Ιούλιος σημαίνει φιλιά κυριαρχίας!

Συντάκτρια - Αναλύτρια Πολιτικών, Κοινωνικών Ζητημάτων & Ανθρώπινων Σχέσεων

Δήμητρα - Κλαούντια Ζόγκα, Πολιτική Επιστήμων, Α.Π.Θ. / Β.Α. / M.SC.

Η Δήμητρα Κλαούντια Ζόγκα γεννημένη τον Αύγουστο του 1993 στη Κορυτσά και μεγαλωμένη στη Θεσσαλονίκη. Έχει αποφοιτήσει με άριστα και εκφωνώντας τον όρκο του Τμήματος Πολιτικών Επιστήμων ΑΠΘ. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της συμμετείχε στο πρόγραμμα Erasmus φοιτώντας στο πανεπιστήμιο Cesare Alfieri της Φλωρεντίας με κατεύθυνση «Κοινωνιολογία και Media», όπου αρίστευσε, συμμετείχε σε συνέδρια και workshops. Το πάθος της είναι η φιλοσοφία και η ανάλυση λόγου με αποτέλεσμα να κάνει μεταπτυχιακό στη Πολιτική Φιλοσοφία και Θεωρία. Κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού της διετέλεσε τη πρακτική της άσκηση στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες, όπου διαμένει και εργάζεται. Από μικρή την απασχολούσαν κοινωνικά ζητήματα και όπως λέει και η ίδια η ψυχή και τα συναισθήματα. Συμμετείχε στη συγγραφική ομάδα του σχολείου της, έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής γραφής, συνέδρια και σεμινάρια εντός και εκτός συνόρων. Λατρεύει τα ταξίδια και τη γυμναστική αφού στο παρελθόν έχει ασχοληθεί επαγγελματικά με το μπάσκετ. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά και τη γλώσσα της καρδιάς. 

Εκεί  που οι λέξεις σταματούν να αντηχούν, ξεκινάνε οι πράξεις. Εκείνη την στιγμή που το βλέμμα σταματάει, ξεκινάει το φιλί. 

Εκείνη την στιγμή που λες δεν θυμάμαι, ακούς τον ήχο ενός μηνύματος. Αυτό το μήνυμα που θεωρούσες ότι δεν θα έρθει ποτέ, δεν θα υπάρξει ξανά, γιατί έτσι αποφασίστηκε, αποφασίσατε ταυτόχρονα χωρίς κανέναν διάλογο οι δυο σας και ο καθένας ξεχωριστά ότι δεν θα ιδωθείτε πια!Είναι Ιούλιος σκέφτεσαι. Είναι ο μήνας εκείνος που έζησες όλα τα καλοκαιριά, τα πυροτεχνήματα και την πανσέληνο σε  ένα μόνο καλοκαίρι.  Είναι  ο μήνας που ανακάλυψες και έχασες εσένα σε μια ταράτσα, σε ένα βουνό και σε μια θάλασσα με κύματα ηρεμίας και κοκτέιλ πάθους. Αναπολείς καθηλωμένος χωρίς να πας κόντρα στις αποφάσεις του χειμώνα. Φωνάζεις σιωπηλά: «δεν γίνεται να μην ξεχάστηκε μέσα στις εποχές;»  Δεν γίνεται να περνάει από το μυαλό σου σαν το πιο ορατό φάντασμα κάποιες νύχτες και κάποιο ξημέρωμα καλοκαιριού. Εκεί που σε ξυπνάει η ζέστη, σε ξυπνάει και η κάψα της ανάμνησης. Θεωρείς ότι την σβήνεις με λίγο κρύο νερό αλλά ούτε ένας καταρράχτης δεν την σβήνει. Διασχίζεις ένα μέρος και σου έρχονται αναμνήσεις, φωνές, ηδονή, γέλια καθώς και διαφωνίες.  Περνάς από εκείνο το στενό που η χειραψία και η συνάντηση των βλεμμάτων σας, σου φώναζε μη λάθος, αλλά εσύ πάντα του ρίσκου. Δεν σε νοιάζει τι θα σου πούνε, τι θα ακούσεις.  Πάντα σε ένοιαζε μόνο πως θα νοιώσεις και πως θα σε κάνουν να νιώσεις. Πάντα ήθελες να κρίνεις μόνος σου. Ήξερες ότι οι δυναμικοί χαρακτήρες δεν επηρεάζονται από τους άλλους, αλλά μόνο από αυτόν που επιτρέπουν να συνδιαλλαγεί μαζί τους και από τα πιο έντονα συναισθήματα που αφήνουν να τους κυριαρχήσουν. Είναι υπέρ της  αυτοκυριαρχίας, δεν πληγώνουν και δεν πληγώνονται. Σέβονται και ξεκαθαρίζουν με ένα φιλί ή με μια φυγή αναλόγως. Οι κυρίαρχοι δεν ανέχονται τα μέτρια και την φλυαρία. Είναι σαν τις απλοποιήσεις, οι υπερβολές δεν τους ελκύουν αλλά μόνο οι εντάσεις. Μέσα σε ένα φιλί τους χάνεσαι, διότι είναι τόσο σίγουροι για το θέλω τους που καταπατούν τις ηθικές αλλά ποτέ τις αρχές. Διαψεύδουν τον έρωτα μα ποτέ το πάθος.  Σε κυριαρχούν με μια ματιά, μια λέξη, μια πνοή αναστήματος και με εκείνη την φλογερή επιθυμία ότι θα σε κατακτήσουν, με τρόπο και καθόλου κόπο!  Γελούν ειρωνικά, πίνουν μια γουλιά από το ποτό τους βυθισμένοι στις σκέψεις τους και ταυτόχρονα σε γεύονται σε κάθε γουλιά τους. Αναρωτιέσαι θα διαρκέσει όσο το ποτήρι, το μπουκάλι ή  την γουλιά ή όσο το διαρκέστερο φιλί παγκοσμίως; 

Παγκόσμια ημέρα φιλιού σήμερα, σε φιλώ αθόρυβα μην θέλοντας να ξυπνήσω την κυριαρχία και τα πάθη σου…