Tα social ίσως ευνοούν "τα εγκλήματα αντίγραφο". Kείμενο από την Δήμητρα Σκρεπετού

Αν πριν κάποια χρόνια ακούγαμε στην Ελλάδα για μιμητές δολοφόνους θα θεωρούσαμε ότι πρόκειται για κάποια Αμερικάνικη αστυνομική σειρά. Όσο πρωτόγνωρο και αν μας φαίνεται για τα ελληνικά δεδομένα ,δεν είναι κάτι νέο.Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί ο Τζάκ Αντεροβγάλτης, τα εγκλήματα του οποίου μιμήθηκαν πολλοί το 19ο αιώνα, σε μια εποχή που δεν υπήρχαν τα social media άρα ούτε άμεση ενημέρωση. Το συγκεκριμένο φαινόμενο ονομάζεται"copycat crime" δηλαδή έγκλημα αντίγραφο. Στην Ελλάδα, το πρώτο φαινόμενο μιμητισμού παρατηρείται το 2017 με τον ασύλληπτο έως σήμερα serial killer οδηγών ταξί, γνωστό ως δολοφόνο με το 22άρι.Όπως αναφέρουν αστυνομικές πηγές πρόκειται για  μιμητή ενός κατά συρροή δολοφόνου του 1990 στην Νέα Υόρκη ,ο οποίος ήταν οδηγός ταξί και δολοφονούσε συναδέλφους του. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα μιμητισμού στο οποίο φαίνεται η επιρροή των social media είναι η δολοφονία της Καρολάιν. Προβλήθηκε εκτενώς από τα ΜΜΕ ,οι  ακόλουθοι του πιλότου στα social αυξήθηκαν ήδη από την πρώτη εβδομάδα της δολοφονίας και στην συνέχεια αυξήθηκαν και οι γυναικοκτονίες. Αυτό μας δείχνει ότι οι άνθρωποι μπορούμε να ταυτιστούμε εύκολα τόσο με το θύμα όσο και με τον θύτη. 

Μελετητές πάνω στα φαινόμενα μιμητισμού και επιστημονικές έρευνες σύμφωνα με τις οποίες η υπερπροβολή ενός ειδεχθούς εγκλήματος στατιστικά οδηγεί σε νέο μέσα σε 2 εβδομάδες, έχουν καταλήξει πως τα media  προσφέρουν το έδαφος για να ευδοκιμήσει το φαινόμενο του μιμητισμού. Αν αναρωτιέστε πώς η υπερπροβολή, η αναδημοσίευση ή και ένα δημόσιο σχόλιο που μπορεί να κάνει κάποιος για ένα ειδεχθή έγκλημα μπορεί να επηρεάσει έναν επίδοξο δολοφόνο ; Σκεφτείτε πως social media καθώς και πρόσβαση σε όλες τις πηγές ενημέρωσης έχουν και άτομα ψυχικά διαταραγμένα. Όταν για μεγάλο χρονικό διάστημα η ζωή και το πρόσωπο του μέχρι πρότινος άγνωστου δολοφόνου αποκτά δημοσιότητα,κακή αλλά δημοσιότητα αυτό δρά προφανώς σαν κίνητρο σε μια ψυχικά διαταραγμένη  προσωπικότητα. Ίσως όλο αυτό λειτουργεί δελεαστικά ή απενοχοποιητικά για εκείνους. Εκεί ακριβώς είναι που η δημοσιότητα αποτελεί δίκοπο μαχαίρι.  Δεν εννοούμε σε καμία περίπτωση να αποσιοπούνται τα συγκεκριμένα γεγονότα. Φυσικά και πρέπει οι γυναικοκτονίες, οι παιδοκτονίες, οι υποθέσεις παιδεραστίας και όλα τα ειδεχθή εγκλήματα να έρχονται στην δημοσιότητα για να αφυπνιστεί το κοινωνικό σύνολο αλλά με την απαραίτητη προσοχή, σοβαρότητα και από τα κατάλληλα άτομα ώστε να μην έχουμε περιστατικά μιμητισμού και επανάληψης των εγκλημάτων.

Υπογράφει η Δήμητρα Σκρεπετού