Υπογράφει η νεαρά κυρία Χαρακίδα Αλεξία***
Κοινό χαρακτηριστικό όλων των προσεγγίσεων των οικονομικών και κοινωνικών διευθετήσεων που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό κάθε κοινωνίας και άντεξαν στο χρόνο είναι η επιθυμία για ισότητα , ισότητα προς τη δικαιοσύνη , ισότητα ως προς την ευημερία , ισότητα των δύο φύλων, ισότητα ΄΄ως προς κάτι΄΄. Αρχικά θα πρέπει να επισημάνουμε πως οι κοινωνίες και οι κοινότητες στις οποίες ανήκουμε προσφέρουν διαφορετικές ευκαιρίες για αυτά που μπορούμε ή δεν μπορούμε να κάνουμε λαμβάνοντας υπόψη πως τα ανθρώπινα όντα διαφέρουν μεταξύ τους με πολλούς τρόπους. Το σύγχρονο κράτος αναλαμβάνει να επιτελεί και να εκτελεί μια πλειάδα λειτουργιών που σχετίζονται με την οργάνωση και την αναπαραγωγή της κοινωνίας εντός της επικράτειάς του, τις σχέσεις μεταξύ των μελών της κοινωνίας αυτής και την διαθρωτική παρέμβαση στην κοινωνική πραγματικότητα με την λήψη μέτρων που αποσκοπούν στην άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και την προαγωγή της κοινωνικής δικαιοσύνης παρά την ανθρώπινη ποικιλομορφία.
Η (ανθρώπινη) αξιοπρέπεια μαζί με την ελευθερία αποτελεί έναν από τους βασικούς άξονες της σύγχρονης κοινωνίας και πολιτικής. Προσβάλλεται μόνο από την άγνοια και την αθλιότητα .Οι ανισότητες που εκτυλίσσονται σε μια χώρα όπως η Ελλάδα δεν αφορούν μόνο σχέσεις εισοδήματος ή διακρίσεις μεταξύ των δύο φύλων , αλλά η κάθε υπαρκτή ανισότητα σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής είναι διακριτή και αλληλοεξαρτώμενη με τις υπόλοιπες που λαμβάνουν χώρα .Στα πρώτα στάδια της ανθρώπινης ιστορίας πριν την εμφάνιση της δουλοκτησίας και της ανάπτυξης των ανταλλαγών οι ρόλοι των ανθρώπων που συμμετείχαν στην παραγωγική διαδικασία προσδιορίζονταν από εμπειρίες και δεξιότητες ,ενώ οι σχέσεις με τα αγαθά ήταν σχέσεις κοινοκτημοσύνης και συνεπώς ισοκατανομής, μια πραγματικότητα εντελώς αντίθετη με την οικονομία σήμερα που από τοπική αναβαθμίστηκε σε παγκόσμια δημιουργώντας ένα πιο περίπλοκο και απαιτητικό πλαίσιο σε σύγκριση με το παρελθόν , το οποίο εξασφαλίζει αφ’ενός μεν περισσότερες ανάγκες ,αφετέρου δε αυξάνει τις οικονομικές και κοινωνικοπολιτικές δυσκολίες. Συμπεραίνουμε πώς τα προβλήματα κοινωνικής παθογένειας δεν προκαλούνται από την ίδια την φτώχεια αλλά από την ευδιάκριτη διαφορά εισοδήματος ανάμεσα στα κοινωνικά στρώματα. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως σε μια κοινωνία με αρκετά μεγάλες εισοδηματικές ανισότητες επηρεάζονται αρνητικά όλοι και όχι μόνο οι φτωχοί. Οι χώρες εξάλλου που χαρακτηρίζονται από ανισότητες σημειώνουν πιο αργή και εύθραυστη οικονομική ανάπτυξη, ενώ οι μεγάλες ανισότητες οδηγούν σε φτώχεια. Η ανάκαμψη του κράτους θα πρέπει να έχει καθολικό χαρακτήρα με μηχανισμούς άμβλυνσης των ανισοτήτων και καινοτομίες για την αύξηση του εθνικού εισοδήματος για την πιο δίκαιη κατανομή του για να προσφέρει ευκαιρίες, κίνητρα και συνεπώς ευημερία για όλους τους πολίτες με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
*** Χαρακίδα Αλεξία - Σταυρούλα
Υποψήφια Διδάκτωρ Νομικής Αθηνών
Απόφοιτη Τμήματος Πολιτικών Επιστημών και Κοινωνικής Διοίκησης ΔΠΘ-Πολίτική Επιστήμη Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Απόφοιτη Tμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ ΕΚΠΑ - ΠΜΣ Δημοσιογραφία Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Απόφοιτη Tμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης ΕΚΠΑ - ΠΜΣ Δημόσιο Δίκαιο και Δημόσια Πολιτική Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου