17.11, πάλι (!)

Σιδηροπούλου Νένα

Φοιτήτρια Φιλολογίας ΑΠΘ

Μέλος ΚΕΑΣΜ -  Διεύθυνση Επικοινωνίας και Τύπου

Τα γεγονότα, οι πληροφορίες, ο τρόπος μετάδοσης, οι ποικιλόμορφες ιστορίες
γύρω από τον Νοέμβριο του 1973 στην Ελλάδα είναι ανοιχτά. Δεν θα εισέλθω
στον προβληματισμό “Γιατί δεν κλείνουν;”. Θα εκφράσω κάποιες σκέψεις
βασιζόμενες, όσο μπορεί να γίνεται, σε ανόθευτη ιστορία. Και ας ξεκινήσουμε
από την ιδεολογική αφετηρία - βάση, το ενεργά επαναστατικό Παρίσι του 1968.

Οι φοιτητές επηρεασμένοι από ηγέτες κομμουνιστικών κινημάτων έγιναν πιο
ριζοσπαστικοί. Κάπως έτσι ανώδυνα δημιουργήθηκαν και έδρασαν
σοσιαλιστικά κόμματα. Στην Ελλάδα το ‘73 οι φοιτητές αποφασίζουν ότι
θέλουν να τελειώνουν με την χούντα. Έχουν ειπωθεί πολλά για τον Ιωαννίδη,
τον Παπαδόπουλο κι ενώ η μια χούντα ερχόταν ως απάντηση της άλλης έχουμε
και το Πολυτεχνείο. Γίνεται ό,τι γίνεται ( τίς οἶδε; ) και μετά το δημοψήφισμα
του 1974 έρχεται η δημοκρατική κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Όλα αυτά καλά και χρυσά, αλλά γιατί ακόμα;

Γιατί ακόμα μιλάμε για το Πολυτεχνείο, αφού στις 17.11 ήταν μια εξέγερση
που είτε γινόταν είτε όχι τα γεγονότα θα έτρεχαν από μόνα τους; Ξέρουμε ότι
καμία φοιτητική οργάνωση ή επανάσταση δεν “ρίχνει χούντες”. Ακόμα και με
την βοήθεια ενός τμήματος του λαού, οι νεανικές εξεγέρσεις δεν αλλάζουν
καθεστώτα. Σίγουρα κινητοποιούν και προβληματίζουν στην εποχή τους.
Ποιος φοιτητής σήμερα έχει λόγο να εναντιωθεί στην χούντα του
Παπαδόπουλου; Κανείς, αφού τέτοια χούντα δεν υφίσταται. 

Πάλι, όμως, στις 17.11 θα κλείσουν οι δρόμοι, θα διαδηλώσουν οι αντιστασιακοί για μια a priori χούντα, γιατί εκ των προτέρων υπάρχει ένας “Παπαδόπουλος”, γιατί το ΝΑΤΟ είναι καλό “αίτημα” πάντα και παντού. Δεν βαρεθήκαμε τα ίδια και τα ίδια;

Μια παρατήρηση για τις κινητοποιήσεις στους δρόμους. Γίνονται υποτίθεται
για την επίλυση κοινωνικών προβλημάτων. Τότε γιατί αποδιοργανώνουν την
κοινωνία σταματώντας την κυκλοφορία με κλειστούς δρόμους; Όποιος νομίζει
ότι έχει κοινωνική συνείδηση και το δείχνει ενεργά, διακόπτει την εξέλιξη της
κοινωνίας, επειδή πιστεύει ο ίδιος ότι η κοινωνία βαδίζει λάθος; Με αυτόν τον
τρόπο συνδράμει στην πρόοδό της; Αν τρέχαμε όλοι στους δρόμους να
διαδηλώσουμε και να απαιτήσουμε, δεν θα υπήρχε κοινωνικός κλοιός. Γι’
αυτό, ενδεχομένως, μόνο ένα μικρό κομμάτι του λαού βγαίνει εύκολα στις
κινητοποιήσεις και απαιτεί.

Και ερχόμαστε στο σήμερα 

17.11 πάλι, διότι η δικτατορία έφερε δεινά. Η ριζοσπαστική αριστερά τι έφερε; Κράτος πρόνοιας; Ταξική ισότητα; Είναι ωραία η ουτοπία ότι το φιλελεύθερο σύστημα μπορεί και πρέπει να αλλάξει, αλλά δεν παύει να είναι ουτοπία. Οι τροποποιήσεις, όπως έχουν δείξει τα χρόνια, έρχονται αργά και σταδιακά ανάλογα με τις σύγχρονες ανάγκες. Απαραίτητο για την Ελλάδα σήμερα δεν είναι να αποκεντρώνεται με τυπικές
εξεγέρσεις. Η χώρα χρειάζεται θεμέλια με πρόγραμμα Ευρώπης και διάθεση
ελληνική. Αν θέλει να διαδηλώσει ο κάθε αναρχικός ή αριστερός ή όπως
αλλιώς αυτοχαρακτηρίζεται, μπορεί να το κάνει προφανώς. 

Η κοινωνία έχει ευθύνη να τον σταματήσει, να τον νουθετήσει και να τον προσαρμόσει στη νόρμα της χωρίς να τον αλλοιώσει εξ ολοκλήρου. Ο λαός έχει την δύναμη των ανθρώπινων σχέσεων. Αυτός θέτει τη νόρμα. Οι αποκλίνουσες συμπεριφορές τιμωρούνται ή μετασχηματίζονται σε κάτι νορμάλ. ( Η νορμαλοποίηση
κουβαλάει προκαταλήψεις εξ ορισμού, αλλά πως αλλιώς θα ζούμε ελεύθερα κι
ανθρώπινα με τους άλλους;)

Η επανάσταση είναι εσωτερική. Ο καθένας την πράττει με τον εαυτό του προς
βελτίωση κι εξευγενισμό. Καλό το Πολυτεχνείο, καλώς μια χούντα έδιωξε,
κακώς μια “χούντα” έφερε. Καιρός για ανασυγκρότηση. Κρατάει χρόνια αυτή η
κολόνια, ας αλλάξουμε άρωμα μια φορά στις 17.11.