Φαίδρα Διαμάντη | «Προσπάθησε να γίνεις όχι επιτυχημένος αλλά άνθρωπος με αξίες»

Η Φαίδρα Διαμάντη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μαυρομμάτι Καρδίτσας. Τραγουδάει από πολύ μικρή και παρόλο που είναι σπάνιο για τα κορίτσια της ηλικίας της, την έχει κερδίσει το δημοτικό τραγούδι. Αρχικά σπούδασε βρεφονηπιοκόμος στο τμήμα προσχολικής αγωγής του ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Ο πόθος και η λατρεία της όμως για το παραδοσιακό τραγούδι, την ώθησε να ξεκινήσει παράλληλα σπουδές στη Βυζαντινή και την Ευρωπαϊκή Μουσική.

Πτυχιούχος και των δυο και με επιπλέον δίπλωμα βυζαντινής μουσικής, έχει επιστρέψει στον τόπο της, όπου ζει και εργάζεται ως βρεφονηπιοκόμος, αλλά συμμετέχοντας ταυτόχρονα σε πολλές εκδηλώσεις τραγουδώντας τα ιδιαίτερα ακούσματα της παράδοσης μας! Προέρχεται από μια οικογένεια που λατρεύει τη μουσική. Ο πατέρας της και ο αδερφός της με σπουδές βυζαντινής και ο αδερφός της επιπλέον γνωρίζοντας μπουζούκι και άλλα μουσικά όργανα ήταν το έναυσμα να ασχοληθεί από πολύ μικρή

Τι κάνεις επαγγελματικά αυτόν τον καιρό; Με τι ασχολείσαι ή ετοιμάζεσαι να ασχοληθείς; Ποια τα πλάνα σου για την περίοδο αυτή; 

Αυτό το διάστημα ασχολούμαι αποκλειστικά με το τραγούδι, κυρίως σε εκδηλώσεις συλλόγων ανά την Ελλάδα. Το καλοκαίρι είμαι ήδη κλεισμένη σε εκδηλώσεις γάμων και στα γνωστά σε όλους μας πανηγύρια. Ενημερώνω πάντα για τις εμφανίσεις μου μέσω των κοινωνικών δικτύων,  της προσωπικής μου σελίδας στο facebook (Φαίδρα Διαμάντη/Faidra Diamanti - https://www.instagram.com/faidradiamanti_/) και του instragram. Τον περασμένο Ιούνιο κυκλοφόρησε και ο πρώτος προσωπικός μου δίσκος με τίτλο «Το φιλί της ζωής», Δόξα τω Θεό μέχρι στιγμής πάει πολύ καλά. Σκοπός και στόχος μου είναι ακουστεί η δουλειά μου όσο το δυνατόν περισσότερο, να επενδύω κάθε μέρα σε αυτό που αγαπώ έτσι ώστε να πραγματοποιηθούν όλα τα όνειρα που έκανα από μικρή.

Ως δραστήρια και δυναμική κυρία -και μάλιστα νέα- βιώνεις διακρίσεις/μπούλινκ/επιθέσεις στον επαγγελματικό σου χώρο από άτομα ‘’φτασμένα’’; Είναι οι 50άρηδες έτοιμοι να μας δεχθούν; 

Η αλήθεια είναι πως συναντάς διάφορες καταστάσεις, όπως σε όλες τις δουλειές άλλωστε, μόνο που ο καλλιτεχνικός χώρος περιβάλλεται από πολλές ιδιαιτερότητες. Έχω συναντήσει εξαιρετικούς ανθρώπους μεγάλης ηλικίας που προτάθηκαν να μου δώσουν χώρο και χρόνο και με πρότειναν και σε άλλους ως νέα ανερχόμενη καλλιτέχνιδα και τους ευχαριστώ για αυτό πραγματικά (δυστυχώς είναι η εξαίρεση). Αντίστοιχα, όμως έχω βιώσει έντονο ανταγωνισμό και το παράξενο είναι κυρίως από άντρες (όχι ότι δεν το έχω βιώσει και από γυναίκες). Στην αρχή μου φαινόταν παράξενο, όμως όσο προχωρούσα στο χώρο γινόταν  πλέον όλο και πιο σύνηθες. Ως νέα γυναίκα και νέα καλλιτέχνιδα ήθελε από μεριάς μου πολλή υπομονή στον άτυπο «πόλεμο» και επιμονή ώστε να συνεχίζω να βαδίζω σταθερά στο στόχο μου. Δυστυχώς  η πλειοψηφία δεν σε αφήνει να δουλέψεις, να «φανείς», να αναδειχθείς. Δεν μπορούν να δεχτούν ότι ένας νέος καλλιτέχνης μπορεί να τους πάρει δουλειές ή να αγαπηθεί περισσότερο από τον κόσμο. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι η εμπάθεια και η εμμονή από ορισμένους/ες να αποτύχω ή να μην φανώ δίπλα τους που φτάνουν σε σημείο να χαλάνε ήχο, να σχολιάζουν παντού αρνητικά το όνομά μου ή να αδιαφορούν επιδεικτικά. Υπομονή, πίστη, χαμόγελο και σεβασμό. Αυτά είναι τα δικά μου όπλα σε όλο αυτό μέχρι να λάβει τέλος. 

Είσαι ευαίσθητη και κοινωνικοποιημένη, σε ότι αφορά κοινωνικά, πολιτικά, διεθνή, περιβαλλοντικά ζητήματα, θέματα γύρω από τα ζωάκια; 

Όπως οι περισσότεροι νέοι, είμαι ευαισθητοποιημένη όσον αφορά θέματα κοινωνικά, πολιτικά, περιβαντολλογικά. Κάνω ότι περνάει από το χέρι μου στη φάση ζωής που είμαι. Προσπαθώ να φροντίζω το περιβάλλον αρχικά με απλές καθημερινές συνήθειες όπως η ανακύκλωση προϊόντων. Όσον αφορά τα πολιτικά και διεθνή ζητήματα, ναι μεν με αφορούν, όμως από εδώ που βρίσκομαι δεν μπορώ να κάνω και πολλά παρά μόνο να είμαι συνειδητοποιημένη και να συμμετέχω σε ψηφοφορίες ή συγκεντρώσεις που ενδεχομένως να γίνονται στον τόπο μου. Είναι ένα δύσκολο θέμα που αγγίζει ευαίσθητες χορδές και η αλήθεια είναι ότι αισθάνομαι και εγώ όπως και χιλιάδες νέοι ότι μας έχουν δέσει τα χέρια. Όσον αφορά τα ζωάκια θα σου πω πως έχω ένα σκυλάκι κατοικίδιο τα τελευταία 5 χρόνια. Μεγάλωσα με σκυλιά στο ευρύτερο οικογενειακό μου περιβάλλον. Αγαπώ πολλή τα ζώα. Είμαι σε μια ομάδα αδέσποτων ζώων και προσπαθούμε όλοι μαζί στην περιοχή μας να βρούμε λύσεις και κάνουμε κινήσεις  για να λυθεί το πρόβλημα των αδέσποτων ζώων ώστε να υπάρξουν στο μέλλον όλο και λιγότερα αδέσποτα. 

Ποιο το παράπονο σου από την γενιά μας (18-38); Τι σε ενοχλεί; Βλέπεις σημάδια βελτίωσης; 

Το παράπονο μου, γενικά παρατηρώ πως η γενιά μας δεν είναι όσο δραστήρια θα έπρεπε σε κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, δεν ξέρω που οφείλεται αυτό, όμως αυτό που εύχομαι είναι τουλάχιστον ο καθένας να κάνει δουλειά με τον εαυτό του για να γίνει καλύτερος άνθρωπος και έτσι θα γίνουμε μια κοινωνία με καλύτερες προδιαγραφές. Δυστυχώς καθημερινά υπάρχουν πολλά κρούσματα κακοποίησης και ασυδοσίας, Νιώθω ότι έχουν χαθεί οι αξίες μας και οι αρχές μας ως άνθρωποι. Πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει βελτίωση, μόνο αν ο καθένας –όπως προανέφερα- κάνει δουλειά με τον εαυτό του, και ίσως αν φύγουν όλοι οι επαγγελματίες πολιτικοί και δώσουν χώρο στους νέους της πολιτικής ανθρώπους, που αγαπάνε τον τόπο τους και σέβονται τα δικαιώματα των πολιτών αυτού του τόπου.

Πως βιώνεις την οικονομική και πολιτική κρίση που περνά η πατρίδα μας εδώ και 10 χρόνια; 

Η αρχή της κρίσης με πέτυχε στις αρχές των σπουδών μου, οπότε οι πρώτες δυσκολίες για μένα και την οικογένειά μου ήρθαν τότε. Ο πατέρας μου διατηρούσε μάντρα με οικοδομικά υλικά και δυστυχώς ήταν από τα πρώτα επαγγέλματα που χτυπήθηκαν με την κρίση. Οι σπουδές μου βγήκαν-όπως καταλαβαίνεις- με μεγάλη οικονομική δυσκολία, αλλά όλο αυτό με βοήθησε να ωριμάσω γρηγορότερα και να ανοίξω τα φτερά μου γρηγορότερα, καθότι δούλευα από τότε και γιατί μου άρεσε αλλά και γιατί ήταν ένα καλό χαρτζιλίκι για τα φοιτητικά μου χρόνια. Δόξα τω Θεό το τραγούδι πλέον είναι το βασικό μου επάγγελμα  το αγαπώ και με καλύπτει όσο γίνεται σε πολλούς τομείς. Γενικά όμως είμαι σαν τον χαμαιλεόν  προσπαθώ να προσαρμοζομαι σε όλες τις καταστάσεις με τον πιο αισιόδοξο τρόπο και να βλέπω τη θετική πλευρά των καταστάσεων. 

Μια θετική - ελπιδοφόρα σκέψη σου για το αύριο; Ποιο είναι το προσωπικό σου μότο; Η φράση που σε παρακινεί, αν θες.

Θα αναφέρω κάτι που έχει πει ο Αϊνστάιν «Προσπάθησε να γίνεις όχι επιτυχημένος αλλά άνθρωπος με αξίες», αυτό πιστεύω θα πρεπε να συντροφεύει όλους μας. Οι αξίες μας επηρεάζουν τη συμπεριφορά μας. Ναι πιστεύω ότι θα υπάρξει καλύτερο αύριο. Πιστεύω ότι για να κάνουμε την «επανάσταση» ο καθένας μέσα του και έξω του χρειάζεται να ξεπεραστούν τα όρια που θέτει ο καθένας για τον εαυτό του. Προσωπικά έχω υπομονή, πίστη και χαμόγελο και προσδοκώ στο καλύτερο αύριο, γιατί υπάρχουν πολλοί νέοι με ιδανικά, μορφωμένοι που προσφέρουν στην πατρίδα μας ανιδιοτελώς.