Περιμένω. Σε περιμένω. Καλά; Κείμενο από την Δήμητρα - Κλαούντια Ζόγκα

Συντάκτρια - Αναλύτρια Πολιτικών, Κοινωνικών Ζητημάτων & Ανθρώπινων Σχέσεων

Δήμητρα - Κλαούντια Ζόγκα, Πολιτική Επιστήμων, Α.Π.Θ. / Β.Α. / M.SC.

Η Δήμητρα Κλαούντια Ζόγκα γεννημένη τον Αύγουστο του 1993 στη Κορυτσά και μεγαλωμένη στη Θεσσαλονίκη. Έχει αποφοιτήσει με άριστα και εκφωνώντας τον όρκο του Τμήματος Πολιτικών Επιστήμων ΑΠΘ. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της συμμετείχε στο πρόγραμμα Erasmus φοιτώντας στο πανεπιστήμιο Cesare Alfieri της Φλωρεντίας με κατεύθυνση «Κοινωνιολογία και Media», όπου αρίστευσε, συμμετείχε σε συνέδρια και workshops. Το πάθος της είναι η φιλοσοφία και η ανάλυση λόγου με αποτέλεσμα να κάνει μεταπτυχιακό στη Πολιτική Φιλοσοφία και Θεωρία. Κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού της διετέλεσε τη πρακτική της άσκηση στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες, όπου διαμένει και εργάζεται. Από μικρή την απασχολούσαν κοινωνικά ζητήματα και όπως λέει και η ίδια η ψυχή και τα συναισθήματα. Συμμετείχε στη συγγραφική ομάδα του σχολείου της, έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής, συνέδρια και σεμινάρια εντός και εκτός συνόρων. Λατρεύει τα ταξίδια και τη γυμναστική αφού στο παρελθόν έχει ασχοληθεί επαγγελματικά με το μπάσκετ. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά και τη γλώσσα της καρδιάς.  

Νόμιζα ότι ο έρωτας είναι το πιο δυνατό συναίσθημα που τα κατακλύζει όλα και παρασέρνει τα πάντα. Μεγαλώνοντας αντικρίζω ότι το πιο δυνατό συναίσθημα είναι ο πόνος, ο πόνος της αγάπης για το πιο οικείο, αγαπημένο πρόσωπό σου. Περνάνε μέρες, νύχτες, δίχως έμπνευση. Γιατί; Γιατί ο έρωτας είναι έμπνευση. Τον έρωτα τον βλέπω, τον αντικρίζω παντού. Πρώτη φορά δεν τον βλέπω, δεν με ψάχνει, δεν τον ψάχνω. Πρώτη φορά ο πόνος έχει κατακλύσει κάθε κύτταρο, η αγωνία έχει αγκαλιάσει όλες τις στιγμές, τα δάκρυα σκεπάζουν τα φεγγάρια, το άγχος  παίζει την δική του μελωδία και κάπου εκεί κρυμμένη είναι η ελπίδα.  Η ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά. Μια τόσο απλή λέξη που είναι τόσο σημαντική τελικά. «Καλά. Σε ρωτάνε «τι κάνεις, πώς είσαι;» και απαντάς «καλά»!! Εκεί θα σου εκφράσω πόσο καλά; Πραγματικά καλά; Δήθεν καλά; Αδιάφορα καλά; Πόσα καλά λέμε μέσα στην μέρα και αναρωτιέμαι ποιο καλά να κρύβεται μέσα στην ψυχή του κάθε προσώπου που συμμετέχει στο ταξίδι της ημέρας μου.  Δεν περίμενα ποτέ μια  δισύλλαβη λέξη να είναι η ευχή και η ελπίδα μου. Μια φράση «να πάνε όλα καλά» θα ήταν το όνειρο μου. Δεν περίμενα ότι από ένα καλά δίχως μεταφορές, πομπώδεις εκφράσεις θα ήταν το κίνητρο της ημέρας και θα το περίμενα να το ακούω κάθε μεσημέρι για να δώσει συνέχεια στην μέρα μου. Δεν περίμενα ποτέ ότι η πιο σημαντική φωνή της ζωής μου θα έκανε μια παύση και δεν θα την άκουγα για μέρες ελπίζοντας σε ένα καλά.

 Δεν περίμενα ποτέ ότι στα καλά της ζωής σου είσαι μόνος και στα άσχημα σε θυμούνται όλοι και όλα. Ε όχι !! Φίλοι μου πρέπει να είμαστε παρόντες στην ζωή του άλλου στα καλά και στα άσχημα. Όσοι απουσιάζουν για πολύ και έρχονται για λίγο είναι σαν τους άγνωστους περαστικούς που πέρασαν, είπες όσα ένιωθες και χάθηκαν στο διάβα τους. Δεν περίμενα ότι υπάρχει ένα πηγάδι που αντλείς δύναμη για εσένα αλλά κυρίως για εκείνον τον σημαντικό άλλον που προσμένεις και επιμένεις.  Δεν περίμενα ποτέ ότι οι εκφραστικές  γεμάτες ζωντάνια μέρες θα μεταμορφωνόντουσαν σε μια σιωπή, με μονολεκτικές απαντήσεις. Δεν περίμενα ποτέ ότι η προσευχή θα γινόταν γρανάζι. Δεν περίμενα ότι η δουλειά που αγαπάς αποτελεί ψυχοθεραπεία και καταφύγιο καθημερινότητας. Τώρα κατανοώ και τους εργασιομανείς. Δεν είναι εργασιομανείς απλά η ζωή δεν τους έχει δώσει κάτι πιο όμορφο και σημαντικό πέραν της εργασίας τους ή δεν το παρατηρούν έστω.  Δεν περίμενα πότε ότι κάποια άτομα μηνών θα μεταμορφωνόντουσαν σε παρέα. Δεν περίμενα ποτέ ότι τα κείμενα δεν θα είχαν συνοχή και σκοπό. Ωστόσο, τα κείμενα είναι καθρέφτες της ζωής ή κομμάτια τους. Περιμένω αυτό το καλά, να έρθει και να μείνει. Αξίζει να παλεύουμε καθημερινά για να είμαστε καλά εμείς, εσείς, εκείνοι, ο κόσμος μας. Αξίζει για αυτό το καλά να κουνήσουμε γη και ουρανό, να δώσουμε κίνητρα, έμπνευση, ιδανικά, αξίες. Αξίζει για να είμαστε σίγουροι ότι τα καταφέραμε, διότι απωθημένο δεν είναι ο έρωτας ή η αγάπη, είναι όσα ήθελες να κάνεις για αυτόν και δεν τα έκανες!! Περιμένω, σε περιμένω. Καλά;