε με ανυπομονησία στην πόρτα να επιστρέψεις από τη δουλεία. Μέσα από τα μάτια τους βλέπεις τον κόσμο . Έναν κόσμο γεμάτο αθωότητα και ανιδιοτελή αγάπη.
Με το να υιοθετήσεις ένα ζώο δε συμβάλεις απλά στο να βρει ένα αδέσποτο σπίτι. Βοηθάς ένα πλάσμα να βρει την πίστη του στη μικρή ζωή που του απομένει . Να νιώσει αγάπη, ασφάλεια και σιγουριά μακριά από όλους τους κινδύνους που μέχρι τώρα του προκαλούσαν φόβο. Να πάψει να ζει σε μια κατάσταση μόνιμης επαγρύπνησης και μάχης για επιβίωση. Μα το σημαντικότερο από όλα ίσως είναι το ότι με τον πιο απλό τρόπο μας βοηθούν να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι μέσα από τα μαθήματα που μας δίνουνε καθημερινά, ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουνε…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου