Υπογράφει η νεαρά κυρία, Βάσια Αναστασίου***
ΠΗΓΗ: POLITICAL.gr
Τις τελευταίες μέρες είδα τον τόπο μου να καίγεται… το ίδιο μπορούν να πουν και πολλοί συμπατριώτες μας από όλη την Ελλάδα. Εγώ προσωπικά είμαι παιδί της Βόρειας Αττικής, εξ’ ου και βρέθηκα στο συγκεκριμένο μέτωπο, προσπαθώντας να βοηθήσω όπως μπορώ να σώσουμε ότι σωζόταν…
Τις τελευταίες μέρες είδα κόπους μια ζωής, δάση και ζώα να αντικρύζουν την καταστροφή και τον θάνατο.
Τις τελευταίες μέρες είδα τους πραγματικούς ήρωες αυτού του τόπου ΜΟΝΟΥΣ στην πρώτη γραμμή της μάχης. Λεβέντες πυροσβέστες, γυναίκες και άντρες να μάχονται με πάθος κόντρα στον εφιάλτη. Έναν εφιάλτη διττό: από την μια οι φλόγες και από την άλλη η παντελής απουσία κάθε μορφής Κράτους και Πολιτείας. Σε επίπεδο πυροσβεστών έχω να καταθέσω το προσωπικό μου βίωμα την εφιαλτική νύχτα της 5ης Αυγούστου, οπότε και βρέθηκα παρέα με άλλους εθελοντές στον σταθμό πυρασφάλειας του Κρυονερίου. Πηγαίνοντας σάντουιτς και νερά στους πυροσβέστες, πολλοί εκ των οποίων είναι εποχιακοί με αμοιβή που δεν ξεπερνά τα 800 ευρώ, με κοίταξαν στα μάτια με απόγνωση και μου είπαν «Φέρτε μας πυροσβεστικά κορίτσι μου. Αμάξια θέλουμε να πάμε να πολεμήσουμε τις φλόγες, όχι σάντουιτς.»
Μεταβαίνοντας στην συνέχεια στο κέντρο συγκέντρωσης πυρόπληκτων στον Διόνυσο, από όπου αρκετοί είχαν ήδη μεταφερθεί σε ξενοδοχεία συνάντησα μια ακόμα τραγική εικόνα. Ηλικιωμένους ανθρώπους 80 και 90 χρονών να οδύρονται πως δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τον τόπο τους. «Δούλευα μια ζωή για το σπίτι μου και κάηκε μέσα σε λίγα λεπτά» φώναζε απεγνωσμένος ένας μεγάλος κύριος. Άνθρωποι στην ηλικία του παππού μου καταρρακωμένοι, συντετριμμένοι… Θεέ μου λυπήσου μας όλους προσευχήθηκα.
Οι επόμενες μέρες ήταν εξίσου εφιαλτικές αφού η καταστροφή συνεχίστηκε. Κοινό αίσθημα όλων όσων βρεθήκαμε εκεί ήταν ότι είμαστε ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ. Δεν υπήρχε ίχνος οργάνωσης και κρατικής παρέμβασης σε όλο αυτό.
Κι όμως μια σπιθαμή ελπίδας ξεπρόβαλλε μέσα από το καμένο τοπίο…
Και η ελπίδα αυτή είμαστε όλοι εμείς. Η γενιά των νέων και των εθελοντών από όλη την Ελλάδα. Η «απολιτικ» γενιά όπως αρέσκονται να μας αποκαλούν. Δηλώνω συγκλονισμένη και δράττομαι της ευκαιρίας να ευχαριστήσω ξεχωριστά τον καθέναν και την καθεμία από όλους εσάς που ήσασταν εκεί. Και όταν λέω εκεί εννοώ με τον τρόπο που μπορεί ο καθένας να προσφέρει στον συνάνθρωπο μας που έχει την ανάγκη. Από ένα πακέτο μακαρόνια, μέχρι τις ενισχύσεις με φορτηγά με νερό ή κούτες με φάρμακα που δεχτήκαμε από Ελληνικές Εταιρείες.
Από το κοινωνικό Παντοπωλείου του Αγ.Στεφάνου, μέχρι την Πετροπούπολη. Από το κέντρο της Αθήνας, μέχρι το Γαλάτσι, όπου φιλοξενούνται ζώα από τις πυρόπληκτες περιοχές. Από όλη την Ελλάδα χτυπούσε ο παλμός του ανιδιοτελούς και χωρίς πολιτικούς χρωματισμούς και αηδίες, πραγματικού εθελοντισμού. Ορδές νέων παιδιών, ανθρώπων στην ηλικία μου, ασταμάτητα και ακούραστα να σχηματίζουν μια ανθρώπινη αλυσίδα αλληλεγγύης και αγάπης. Μια αλυσίδα ελπίδας και ουσιαστικής πολιτικοποίησης. Αν τελικά δεν είμαστε εμείς η πιο ουσιαστικά πολιτικοποιημένη γενιά τότε δεν ξέρω ποια είναι. Η νέα τάξη των πραγμάτων έρχεται και μαζί της θα αναδειχθεί η ριζοσπαστικοποίηση των μαζών, ο κινηματικός χαρακτήρας της προσφοράς καθώς και η αγάπη για τα ζώα και την φύση. Εμείς είμαστε η επόμενη μέρα αυτού του τόπου και μαζί θα αναγεννηθούμε μέσα από της στάχτες μας. Ήρθε η ώρα για «αλλαγή βάρδιας». Η αποχή μας από τα πολιτικά δρώμενα της χώρας είναι η επιθυμία όλων των παλιών πολιτικών ανεξαρτήτως κόμματος. Πρόκειται για την ίδια «συμμορία» που διοικεί εδώ και χρόνια καταστρέφοντας το δικό μας μέλλον. Πρόκειται για τις αλλεπάλληλες Κυβερνήσεις ανεπάγγελτων ατόμων που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα και την βιοπάλη. Πως θα μπορέσει να διαχειριστεί μια κρίση κάποιος που ουδέποτε κλήθηκε να το κάνει επαγγελματικά ή σε προσωπικό επίπεδο; Δεν πρόκειται περι φτηνής πολιτικής ή φιλοσοφικών ερωτημάτων. Απαιτούμε απαντήσεις ΤΩΡΑ. Για όλους όσους καταστράφηκαν. Για κάθε ζώο που χάθηκε. Για κάθε δέντρο που κάηκε. Για όλους εμάς που το μέλλον μας ανήκει και δεν θέλουμε να αποφασίζετε εσείς για αυτό, γιατί πολύ απλά ΑΠΟΤΥΧΑΤΕ παταγωδώς.
ΥΓ: όποιος διατίθεται να προσφέρει σε αναλώσιμα ήδη παρακαλούμε να επικοινωνήσει με το Κοινωνικό Παντοπωλείο Αγ.Στεφάνου ή κάποια αντίστοιχη δομή από αυτές που αναρτώνται στα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επιπλέον όποιος μπορεί να υιοθετήσει κάποιο ζωάκι από τις πυρόπληκτες περιοχές να επικοινωνήσει με το καταφύγιο στο Γαλάτσι (στο παλιό Λατομείο Γαλατσίου, οδός Ήρας).
***Βάσια (Βασιλική) Ν. Αναστασίου
Υποψ. Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών ΕΚΠΑ
Δικηγόρος - Δημοσιογράφος - Επικοινωνιολόγος
Αναπλ. Γραμματέας Επικοινωνίας Κίνημα Αλλαγής (ΚΙΝΑΛ - ΠΑΣΟΚ)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου